กลอนแปด...สองบท
                  ลมหนาวพลิ้ว  เบาบาง       กลางยามดึก
                  จิตระทึก        หอมมณฑา   พาคิดถึง
                  คืนที่เรา        อิงแอบ        แนบตราตรึง
                  กลิ่นซึ้งซึ้ง     ละหม้าย       คล้ายเธอมา
                  หนาวสายลม  ห่มสายรัก      พอหักล้าง
                  คืนนี้ห่าง       ไกลกัน         แค่ฝันหา
                  โอ้ดึกเอย       ดึกแล้ว        นะแก้วตา
                  จงนิทรา        ให้สุขสันต์     และฝันดี
                                                           ....กวีเพชร.....

                                       อยากฝากไว้  เป็นกลอน ตอนสุดท้าย             
                                       เผื่อมีใคร   คิดถึง  คนึงหา
                                       ยามห่างไกล  บอกไว้  เป็นสัญญา   
                                       หากมีค่า  มองจันฯ ...คือฉันเอง... 
                                              ~ Ploy pim ~