หนึ่งเหงา...หนึ่งเศร้า...หนึ่งเดียวดาย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
15 พฤษภาคม 2024, 01:01:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: หนึ่งเหงา...หนึ่งเศร้า...หนึ่งเดียวดาย  (อ่าน 3561 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
19 มกราคม 2010, 09:39:PM
smilelp
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 19 มกราคม 2010, 09:39:PM »
ชุมชนชุมชน

หนึ่งใด..ใจนึก..คิดหยั่งรู้                             หนึ่งผู้..ห่างเหิน..เมินหนีหาย

หนึ่งรัก..หมดสิ้น..ชีวินวาย                           หนึ่งจิต..หนึ่งสหาย..ไร้อาวร

สองเคยเคียง..คู่ชิด..แสบสนิท                     สองผูกจิต..ติดใจ..ไม่อาจถอน

สองเคยรัก..ภักมั่น..มิสั่นคลอน                    สองจากจอน..ใจจะขาดรอนๆ..แล้วแล


      เป็นสิ่งที่น่ายินดี สำหรับผู้ที่มีมิตรสหายทั้งที่จริงใจและไม่จริงใจ
แต่สำหรับคนบางคนไม่มีแม้ใครซักคนที่จะคอยปลอบใจยามท้อแท้
ในวันที่เหน็บหนาว รอบกายมีแต่ความว่างเปล่า แม้เพียงซักคนที่เข้ามา
แม้จะเพียงหลอกลวง แต่ก็เต็มใจยอมรับกับความเจ็บปวดแต่สุดท้ายแล้ว
ก็ต้องกลับมาเหงา..เศร้า..เดียวดายเช่นเดิม นี่แหละคือ 'ความเจ็บปวด'    ลาตายดีกว่าตู
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 มกราคม 2010, 10:23:PM
แพรว >w<
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 35
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 191


ห้ามสามัญ12+*ห้ามจัตวาวรรณ3-*ห้ามตายวรรณ4-


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 26 มกราคม 2010, 10:23:PM »
ชุมชนชุมชน

หนึ่งคนเหงาเธอเหงาเศร้าจรจาก
หนึ่งเศร้าพรากเขาบอกลาน้ำตาไหล
หนึ่งเดียวดายเป็นตัวแทนแขนของใคร
หนึ่งหัวใจตัวฉันนั้นเจ็บเป็น

หนึ่งคนตรมเธอขมข่มความเหงา
หนึ่งตัวเขาเศร้าจากพรากยากเข็ญ
หนึ่งใจฉันระอาน้ำตากระเซ็น
ทั้งสามโศกวิโยคเย็นเป็นเพราะใคร

เมื่อเธอเหงาเพราะจากเขาเศร้าใจผัน
เมื่อเธอนั้นปันรักฉันพลันใจไหว
เมื่อเขาเห็นฉันเธอคู่รู้เหงาใจ
เมื่อเธอเบื่อแล้วใครต้องหมองกาย

เราต่างคนต่างเจ็บเย็บเลือนยาก
เราต่างคนต่างฝากคราบพรากหาย
เป็นหนึ่งเหงาหนึ่งเศร้าหนึ่งเดียวดาย
ผิดที่ใครหมองหม้ายพ่ายอารมณ์







กลอนนี้ ช่างคล้าย ชีวิตจริง ของ ข้าน้อย เหลือเกิน  ไฮปาร์ค...ย๊าก แบบว่า เศร้านะคะ กระซิกๆ
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

จะรัก ก็รัก ไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก - -
26 มกราคม 2010, 10:38:PM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 26 มกราคม 2010, 10:38:PM »
ชุมชนชุมชน


๐ หนึ่งคนง่อยหนึ่งขันฉันมาเย้า
เห็นคนเอาเงินใส่ให้ซื้อหนม
พอสักพักเงินเต็มเอมใจจม
ความสุขพรมไล่เศร้าเหงาก็คลาย

๐ จะมานั่งร้องไห้ทำไมหนอ
มาคุยจ้อดีกว่าเดี๋ยวฮาหงาย
ไยนั่งเศร้าหน้าเหี่ยวดั่งเดียวดาย
เดี๋ยวจะกลายเป็นบ้า..นะคับป๋ม!..

ยิ้มแก้มแดง

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s