เสียงเครื่องจักรคำรามคุกคามทั่ว
ฟ้ามืดมัวหมอกไอดั่งไฟสุม
อากาศอ้าวร้าวเหลือเหงื่อหยดรุม
บึงบ่อหลุมฝอยขยะทิ้งประปราย
คือบทหนึ่งของชีวิตยามคิดหวน
และทบทวนทางเก่าเงายังฉาย
ผีเสื้อเคยร่อนปีกหลบหลีกกราย
พากันพ่ายสูญพันธ์เพราะงันงง
คุ้นดุเหว่าเง้างอดเคยออดเอื้อน
กลับบิดเบือนเป็นหวูดไถให้เดินหลง
ผลาญป่าราบปราบไพรไร้แดนดง
สักวันคงอ้างว้างกลางถิ่นดอน
จะหวังน้ำบ่อไหนยังไหวหวั่น
บ่อแห้งพลันรานร้างอย่างเหนื่อยอ่อน
น้ำจิตไหวน้ำใจห่างอย่างร้าวรอน
เหลือกัดกร่อนคือน้ำตาที่บ่าริน
อืม..ม..ม.. มันจะกลายเป็นทะเล..หรือทะเลทรายกันนะ
แม้จะอยู่ห่างไกล สุดขอบฟ้า..แซมก็ยังห่วงใย"บ้านเรา" เสมอ...
เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนที่เดือดร้อนอยู่ตอนนี้ค่ะ...
ช่วงนี้...แซมงด ซื้อของฟุ่มเฟือยที่ประเทืองตัณหาของตนเอง เงินทั้งหมดจะไปสู่ผู้เดือดร้อนที่..บ้านเรา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
