โลกของฉัน
โลกสีม่วงนั้นหรือคืออกหัก
ถูกความรักปั่นป่วนจนหวนไห้
โลกสวยสีสมชมพูดูเปลี่ยนไป
แผลช้ำในหมักหมมจนตรมตรอม
โลกสีม่วงของฉันในวันนี้
จึงคงมีเพียงฝันนั้นหล่อหลอม
ไม่อยากเจอความจริงสิ่งจอมปลอม
กลัวมาย้อมสีสันให้ฝันคลาย
จะขออยู่ในโลกแห่งความฝัน
จะผูกพันเพียงเงาพอเศร้าหาย
จะรับรู้ผู้เดียวยามเปลี่ยวดาย
จะรักง่ายถ่ายเทอย่างเรรวน
เพราะเคยรักปักจิตสนิทแน่น
ถูกตอบแทนชาชินดั่งดินร่วน
เฝ้าทุ่มเทสุดใจไม่เซซวน
ทุกสิ่งล้วนเป็นลม ต้องซมซาน
ฉันจึงรักสีม่วงไม่ลวงหลอก
แม้ช้ำชอกเพียงใดไม่ฟุ้งซ่าน
ก็จะขอสู้ทนไม่บนบาน
ใจแหลกรานช่างมันฉันไม่แคร์
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
