.jpg)
เปลวเทียนยังคงเผาไหม้ตนเอง..บนความแปรผัน
อาจบางคราวราวฟ้าก็ไร้จันทร์
ขอจงมองผ่านภาพฝัน..อันมายา
เราต่างเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
ในทุกอณูของคืนวัน..เหนืออัตตาของโลกหล้า
เพียงเราคิดถึงกันแม้เสี้ยวหนึ่งในยามหลับตา
การจากลา..จะเป็นเพียงจุดเริ่มของการพบพาน..เสมอไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
