.jpg)
เมื่อเหงามา พาให้ ใจเศร้าสร้อย
มองดาวน้อย พลอยให้ ได้สุขี
แสงระยิบ ระยับ จับราตรี
อาจบางที ตรมหม่น ละคนกัน
อย่าซึมเซา เลยหนอ จะขอบอก
แม้ช้ำชอก เพียงใด ไร้สุขสันต์
ขาดหางเสือ เมื่อไหร่ ใคร่บอกพัน
จะรีบไป เร็วนั้น ทันฤทัย
หากตั้งมั่น ดั้นด้น พ้นทุกข์ยาก
แม้มีขวาก หนามกั้น อย่าหวั่นไหว
ยังมีคน เขาคอย เป็นแรงใจ
พรุ่งนี้ไซร้ ได้ชื่น รื่นกมล
พันทอง
หนึ่งคำชื่นยื่นสู่ด้วยรู้ค่า
หนึ่งศรัทธาคงมั่นวันสับสน
หนึ่งแห่งแสงทิวามาเยี่ยมยล
หนึ่งใจคน ถึงหนึ่งใครด้วยไมตรี
ม่านมัวหม่นมืดมนจนทั่วทิศ
กรรมลิขิตเวียนว่ายคลายสุขศรี
เหมือนปิดตาคราก้าวหนาวฤดี
ทุกท่วงทีมีภัยอยู่ใกล้ตน
เห็นแสงทองส่องมาพาใจชื้น
เห็นน้ำใจหยิบยื่นในคืนหม่น
เห็นวลีที่ขับซับกมล
เห็นรักล้นคนซื่อยื่นมือคอย
หนึ่งศรัทธาคงมั่นวันสับสน
หนึ่งแห่งแสงทิวามาเยี่ยมยล
หนึ่งใจคน ถึงหนึ่งใครด้วยไมตรี
ม่านมัวหม่นมืดมนจนทั่วทิศ
กรรมลิขิตเวียนว่ายคลายสุขศรี
เหมือนปิดตาคราก้าวหนาวฤดี
ทุกท่วงทีมีภัยอยู่ใกล้ตน
เห็นแสงทองส่องมาพาใจชื้น
เห็นน้ำใจหยิบยื่นในคืนหม่น
เห็นวลีที่ขับซับกมล
เห็นรักล้นคนซื่อยื่นมือคอย
"บ้านริมโขง"
ขอบคุณครับ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
