~..คิดถึง...จึงคร่ำครวญ..~

[พิมพิลาไลย]

วอนสายลม วานพัดโบก ช่วยบอกเธอ
ว่าฉันเพ้อ ละเมอเพรียก เรียกแว่วหา
ฝากบอกรัก ใจคนึง ถึงแก้วตา
สุดคณา ใต้หล้านี้ คิดถึงจัง

สายลมพัดสะบัดพริ้วปลิวคำหวาน
ให้ซาบซ่านผ่านหูดูมีหวัง
ความรู้สึกสุขขีมีพลัง
ฉันจะยังฝังใจไว้กับเธอ

พิมพิลาไลย

emo_50ขอบคุณ ผาเวียง นะคะ ที่มาแบ่งปันบทกลอนเพราะๆ

[พิมพิลาไลย]

หยาดน้ำตาบ่านองอาบสองแก้ม
ความเหงาแซมเศร้าสร้อยระห้อยหา
คิดถึงเธอเหม่อลอยคอยทุกครา
ยามนิทราอาวรณ์นอนไม่ลง

อยากรู้ความในใจให้บอกนิด
ว่าเธอคิดปิดทางอย่างประสงค์
หรือว่าพูดไม่ออกบอกตามตรง
ก็จงส่งข้อความมาตามจริง

ณ ตอนนี้อยู่อย่างอ้างว้างเศร้า
เคยมีเราเคล้าคู่อยู่หนุงหนิง
มีเธอเป็นดวงใจได้พักพิง
ถ้าเธอทิ้งฉันไป ใจคงตรม

พิมพิลาไลย

[พิมพิลาไลย]

คิดถึง จึงคร่ำครวญ จวนใจขาด
เพราะไม่อาจ เก็บกด อดไว้ได้
อยากกรีดร้อง ก้องฟ้า สุดหล้าไกล
ร้องให้ใจ ไม่เหงา เศร้าเหลือเกิน

จะมีใคร ไหนเศร้า เท่าเราบ้าง
ถูกทิ้งขว้าง ร้างไป ใช่ผิวเผิน
เขาไม่คิด ถึงบ้าง ช่างหมางเมิน
ใจร้ายเกิน เดินหนี นี่กระไร

พิมพิลาไลย

[พิมพิลาไลย]

ฝากรูป

[พิมพิลาไลย]

เพราะคิดถึง จึงคร่ำครวญ อวลกลิ่นรัก
ที่สลัก ปักลึกลง คงยากถอน
คิดถึงเธอ ละเมอไป ใจร้าวรอน
อกสะท้อน นอนสะท้าน นานสู้ทน

ผ่านทิวา ราตรีกาล นานแค่ไหน
รักเธอไป ไม่เคยหวั่น กี่พันหน
วินาที ที่ผ่านไป ในวังวน
รักเธอจน ล้นหัวใจ ไหลท้นมา