ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[anek]

อากาศเย็นยามเช้าช่างหนาวเนื้อ
เมื่อลมเหนือโชยปะทะประพรมผิว
เย็นถึงแก่นแผ่ซ่านปานตะคริว
ปลายผมปลิวลู่ลมหนาวคราวพัดมา
 
เห็นดอกไม้ผลิบานในม่านหมอก
เจ้าชูดอกรับลมหนาวทุกคราวหนา
ยิ่งดอกแก้วเจ้าโชยกลิ่นคืนถิ่นมา
ชีวีข้าก็แสนชื่นฟื้นฤทัย
 
สบายดีทุกคนนะครับ.....ทุกท่านในบ้านกลอนไทย..และพิกุลแก้วด้วย

[PIKuL]

ที่นี่เริ่มเหน็บหนาวในคราวมืด
ริมฝีปากแห้งฝืดยามถูไถ(ไถไรหว่า)
ขนหน้าแข้งเริ่มตั้งอย่างรู้ใจ
หนังเกิดเกร็ดบานตะไทไม่งดงาม
 
ดั่งละอองไอน้ำระกำกลีบ
ดูเหี่ยวลีบลู่ลมคล้ายคมหนาม
ด้วยหมู่เกล็ดน้ำค้างสร้างนิยาม
เปรียบนงรามร้างคู่อยู่เคียงกาย.

 
กลอนเป๋ไป เป๋มา 555+    พิกุลสบายดีค่ะพี่เอนก
ว่าแต่ "หนาวอะไรหรา" 55555

[anek]

 
ดั่งละอองไอน้ำระกำกลีบ
ดูเหี่ยวลีบลู่ลมคล้ายคมหนาม
ด้วยหมู่เกล็ดน้ำค้างสร้างนิยาม
เปรียบนงรามร้างคู่อยู่เคียงกาย.(พิกุลแก้ว)

 
 

คราลมหนาวกลีบดอกช้ำระกำกลีบ
ลำต้นตีบเกสรตันดั่งฝันสลาย
หมู่ภมรเคยดอมกลิ่นก็กลับกลาย
เป็นห่างหายมิหวลหาราร้างเลือน
 
โอ้นงรามมีเกร็ดกล้ามดั่งหนามใหญ่
หากมากไซร้จะเป็นเม่นเห็นจะเหมือน
ใครเข้าใกล้ขนคงตำจำมิเลือน
เปรียบเสมือนศรปักใจให้ติดตรึง
 

[PIKuL]

ขนเม่นหรือสลักปักใจพี่ (555+)
คงปวดเหมือนตุ่มฝีที่คิดถึง
จังหวะรักปวดอุบ ตุ่บ ตุ่บ ตึง
คงจะซึ้งถึงหมอ..หนอพี่ชาย
 
ส่วนเกล็ดน้องแวววับประทับจิต
ใครหลงพิศจ้องตาพาสลาย
หัวใจเป็นเช่นเนื้อยังกลับกลาย
เป็นท่อนหินกลิ่นทรายไร้ชีพชนม์
 
ด้วยเพราะน้อง"หัวงู"..เมดูซ่า(แปร่งๆอิอิ)
อยากสบตาพี่จังด้วยหวังผล
เก็บไว้ในคอเลคชั่นหวานกมล
เป็นหนึ่งในกองพลคนใจหิน...


 

แบบว่า อยากเปงเม่นหัวงูด้วยได้ป่ะ  5555555

[anek]

น้องคงเป็นดั่งแม่มดเรืองฤทธิ์โรจน์
ชอบชายโสดมาสบตาพาถวิล
ให้หลงไหลความงามเป็นอาจินต์
กลายเป็นหินแล้วสะสมจมโกดัง
หัวเป็นงูร่างเป็นเม่นเห็นจะใช่
วาดลวดลายแลบลิ้นแผลบร่ายมนต์ขลัง
ขนแหลมเปี๊ยบเสียบใจชายกระจังงัง
จนเต็มคลังในกองพลล้นออกมา
 
พี่จะนั่งจ้องตาเจ้าเช้าจนค่ำ
แม้มอดม้วยก็ไม่ร่ำเรียกร้องหา
ให้ใครช่วยรั้งออกนอกสายตา
ใจหินผาขอยลแยบแนบใจเธอ
กลอนพาไปนะครับ  สนุกๆ   สวัสดีทุกท่านในบ้านกลอนไทย  และสวัสดีพิกุลด้วยครับ


 

[PIKuL]

เรื่องพาไปคล้ายชัด"สัตว์ประหลาด"
นึกขยาดหวาดกลัวมัวคิดเหม่อ
ตัวอะไย..หรือจ๊ะมิอยากเจอ
ได้แต่ร้อง.เอ่อ-เอ่อ..แหมแหยงจัง

อิอิ

เมดูซ่าพันธ์เม่น...โอว แม่เจ้า!!
ต่อไปคงแถมเขาบนแผนผัง
มิต้องใช้เขาทิ่มแทงใจพัง
เพราะมอบฟรีติดตั้งอย่างดาวเทียม.

 

ขำๆ นะคะพี่เอนก 5555
ว่าแต่ ติดตั้งตรงไหนดี อิอิอิอิ   
 

[anek]

จานดาวเทียมติดตั้งฟรีพี่ช๊อบชอบ
ช่วยทดสอบองศาให้ได้เหลี่ยม
รับสัญญาณชัดเป๊ะคมชัดจะจัดเตรียม
จอสี่เหลี่ยมหรือจอตู้ไว้ดูบอล....
 
เจ้าจะติดกลางกระหม่อมพี่ก็ได้
เผื่อไปไหนเอาไปด้วยช่วยรื้อถอน
อยากดูบอลก็ดูได้ไม่อาทร
เมื่อยามนอนก็ถอดวางข้างๆเตียง
 
หัวของพี่คงจะมีจอเรด้า
รับคลื่นมาแปลงสัญญาณภาพและเสียง
และเปิดรับคลื่นใจเจ้าเฝ้าร้อยเรียง
เป็นคลื่นเสียงวจีคำพร่ำบอกกัน.......55555555
เอาศรีษะเป็นจอเรด้านะครับ

[anek]

แมลงเม่าว้าว่อนแสงนีออน
วนเวียนร่อนร่ำไรไล่แสงสันต์
ความหนาวเย็นปกคลุมยามเหมันต์
ทุกถิ่นฐานเงียบงันคราค่ำลง
 
กลิ่นควันไฟสุมร้อนไล่ความหนาว
กลิ่นควันเผาร้าวลึกให้ลุ่มหลง
กลบกลิ่นแก้วคล้ายกลิ่นแก้มเจือจางลง
วอนอนงค์คืนกอแก้วแผ้วจำรูญ
 

[PIKuL]

ลมพัดแรงแหว่งเว้าเคล้าเกลียวคลื่น
ยามดึกดื่นตื่นผวาดาราสูญ
เหลือเพียงสายลมเอื้อช่วยเกื้อกูล
ช่วยเพิ่มพูนพลังใจได้เบ่งบาน
 
ลมมิหนาวอย่างพี่ที่เคยบอก
ลมย้อนยอกตอกย้ำเย็นฉ่ำหวาน
แต่แรงลมเร่งเร้าราวลนลาน
เกินดอกแก้วต่อต้านทานแรงลม
 
จึงต้องพริ้วหลิ่วหลบกระทบกลิ่น
บ้างโรยราลงดินผินทับถม
ทั้งกิ่งก้านใบดอกบอกระทม
สุดระบมขมขื่นกลืนน้ำตา
 
เหลือเพียงดอกเล็ก-เล็กเฉกเช่นฝัน
ซึ่งรอวันบานเบ่งแรงโหยหา
ส่งกลิ่นแก้วกรุ่นหอมพยอมฟ้า
ฝากไว้ก่อนหมดเวลาคร่าชีวิน..

 

อิอิ ว่าแต่ เรด้าพี่เอนก ติดไว้กี่อันอ่ะ เอิ๊กๆ

[ฉันเอง]

เสียงรำพันครั้งก่อนตอนหนหลัง
เมื่อได้ฟังใจติดคิดเคียงใกล้
แสนสงสารพาโศรกวิโยคไกล
เฝ้ารำไรหลงถิ่นโดยกลิ่นบาง

แม้นับวันนับคืนไม่เลือนหาย
กลิ่นจากกายหอมฟลุ้งจนรุ่งสาง
กลิ่นแก้วเอ๋ยไฉนเลยมิเผยนาง
อยาดรู้บ้างความเห็นเป็นเช่นไร


ฉันเอง..

[PIKuL]

ย้อนอ่านคำรำพันวันวานเก่า
คล้ายความเหงาเข้าครองจนหวั่นไหว
เสียงพร่ำบ่นทนช้ำอยู่ร่ำไป
ความทรงจำย้ำใส่ไม่เคยจาง

สวัสดี(คุณ)"ฉันเอง"บรรเลงซึ้ง
หวนคิดถึงจึงกลับบ้านเก่าบ้าง
แวะมาเยี่ยมสหาย ณ ปลายทาง
ผู้ร่วมสร้างร้อยยิ้มพิมพ์น้ำใจ

เปรียบดังมีรากแก้วเกิดที่นี่
ทั้งหมู่มิตรมากมีที่ชิดใกล้
จุดกำเนิดสัมพันธ์อันวิไล
แม้ลมพัดระบัดใบไม่พ้นกอ

แค่เพียงลมพัดกลิ่นจากถิ่นเกิด
ถือกำเนิดที่ใดไม่พ้นหนอ
ฤาจะมากเท่าดอกพะเน้าพะนอ
อยู่เคลียคลอต้นแก้วมิแคล้วกัน.