เราเป็นเราคิดแบบเราเศร้าหรือซึ้ง
อีกคนหนึ่งอาจแปลกจิตคิดอีกอย่าง
แล้วอีกคนอาจคิดไกลไปอีกทาง
ล้วนแต่ต่างคิดเอาเราคือใคร
คุณอาจเก่งเกร็งกลึงตะบึงอึด
ใส่ตะพึดแบบเราเอ้าก็ใช่
ไม่คิดหรอกยอกย้อนสุนทรใจ
ช่างประไรไม่ใช่เรา..เขาและเธอ
ง่ายและตื้นขืนคิดนั่นวิปริต
แล้วถ้าคิดเรื่อยไปใหญ่บะเล่อเท่อ
แม้นแต่เพียงลมปากอาจรากเรอ
หรือเบลอเบลอดูท่าจะบ้าแน่
แล้วทำไมไยคุณจะต้องคิด
เพราะคุณมีความผิดที่คิดแก้
เพื่อขอความเห็นใจให้เหลียวแล
มันก็ดีที่ไม่แย่ถึงสิ้นคิด
แต่ถ้าตามอารมย์พอสมรัก
เข้าสักพักก็ลืมตัวนึกชั่วผิด
คนข้างหลังมาตบบ่ากล้านิดนิด
แกเป็นบ้าโรคจิตคิดดูนะ
หึ..เป็นอย่างนั้นจริงจริงเชื่อสิ
ผมไม่อุตริริอมพระ
กลางวันยังมาหลอกกันจะจะ
สาธุสะ..อย่านะ.มีพระนะโว้ย
dokkrajaiw
