ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ตะวันฉาย]

...เมื่อน้ำตาไหลรินยลยินแก้ม
บางครั้งแซมด้วยสะอื้นยื่นเสนอ
ขอซับน้ำนัยน์ตากับบ่าเธอ
ขออย่าเจอกับรักลวงติดบ่วงใจ

...บ่าข้างซ้ายคล้ายอ้อมกอดพรอดความเหงา
มีเพียงเราหลั่งน้ำเนตรเหตุไฉน
เมื่อคนรักคนรอมาขอไกล
น้ำรินไหลอาบสองแก้มแซมบ่าเธอ...

...บ่าบ้านกลอนฯวอนว่างบ้างไหมเล่า
ไว้คอยเคล้าน้ำเนตรเหตุเสนอ
คนรักร้างห่างฝันมาปันเปรอ
หวังมาเจอบ่าว่างทางบ้านกลอนฯ...

[บ้านกลอนไทย]

๐ น้ำตานอง สองแก้ม แต้มรอยหยด
เหมือนบอกพจน์  ปลดทุกข์ ที่ซุกซ่อน
กระตุกเต้น เส้นใจ น้ำไหลซอน
ตาเปียกปอน อ่อนแอ แพ้ใจตน

 ๐ ได้พบพาน บ้านกลอน จึงซ่อนหลบ
หวังกลอนกลบ ลบรอย ดั่งคอยฝน
ให้ใจหนุ่ม ชุ่มชื่น รักคืนมนต์
ลบแผลคน เคยทำ.....ให้ช้ำใจ


แบบว่า?ไม่ชอบแต่งกลอนเศร้าครับ?เพราะไม่ได้เศร้าแต่งออกมาแล้วเหมือนกลอนไม่มีวิญญานเลยแฮะ

               

[ตะวันฉาย]

...หยดน้ำตายังร่วงรินไม่สิ้นคราบ
ยังคอยทาบซาบผ่านพานแก้มใส
บ่าบ้านกลอนให้ซบกลบความนัย
ไว้อาลัยคนรักพักบ้านกลอนฯ

...ขอหนุนตักพักใจไว้สักหน
ไร้ตัวตนบนบ้านฯวานไถ่ถอน
กับรักเก่าเนาไปให้ไกลจร
เฝ้าเว้าวอนบ้านกลอนฯจะเห็นใจ....

[สายใย]

สงสารคนหม่นหมองน้ำนองเนตร
ทุกข์เทวษน้ำตาแต้มเปื้อนแก้มใส
โอดสะอื้นขื่นขมตรมเพียงใด
จึงร้องไห้ ดังสายฝน ร่วงหล่นริน

ขอถามเลศเหตุใดจึงไห้หวน
หรือใครกวนใจนุชไม่สุดสิ้น
หรือคนรักร้างไกลไม่ยลยิน
หรือถวิลหาเขาจึงเศร้านัก

สองบ่านี้ยินดีรับซับตาไห้
รังเกียจไหมเคยเศร้าและเหงาหนัก
อาจเลยวัยไหวหวามเรื่องความรัก
เชิญแวะพักให้สบายคลายทุกข์ร้อน

           

[ตะวันฉาย]

ขอถามเลศเหตุใดจึงไห้หวน
หรือใครกวนใจนุชไม่สุดสิ้น
หรือคนรักร้างไกลไม่ยลยิน
หรือถวิลหาเขาจึงเศร้านัก

สองบ่านี้ยินดีรับซับตาไห้
รังเกียจไหมเคยเศร้าและเหงาหนัก
อาจเลยวัยไหวหวามเรื่องความรัก
เชิญแวะพักให้สบายคลายทุกข์ร้อน.............(พี่สายใย)

จะเฉลยเผยแจ้งแถลงเหตุ
ที่น้ำเนตรรดหลั่งนั่งถอดถอน
คนรักร้างลาไปไกลจากจร
เฝ้าเว้าวอนขอเขากลับมารับใจ

เขาลาไปใจเล่าเขาไม่หวน
รักเรรวนจวญร่ำนำไฉน
ไม่รังเกียจดอกหนาบ่าสายใย
ขอหลับใหลข้างบ่าอย่าลานาง

กลัวพี่ยาจะรังเกียจเดียจใจข้าฯ
ที่ซ้ำมาที่ใจไม่หายห่าง
ถึงเลยวัยเรื่องรักของพักวาง
อยู่เคียงข้างนวลนางอย่างร้างไป.............(ตะวันฉาย)

[ระนาดเอก]

ขอถามเลศเหตุใดจึงไห้หวน
หรือใครกวนใจนุชไม่สุดสิ้น
หรือคนรักร้างไกลไม่ยลยิน
หรือถวิลหาเขาจึงเศร้านัก

สองบ่านี้ยินดีรับซับตาไห้
รังเกียจไหมเคยเศร้าและเหงาหนัก
อาจเลยวัยไหวหวามเรื่องความรัก
เชิญแวะพักให้สบายคลายทุกข์ร้อน.............(พี่สายใย)

จะเฉลยเผยแจ้งแถลงเหตุ
ที่น้ำเนตรรดหลั่งนั่งถอดถอน
คนรักร้างลาไปไกลจากจร
เฝ้าเว้าวอนขอเขากลับมารับใจ

เขาลาไปใจเล่าเขาไม่หวน
รักเรรวนจวญร่ำนำไฉน
ไม่รังเกียจดอกหนาบ่าสายใย
ขอหลับใหลข้างบ่าอย่าลานาง

กลัวพี่ยาจะรังเกียจเดียจใจข้าฯ
ที่ซ้ำมาที่ใจไม่หายห่าง
ถึงเลยวัยเรื่องรักของพักวาง
อยู่เคียงข้างนวลนางอย่างร้างไป.............(ตะวันฉาย)

๐ นุ่นสำลีบางเบาเล่าว่าอุ่น
เจ้าเคยคุ้นหนุนนอนตอนหลับใหล
อัศจรรย์บ่าพี่ชี้ความนัย
เพิ่มอุ่นไอเลือดเนื้อเอื้ออาทร

๐ เหนื่อยใจหนักพักลงตรงนี้ได้
ฮัมเพลงไล้สู่จิตฤทธิ์โอนอ่อน
กล่อมอนงค์กานดาประสากลอน
ปัดคลายร้อนที่สุมรุมเร้าทรวง..(พี่ระนาดเอก)

[จ้อง เจรียงคำ]

ขอถามเลศเหตุใดจึงไห้หวน
หรือใครกวนใจนุชไม่สุดสิ้น
หรือคนรักร้างไกลไม่ยลยิน
หรือถวิลหาเขาจึงเศร้านัก

สองบ่านี้ยินดีรับซับตาไห้
รังเกียจไหมเคยเศร้าและเหงาหนัก
อาจเลยวัยไหวหวามเรื่องความรัก
เชิญแวะพักให้สบายคลายทุกข์ร้อน.............(พี่สายใย)

จะเฉลยเผยแจ้งแถลงเหตุ
ที่น้ำเนตรรดหลั่งนั่งถอดถอน
คนรักร้างลาไปไกลจากจร
เฝ้าเว้าวอนขอเขากลับมารับใจ

เขาลาไปใจเล่าเขาไม่หวน
รักเรรวนจวญร่ำนำไฉน
ไม่รังเกียจดอกหนาบ่าสายใย
ขอหลับใหลข้างบ่าอย่าลานาง

กลัวพี่ยาจะรังเกียจเดียจใจข้าฯ
ที่ซ้ำมาที่ใจไม่หายห่าง
ถึงเลยวัยเรื่องรักของพักวาง
อยู่เคียงข้างนวลนางอย่างร้างไป.............(ตะวันฉาย)

๐ นุ่นสำลีบางเบาเล่าว่าอุ่น
เจ้าเคยคุ้นหนุนนอนตอนหลับใหล
อัศจรรย์บ่าพี่ชี้ความนัย
เพิ่มอุ่นไอเลือดเนื้อเอื้ออาทร

๐ เหนื่อยใจหนักพักลงตรงนี้ได้
ฮัมเพลงไล้สู่จิตฤทธิ์โอนอ่อน
กล่อมอนงค์กานดาประสากลอน
เพื่อคลายร้อนที่สุมรุมเร้าทรวง..(พี่ระนาดเอก)

อีกสองข้างต่างบ่าน่าวิเวก
(อ.)ระนาดเอกเสกคำฮัมเพลงสรวง
ปลอบประโลมโฉมเฉลาผู้เศร้าดวง
ระบายห้วงปวงทุกข์ที่ซุกไว้

สองบ่ารับซับโรยโดยความว่าง
เคยซับพร่างพรมรดทุกหยดไหล
กลืนกินทุกข์ปลุกฟื้นระรื่นใจ
บัดนี้ไยไร้ค่า...นะบ่าเรา.....(พี่อาร์ตี้)

[ตะวันฉาย]

อีกสองข้างต่างบ่าน่าวิเวก
(อ.)ระนาดเอกเสกคำฮัมเพลงสรวง
ปลอบประโลมโฉมเฉลาผู้เศร้าดวง
ระบายห้วงปวงทุกข์ที่ซุกไว้

สองบ่ารับซับโรยโดยความว่าง
เคยซับพร่างพรมรดทุกหยดไหล
กลืนกินทุกข์ปลุกฟื้นระรื่นใจ
บัดนี้ไยไร้ค่า...นะบ่าเรา............(พี่อาร์ตี้)

บ่าอโนทัยให้ค่าอย่าลาหนี
ซ้ำชีวีเคยทุกข์คลุกอับเฉา
หวังเพียงบ่าพี่ยามาลำเนา
เรือสำเภาคอยท่าอย่าลาไป

กลืนกินทุกข์ปลุกฟื้นยื่นเสนอ
น้ำตาเอ่อช่วยซับรับได้ไหม
ถึงมากชายหยิบยื่นใช่อื่นไกล
อย่าน้อยใจไร้ค่า...ซบบ่าเธอ......(ตะวันฉาย)