จดหมายน้อย ฉบับนี้ มีเนื้อหา
ถึงแก้วตา ยาใจ อยู่ไกลแสน
อยากบอกเจ้า ข้าหนาวใจ คนไกลแฟน
มีเรื่องแทน เมื่ออยู่ไกล ใจมิวาย
มีผู้ชาย นายหนึ่ง ชื่อ "ตาบ๊อง"
ชอบทำตัว ติ๊งต๊องไป ไร้ความหมาย
อยู่โดดเดี่ยว ไร้คู่ ผู้เดียวดาย
ดูขี้อาย ชายไม่กล้า หาจีบใคร
จนวันหนึ่ง ต๊องเจอเจ้า สาวตาโต
ผมติดโบว์ โชว์ยิ้มหวาน แก้มกลมใส
ตาบ๊องจึง ถามเพื่อนยา ว่านั้นใคร
ทำไมไม่ เคยเจอน้อง ในห้องเลย
เพื่อนข้างหน้า บอกพลาง ๆ นางฟ้ามั้ง
เพื่อนข้างหลัง บอกไป ไอ้เพื่อนเอ๋ย
เขารุ่นพี่ คณะอื่น อย่ายุ่งเลย
บ๊องบอกไป ที่ใคร่เอ่ย แค่เชยมอง
เป็นครั้งแรก ที่ตาบ๊อง เกิดหลงรัก
อยากรู้จัก ปรารถนา เป็นเจ้าของ
รู้สึกรัก รู้สึกห่วง อยากจับจอง
แต่ความจริง แค่มอง ยังจะอาย
หนึ่งอาทิตย์ ได้เจอ เพียงหนึ่งครั้ง
ก็จะยัง เฝ้ามอง ก่อนจะสาย
ก่อนความฝัน มันจะ พังทลาย
ก่อนเธอหาย ไปพร้อม ความฝันเรา
จดหมายน้อย ปล่อยไป กับใจนี้
ยัยตัวดี ผึ้งแก้มป่อง อย่าร้องเหงา
อาจบางครั้ง ตาบ๊องนั่ง ยังซบเซา
ต่อสาวสาว เมื่อห่างเงา เจ้าจอมใจ
อยู่ห่างไกล ใจตาบ๊อง มิข้องขัด
ยังแจ่มชัด รัดทรวง ห้วงรักใส
ยังฝากบอก จะพยอก แก้มนอกไป
ตัวอยู่ไกล ใจตาบ๊อง ร้องหานาง
ยัยแก้มป่อง จองสัญญา คราลาจาก
อย่าพลัดพราก นะตาบ๊อง เมื่อน้องห่าง
จำไว้เลย คำที่เคย เอ่ยต่อนาง
พอรุ่งสาง หางปอตรี มีที่รอ
อยากบอกเธอ ข้าเพ้อถึง ผึ้งแก้มป่อง
เธออย่าร้อง แม้เหนื่อย และเมื่อยท้อ
ตาบ๊องคน คนนี้ ยังเฝ้ารอ
ร่ำสัญญา จะมาขอ พร้อมปอตรี.....
อาจมีบางที เพ้อไป แต่ ไม่เคยรักใคร ๆ เท่ารักเธอ.........สัญญา สำคัญ เสมอ เน้อ.........
