ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"เงา?"

๐

๐ แค่เงาผ่านจิตนั้นพลันหวั่นไหว
แค่อยู่ใกล้จิตนั้นมันขวัญอ่อน
เบี่ยงสายตาเลี่ยงพบหลบงามงอน
หลบทุกตอนหยุดนิ่งติงหัวใจ
     
๐ บนระหว่างทางขนานอีกนานนัก
ถูกศรปักฝากแผลแพ้จนได้
สะบัดตัวสะบัดร่างหวังห่างไกล
เหมือนเติมไฟแพร่พิษฤทธิ์นอนซม
     
๐ แค่คิดถึงดั่งม่านหมอก..มาหยอกล้อ
สุดท้ายก็ซบหน้าอย่างสาสม
สัมผัสไออ้างว้างอย่างทุกข์ตรม
เป็นคนล้มเคว้งคว้างอย่างเดียวดาย

๐ ยังโชคดีมีเพียงตา..มาหนึ่งคู่
โชคดีหูสองข้างพลางสอนง่าย
โชคดีใจปลูกฝังสั่งร่างกาย
แต่โชคร้ายจิตเปิดเตลิดไป
     
๐ เดินก้มหน้าติดกับหลักประหาร
ก้มหน้าเก็บความร้าวราน..พานอ่อนไหว
ก้มหน้าเก็บความทรงจำ..แสนอำไพ
ก้มหน้าไว้รอวันแผลบรรเทา
     
๐ หากเธอเป็นภาพงดงาม..ฉากความฝัน
ที่คอยบั่นหัวใจชายผู้เขลา
ทางขนานอาจมืดมน..คนเช่นเรา
เพียงเห็นเงาเธอโดดเด่น.. เช่นนั้นพอ?"

 

..ระนาด..ที่ไหลอย่างสายน้ำ..                                       ..สื่อทำนอง..ท่องห้วงทิพย์..

[เพรางาย]

มิอาจอยู่คู่เห็นเช่นใครอื่น
ทนหวานอมขมกลืนสะอื้นไห้
วันแสงจับคู่ชมสมกว่าใคร
มีหนึ่งเงาอยู่ใกล้ใฝ่อาทร

[ตะวันฉาย]

...เมื่อความเหงาเป็นเงาวิ่งเข้าแทรก
เข้ามาแหวกว่ายใจครั้งไหนหนอ
คนของใจที่เคยรักไม่พักรอ
เขาไม่ขอเคียงคู่ชูชิดชม

...ถึงลาล่วงใจยังรักปักเคียงคู่
ถึงหดหู่รู้ไร้เงาเจ้าขื่นขม
ขอเป็นเงาติดตามยามระบม
ไว้คอยห่มรอเจ้าเฝ้าติดตาม...

[สายลมสีขาว]

เพียงแรเงา เฝ้าจิต หมายคิดหา
ดั่งมายา พาวน กลสงสัย
เห็นเงายืน ที่พื้นสินธุ์ ราวยินใจ
อิงอุ่นไอ ในม่าน หวานลานตา

ด้วยมิอาจ พานพบ หรือสบจักษ์
หรือคำทัก พักใจ ที่ใฝ่หา
แม้เพียงเห็น เป็นเงา เคล้าดารา
ก็มีค่า มากพอ แห่งจอใจ

สะท้อนร่าง ว้างเวิ้ง เริงฟ้าสินธุ์
ละมุมกลิ่น รินทรวง ดวงแววใส
คือรักใกล้ ที่แสน สุดแดนไกล
ส่องอำไพ ในฝัน ทุกวันคืน


เงาสะท้อน สะท้อนเงา แท้ว่างเปล่า ห้อมล้อมกาย ^^

[ระนาดเอก]

๐ เมื่อพระพรหมดลจิตให้คิดรัก
ทำสะบักระบมจนขมขื่น
สุดจะต้านต่อกรนอนกล้ำกลืน
หยาดนัยน์ชื้นชุ่มหมอนอย่างอ่อนใจ

๐ ก้อนเนื้อเต้นในทรวงหน่วงจนเปลี้ย
ร่างทรุดเพลียทรมานสุดต้านไหว
แค่ฤทธิ์เงาอานุภาพอาบเปลวไอ
ส่งฤทัยชายหนึ่งถึงซวนเซ..

 

[แพรว >w<]

ลมหนาวโชย พัดหวิว พริ้วใจจิต
พาให้คิด พร้ำเพ้อ ละเมอถึง
เพียงเห็นเงา พาเรา หวนคำนึง
ดุจประหนึ่ง เธอคือชีพ ครึ่งชีวัน

อยากจะเป็น เงาตามตัว ของเธอบ้าง
แต่ว่ากลัว เธอจะห่าง เจือนจางฉัน
ไม่กล้าเข้า ไปชิด ไปติดพัน
ได้แต่มอง เงานั้น เดินจากไป

เก็บงำความ ลับซ่อน จนจรจาก
น้ำตาพราก กล้ำกลืน สะอื้นไห้
เราเรียนจบ จบไปแล้ว เจ็บฤทัย
วันสุดท้าย ไม่บอกไป เจ็บใจตน

คำว่ารัก ต้องเก็บไว้ หลังเงานั้น
ทุกทุกวัน กล้ำกลืน ต้องฝืนหม่น
สุดท้ายแล้ว ปากหนักไป เจ็บใจจน
สุดท้ายผล เหลือเพียงเงา ความทรงจำ

[ระนาดเอก]

๐ แคร์ร่างเธอแม้เงายังเข้าคว้า
อาจจะบ้าไปบ้างยังนึกขำ
ทั้งไรผมแววตาหน้าเคยจำ
ให้คนช้ำเตลิดเกิดอาลัย

๐ ยิ้มที่เห็นบรรจงให้หลงนึก
เช้าจนดึกขยันนั่งฝันใฝ่
เสียงที่แจ้วแว่วก่อนยังอ้อนใจ
ยังไหวไหวหวิวหวิวพลิ้วเสียงเธอ

๐ เธอไม่ใช่นางฟ้านภาไหน
แต่หัวใจฉันตรงหลงเสมอ
เธอเดินดินเริงร่าคราแรกเจอ
แต่ก็เลอเลิศพริ้งกว่าหญิงใด

๐ ฉันทบทวนตัวตนคนบุญน้อย
อาจสำออยปักหลักรักหลงใหล
แค่เงาเธอฉันปองต้องความนัย
รู้ตัวไร้เดชาจึงคว้าเงา..

[สายใย]

ท่านชายวสวัติคือพญามัจจุราช
ใครบังอาจลบหรู่มิสู้ได้
แต่ท่านเทิดคนดีมีน้ำใจ
ไปเยี่ยมไข้ไซร้รู้สู่ปลายเตียง

อิศรา คือชายหนุ่มกลุ้มเรื่องรัก
ถึงอกหักมักปลีกบาปหลีกเลี่ยง
ดวงจิตใสไม่ก่อกรรมกระหน่ำเพียง
เพื่อหวังเคียงคู่ใครตามใจตัว

เจริญขวัญหวั่นไหวสองชายชอบ
หาคำตอบเลือกใครใจสลัว
หนึ่งสูงศักดิ์ ยศฐาน่าจะชัวร์
แต่น่ากลัวเคร่งขรึมอาจซึมเซา

อีกหนึ่งชายวัยเดียวเทียวเป็นเพื่อน
หรือจะเลื่อนสัมพันธ์รับหมั้นเขา
เกรงเวลาผันผายจะหน่ายเรา
ผู้หญิงเฒ่าเร็วกว่าจะเกินแกง

จากนิยายเรื่อง?เงา?เราเคยอ่าน
คือผลงาน?โรสราเร็น?เป็นนามแฝง
ละครหลังข่าวเผยเคยแสดง
คนที่แกล้งจำได้หรือไม่มี..... อิ อิ

.....ขออภัยสงสัยผิด "เงา" เสียแล้วละครับ (ยมทูตชื่อ   ศิริ.....กับ   ภุมมะ....มั้ง อิ ๆ)