ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สาวน้อยปลาทอง]

คนมีคู่ดูดวงดาวก็คงสวย   
แต่คนห่วยไร้แฟนช่างหม่นหมอง 
คนมีรักยามป่วยช่วยประคอง     
ไร้คนมองถึงป่วยช่วยตัวเอง
คนมีแฟนฟังเพลงใดก็ไพเราะ     
คนอกเดาะฟังอะไรก็ไม่เจ๋ง 
มีคนเคียงปัญหาใดไม่หวั่นเกรง   
แต่ตัวเองมีปัญหาบ้าคนเดียว   
โอ๊ย!!!!!!!!!!!!  เหงาใจทำยังไงก็ไม่หาย 
เบื่อจะตายไม่มีคนแลเหลียว   
หรือสวรรค์สร้างให้ไร้คู่เคียว   
ต้องโดดเดี่ยวอีกนานสักเท่าไร 

[ชมพูไพร]

เหงาจับจิตเหลือเกินในยามนี้
ในยามที่อ้างว้างปนสับสน
ขอเพียงแค่มีใครในสักคน
ช่วยให้พ้นความเหงาผ่อนคลายใจ
กายเคลื่อนไหวแต่กายกลับทรุดนิ่ง
อยากพักพิงสักที่มีบ้างไหม
หวลกลับคิดความจริงที่เป็นไป
เตือนใจนี้คงมีแค่น้ำตาช่วยผ่อนปรน
 

[NIN-NIN-NIN]

เหง๊า..เหงา


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ชมพูไพร]

จะวันนี้หรือวันไหนไหน
จะอย่างไรก็ไม่ต่าง
อยู่คนเดียวโดดเดี่ยวอ้างว้าง
เหงาไม่ซ่างอยู่เช่นเดิม
 

[เฮีย9 เหงาใจ]

ท้องฟ้ากว้างทางแสนไกลใจแอบเหงา

มีเพียงเราที่เดี่ยวดายในสายฝน

จะกี่คืนจะกี่วันต้องจำทน

เดินตากฝนที่หนาวเน็บเพียงรำพัง
...................................................

ถึงวันนี้จะไม่มีใครต้องการ

ทรมานต้องอยู่กับความเงียบเหงา

แต่ต้องอยู่เพื่อวันหน้าเพื่อตัวเรา

จะไม่เหงาอยู่เดี่ยวดายในสายลม

[ชมพูไพร]

คืนนี้พระจันทร์ดูสดสวย
ลมระรวยพัดรำเพยผะแผ่วหวิว
กอดเข่า ซดเหล้า นั่งชมวิว
เดือนลับทิวยอดสนเห็นหมู่ดาว

คืนก็หนาวเหล้าก็แสนหวาน
แต่ขาดขานเสียงเธอแกล้มเหล้าขาว
นั่งผิงไฟใจเหงาตามเรื่องราว
น้ำค้างพราวพร่างพรมผสมไฟ

หรีดหริ่งร่ำร้องระงมแซ่
มีเพียงแค่หมาเป็นเพื่อนคอยปลอบให้
หยิบกีตาร์ขึ้นมาดีดร้องเพลงไป
ปากร่ำร้องเพลงใดใดใจหมองเหงา
 

[บ้านกลอนไทย]

เหงายิ่งนักรักไกลหัวใจห่าง
แอบอ้างว้างอย่างคนที่หม่นหมอง
เดือนเต็มฟ้าตาลอยชะม้อยมอง
น้ำแน่นนองล่องกระทง...เหมือนหลงทาง

                     

 

[manonvikan]

เหงา...
ในวันที่ลมหนาวพัดผ่าน
กว่าจะถึงพรุ่งนี้ช่างแสนนาน
ความหนาวเหน็บเริ่มคืบคลาน..สู่ หั ว ใ จ

เหงา...
หัวใจปวดร้าวจนหมองไหม้
ข่มตาหลับ ไม่ให้คิดถึงห่วงใย
เธออยู่ตรงโค้งขอบฟ้าไกล..เ กิ น พ บ กั น

เหงา...
อยากถามดวงดาวพราวฟ้านั้น
อยากรู้เวลาฟ้าและดาวไกลกัน
รู้สึกเหงาเหมือนฉัน..บ้ า ง ไ ห ม เ อ ย

[ชมพูไพร]

จะมีใครสักคนอยากจะเหงา
อยู่ที่เราอยากเหงาเองใช่ที่ไหน
ที่ทนจมทำใจเหงาเศร้าเพียงใด
เราคว้าไขว่เหงานั้นเพื่อฝันเรา

หรือเราเองหลงเคว้งกลางทางเวิ้ง
หยุดในเพลิงไฟสุมที่กลุ้มเหงา
หรือใครอื่นหยิบยื่นมามอมเมา
ใครหนอเอาความเหงายื่นให้ตรม