@ ... เจ้าจงเป็นเช่นนี้นะชีวิต ... @

@ จงมีนามความฝันกับวันนี้
จงอย่ามียึดมั่นกับวันไหน
อยู่เพื่อเคี่ยวความฝันและควันไฟ
ให้มันแผดเผาใจดั่งไฟเย็น .........

@ หลอมละอันสรรพางค์เป็นร่างครบ
เพื่อจักลบเหลี่ยมประกายละลายเล่น
เปียกกับโลกโชกกับฟ้า อย่าได้เว้น
เกลื่อนกระเด็นกระดอนไปให้ทุกทาง .........

@ สัมผัสดินสัมผัสน้ำคล้ำขุ่นใส
สัมผัสลม สัมผัสไฟ ใสสว่าง
แตะขอบเดือน ขอบดาว พราวนภางค์
เหยียบเบื้องล่าง ขว้างใจ ไปเบื้องบน .........

@ เจ้าจงเป็นเช่นนี้นะชีวิต
อย่างเดินผิดจากพรบทท่อนต้น
เจ้าจักรู้รูปนาม ความเป็นคน
ปั้นให้ป่น ปนให้เป็น เล่นให้จริง .........

*** จากหนังสือ "วารีดุริยางค์" โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ***
เห็นว่าเป็นบทประพันธ์ที่ให้ข้อคิดดีๆ และภาษาก็น่าอ่าน เลยคัดมาฝากค่ะ ยิ้มหน้าใส

	ผู้เขียน	หัวข้อ: @ ... เจ้าจงเป็นเช่นนี้นะชีวิต ... @ (อ่าน 2988 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้