จดหมายฉบับที่ 2 จาก สว อีเดน (Sw Eden)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
08 ตุลาคม 2024, 03:47:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: จดหมายฉบับที่ 2 จาก สว อีเดน (Sw Eden)  (อ่าน 2850 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
17 สิงหาคม 2008, 11:23:PM
SwEden
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 17 สิงหาคม 2008, 11:23:PM »
ชุมชนชุมชน

ด้านล่างที่เพื่อน ๆ เห็นอยู่นั้น เป็นกาพย์สุรางคนาง 28 ที่ผมแต่งเมื่อพักอยู่ต่างจังหวัดริมทะเล ในแผ่นดินไทยที่ผมรัก

@ ชีวิตสุขสันต์          มาอยู่ด้วยกัน          ทั้งนั้นสนุก
มีขึ้นมีลง          มีปลงมีลุก          มีคลายมีขลุก          มีบุกมีนอน
@ ชีวิตเฉื่อยแฉะ          เจ้าพวกค่อนแคะ          แซะไม่เคยผ่อน
ไม่มีงานทำ          พูดพร่ำหนาวร้อน          จะมาจะจร          ห่อนใครสนใจ
@ ทะเยอทะยาน          มันน่าสงสาร          คลานสูงไม่ได้
เช้าเกิดคือกรรม          พอค่ำบรรลัย          ทำไปทำไม          ไร้ค่ากลับคืน
@ ละเถิดละทิ้ง          ละหมดประวิง          อย่ากลิ้งเกลือกฝืน
การเกิดคือหลับ          การดับคือตื่น          เหมือนล้มทั้งยืน          และฟื้นมาดู
@ เมื่อกายไม่เกี่ยว          มีจิตอย่างเดียว          เหลียวแล้วอดสู
เห็นกรรมของโลก          โศรกจึงพึ่งรู้          ลาด้วยหดหู่          ตูทำผิดไป
@ จะคิดก็สาย          ไม่คิดก็หน่าย          ใช่ง่ายไฉน
หลับตาเสียเถิด          เดี๋ยวเกิดชาติใหม่          หาจำมีไม่          ได้เป็นเช่นเดิม
**ร้อยแก้ว และร้อยกรอง โดย Sw Eden

กานท์ของผม อาจจะไม่ใช่ภาษาที่เพื่อน ๆ บางคนคุ้ยเคย และเข้าใจ ดังนั้น ผมอยากเขียนเป็นร้อยแก้วออกมา ดังนี้
การดำเนินชีวิตของมนุษย์เรา ทุกคน อาจมีการผิดพลาด และเผลอไผล โดยมิได้ตั้งใจ
เนื่องจากอารมณ์ สนุก, โกรธ, ท้อถอย และ อีกมากมาย
รวมถึงหน้าที่การงาน และศักดิ์ศรี ที่บีบบังคับให้ทำสิ่งต่าง ๆ ที่ไม่ได้สร้างประโยชน์ให้แก่ผู้อื่น และตนเองเลย
อาจเรียกได้ว่าเป็นความยึดติด กับสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
เมื่อคนเราตายไป เราไม่มีร่างกายที่คนอื่นเห็น และไม่สามารถยื่นมือเข้าไปเปลี่ยนโลกมนุษย์ได้
เมื่อนั้น เราก็จะพบว่าสิ่งที่เราเคยยึดติดอยู่นั้น ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
หรือกระทั่ง รู้ว่า มันคือกรรมไม่ดีที่ได้ก่อไว้
เมื่อจะกลับใจ และอยากสร้างบุญ สร้างกุศล ก็สายเกินไปแล้ว
เมื่อมีโอกาสได้เกิดใหม่ และไม่มีความทรงจำเก่าติดตามมา คนเหล่านั้น ก็ทำกรรมซ้ำเหมือนชาติก่อนอีก

เมื่อเพื่อน ๆ ทุกคนตระหนักเช่นนี้แล้ว จึงอยากให้ช่วยกันสร้างกุศลให้แก่ตน เพื่อนมนุษย์ และสัยว์โลกอื่น ๆ
เพราะการมีลมหายใจ และเป็นมนุษย์อยู่นั้น แทบจะเป็นสิ่งมีชีวิต ชนิดเดียวที่สามารถทำบุญ ทำทานได้
ใช้เวลาชีวิตอย่างมีค่า และไม่หลงมัวเมาในกิเลสรอบ ๆ ตัว

ขอบคุณทุก ๆ คนมาก ๆ

เขียนจริงวันที่ 18/7/51 โพสวันที่ 17/8/51
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s