วิชา...หนาเจ้า

อย่าเกรียจคร้าน การเรียน เร่งอุตส่าห์
มีวิชา เหมือนมีทรัพย์ อยู่นับแสน
จะตกถิ่น ฐานใด คงไม่แคลน
ถึงคับแค้น ก้อยังพอ ประทังตน

อันความรู้ รู้กระจ่าง แต่อย่างเดียว
แต่ให้เชี่ยว ชาญเถิด จะเกิดผล
อาจจะชัก เชิดชู ฟูสกล
ถึงคนจน พงศ์ไหร่ คงได้ดี

เกิดเป็นคน ชาวสยาม ตามวิสัย
หนังสือไทย ก้อไม่รู้ ดูบัดสี
จะอับอาย ขายหน้า ทั้งตาปี
ถึงผู้ดี ก็คงด้อย ถอยตระกูล

จะตำเตี้ย เสียชื่อ ว่าโฉดช้า
จะชักพา ลาภยศ ให้เสื่อมสูญ
จะขายหน้า ญาติวงษ์ พงประยูร
จะเพิ่มพูน ดิฉัน คำนินทา

หนึ่งหนังสือ หรือตำหรับ ฉบับบท
เป็นของล้วน ควรจด จำศึกษา
บิดาปู่ สู้เหาะ สะสมมา
หวังให้บุตร นัดดา ได้ร่ำเรียน

จะได้ทราบ บาปบุญ ทั้งคุณโทษ
ปะบุตรโฉด ต่ำช้า ไม่พาเหียร
ให้สมดัง เจตนา ปู่ตาเพียร
เนิ่นจำเนียร เพียรหลัด กระจัดกระจาย

ที่มา นะ

จาก.. หนังสือ มนุษย์...เกิดมาทำไม

ของ... สุวัฒน์ พิทักษ์วงษ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: วิชา...หนาเจ้า (อ่าน 3633 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้