ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[PIKuL]

ทั้งที่โค้ชเรียกร้องลงสนาม
ใครกล่าวห้ามก็แสนดื้อนะเจ้าหนู
ตอนนี้กลับกระโดดหลบกลบตามรู
ทั้งผู้เล่นก็ไม่อยู่บนกระดาน

สนามจึงรกร้างอย่างหนังผี
ทั้งกองเชียร์ที่เคยมีสนุกสนาน
เหลือเพียงหนึ่งที่นั่งรอ"กรรมการ"
พร้อมกับเสียงยาน-ยาน.."กลับมาก่อนนนนนน"

[กัลมลี*]

จบเกมส์นี้โค้ชกัล*ฯว่าจะลาออก
โปรเจคนอกตารางการสั่งสอน
อยากเป็นเกรียนคีย์บอร์ดกอดคอมฯนอน
ขอวิงวอนท่านโซเซอะเซอ...ช่วยสอนที

เป็นคนชอบสอดส่องทำนองสน
รับฝึกฝนจะไฟว์ใส่เต็มที่
ลานรถทัวร์กว้างใหญ่ให้จอดมี
ส่วนสนามนี้ โค้ชเปลว*สี แข่งต่อไป

 เปลี่ยนอาชีพแล้วค่ะ

[PIKuL]

ดูท่าคงโยนไม้ต่อใคร?รอรับ
โค้ชวิ่งสับหาลุงโซโผซบไหล่
โค้ชเปลว*สีถูกทิ้งให้แข่งใจ
ส่วนเราไซร้"ผู้ชม"นั่งปรบมือ.

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

หลบหายไป เลียแผลใจ ให้สมาน
กรรมการ ทั้งสนาม ยกหามส่ง
โค้ชคู่แข่ง แย้งกติกา ช่างน่าปลง
ความผิดตรง ลงเล่นเอง เก่งเกินจริง?

ไม่เป็นไร มีแค่ใจ จะเอาอะไรไปสู้เขา
วิ่งเท้าเปล่า รองเท้าหาย หมายขว้างทิ้ง
หมากเกมนี้ ที่ฉันแพ้ ก็แน่ล่ะ เรื่องจริง
สนามหน้าอาจต้องพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์…ดีกว่าไหม?

ขอบคุณโค้ชทุกท่าน…ที่สอนสั่ง
วันนี้พัง ครั้งหน้า ขอท้าลองดูใหม่
ไว้แมตซ์หน้า บ้ากว่าเดิม เติมเชื้อไฟ
แพทย์สนามไม่ต้อง!! คนต่อไป ได้รู้กัน

[โซ...เซอะเซอ]

ชวนเล่นกีฬาเบาเบา…เป่ายิ้งฉุบ มิต้องคอยไล่ตะครุบ จนฟุบหวั่น แค่เพียงส่งสัญญาณมือ สื่อสารครัน แพ้ชนะก็รู้พลัน ในทันที   โซ…เซอะเซอ 24 ตุลาคม 2568

[PIKuL]

เล่นเฉยๆก็ไม่มันส์นะลุงจ๋า
ต้องมีท้าลงพนันกันถ้วนถี่
มันถึงจะกร้าวใจใครดวงดี
กีฬานี้ถึงจะรุ่งพุ่งข้ามวัน

แต่ไหนเล่ากติกาใครคนตั้ง
คนเราต้องมีหวังระยะสั้น
หากไม่ได้แก่งแย่งย่อมแบ่งปัน
แต่ความรักของโค้ชนั้น..เพียงหนึ่งเดียว.


มันต้องมีนะ....ได้แย่งชิงเหมือนได้ของดีเชียวนา

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

จริงดังว่า ทำไมไม่หา กีฬาอย่างอื่น?
มันมีดาษดื่น จะขื่นจะขม โง่งมอะไรนักหนา?
ไม่ปงไม่เป็นมันละ? โค้ชชงโค้ชชิ่ง โค้ชกีฬา
ลาออกดีกว่า จะไปไตหาหัวจาม ไปตามหาหัวใจ

[แป้งน้ำ]

เห็นทีว่าสนามนี้คงเป็นโมฆะ
สปอนเซอร์ถอนตัวหมดแล้วนะ . .. รู้ตัวไหม?
ทั้งกองเชียร์ ~ กองแช่ง ~ กองแทง . . และอะไรต่อมิอะไร
ส่วนโค้ชก็กลับไปทบทวนบทบาทของตัวเองก่อนดีไหม - -
เรื่องอะไร . .. ไปลงแข่งแทน

ตัวสำรองก็กลัวจนหัวหด
แพทย์สนามหามจนหลังคด . .. เมื่อโค้ชดันผิดแผน
กรรมการนับไม่ทันดันมั่วไปหลายคะแนน
ผู้จัดอย่างฉันคงต้องรับผิดแบบแมน-แมน . ..
ไปศาลเพื่อทำแผน . .. ล้มละลาย~*



สนุกกันเข้าไป . .. รู้ไหม? ว่าใครหมดตัว
~จากใจผู้จัดการแข่งขัน~

[โซ...เซอะเซอ]

…เป็นเหมือนดั่งสนามเด็ก เล่นขายของ ภาพจำลอง สนามแห่งความรัก ทั้งโค้ช ทั้งกรรมการ ชี้ชวนชัก ให้สมัครร่วมประชัน แข่งขันกีฬา มิบอกถึงภัยคุกคาม และความเสี่ยง พลาดพลั้งเดี้ยง ปอนแปน เปลี้ยแขนขา ซ้ำเกิดแผลใหญ่กว้าง กลางอุรา สุดเยียวยา นอนพะงาบๆ ไปวันวัน เล่นกับไฟ ไหม้ลุกลาม ใครห้ามอยู่ ที่จู่จู่ พร้อมวอดวาย ดับพรายฝัน ชั่วพริบตา เลือนหาย กลายหมอกควัน สุขสั้นสั้น ทิ้งเจ็บปวด…รวดร้าวยาวนาน “…I need love, love to ease my mind I need to find, find someone to call mine But mama said you can't hurry love No you just have to wait She said love don't come easy It's a game of give and take…” [“You Can’t Hurry Love“ : Phil Collins (Original by The Supremes , 1966) ] โซ…เซอะเซอ 25 ตุลาคม 2568

[PIKuL]

โค้ชก็มีหัวใจใช่แบ่งแยก
ยอมเข้าแลกเพื่อได้ชิมรักแสนหวาน
ดั่งลิ้มรสก้อนเกล็ดจากน้ำตาล
ฤาจะซ่านกว่าน้ำผึ้งผ่านฤดู

อารมณ์ร้อนก็เพราะรักนั้นว้าวุ่น
เพราะเสพติดไออุ่นหนุนหมอนคู่
"จับมือกัน"มันดีนะ "I love You"
โค้ชก็อยากมีครูมาสอนใจ

สนามนี้มีเพียง เธอและฉัน
ที่รวบรวมเรื่องร้อยพันมาสานไขว้
กติกาไม่มีผลกับผู้ใด
มีเพียงคำสัญญาให้"ไม่ทิ้งกัน"

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

กลับมาแล้ว...ไม่แผ่วหาย...ไม่ตายหนี
ยังอยู่ดี....มีแผนสอง....สำรองอยู่
ไปเข้าโปรแกรม...ลบความทรงจำ...ล้ำกว่าชั้นครู
โค้ชกลับมาแล้วหนู....รู้ๆกันอยู่...ใครเค้าจดจำ

มาฟอร์มทีมใหม่...เปลี่ยนตัวให้วุ่น...จุ้นจ้านให้ทั่ว
พอเริ่มลงตัว...กลัวผู้จัดแข่ง...สาบแช่งกระหน่ำ
โค้ชผู้รู้ผิด...จะติดสินบน...ก็กลัวเวรกรรม
รู้พลาดกระทำ...ต้องทำความดี...ชดเชยชดเชย

โค้ชลงสนาม...ความเผลอทำพลาด...ไม่อาจยอมได้
เกมนี้ขอบาย...ไม่ขอซ้ำรอย....ให้แผลเปิดเผย
กลับมาโค้ชทีม...ลงตัวผู้เล่น...หน้าที่อย่างเคย
และอยู่เฉยๆ...อย่างเคยเป็นมา

[กัลมลี*]

โค้ชเปลวฯบอกรู้ถูกผิดคิดสำนึก
แต่ในใจคักคึกศึกตรงหน้า
กุมบังเหียนกุนซือชื่อลือชา
กัล*ขอคารวะเพราะชอบใจ

หลังเกมส์จบว่างป่ะจะแฮงค์เอ้าท์
เทหมดเป๋าเรียกโฮสกันดีไหม
ทรงโอปป้าตี๋ฝอพอใจใคร
ความสุขใกล้ตรงหน้าอย่าช้าเลย

 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

พอเปิดศึก ก็ครึกครื้น ระรื่นมั่น
กุนซือปั่น ชั้นช่ำชอง ปะลองเผย
พอปิดจบ สยบศึก ผนึกเชลย
พอชดเชย เคยแพ้พ่าย ทำร้ายใจ

โค้ชกัลมลี*ที่หมายมั่น ผจัญหน้า
ช่างเก่งกล้า พาฟันฝ่า น่าจะไหว
จบเกมส์แล้ว ใจไม่แผ่ว ก็แล้วไป
ฉลองไหน ไม่หวั่นเกรง นักเลงพอ

[โซ...เซอะเซอ]

แว่วเสียงฮั้ววงในโค้ชใจห้าว ซุ่มสองสาวเกี๊ยเซี๊ย เคลียร์กันจ้อ หวังจับมือลงขัน สั่นกระดิ่งรอ สะบัดช่อ เที่ยวบาร์โฮส สาวโสดระเริง… โซ…เซอะเซอ 5 พฤศจิกายน 2568

[PIKuL]

แก้วชนแก้ว ศึกนี้มีสว่าง
อย่ากลายร่างกันหนอเจ้า..จะยุ่งเหยิง
เมาหรือบ้ามันแยกยากยามกระเซิง
ฉันรอเบิ่งผลลัพธ์ประทับใจ.

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

อนิจจา ว่าผลลัพท์ กลับไปต่าง
พอยกวาง พอยกชน จนหวั่นไหว
ใจก็เซ กายก็เป๋ เท่ห์เกินใคร
นอกสนาม มิเกรงใจ เก่งเกินคน

พอส่วงสร่าง ก็ย่ามใจ ให้ฮึกเหิม
เหมือนได้เติม เพิ่มความมั่น ลั่นอีกหน
ลงสนามครานี้ อาจมีลุ้น ได้แยบยล
อย่ากังวล อย่ากังวล อย่ากังวล