ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

...รักคืออะไร (อีกสักครั้ง)... มอบหัวใจ ให้แก่กัน ในวันรัก ก่อนจะหัก สัมพันธ์ ครั้งวันหน่าย คือแบบเรียน บทรัก ที่มักกลาย จากนิยาย ขายฝัน ของวันวาน ยามหลงเพลิน เชิญชวน ยั่วยวนเย้า สบรูปเงา ปักซึ้ง ตรึงใจซ่าน ตราบโปรยปรุง ฟุ้งเฟื่อง เนื่องยาวนาน แลกวิญญาณ เลือดเนื้อ เพื่อถือครอง เหมือนเสพสาร เสพติด พิษชำแรก ฤทธิ์ซึมแทรก ซอนทรวง ทุกหวงห้อง ปลุกหัวใจ เคร่งขรึม ครึ้มลำพอง แค่เมียงมอง คนรัก ชื่นพักตร์พริ้ม ตื่นกระชาก ลากถู กรูกราวร่วง พลัดตกห้วง หาวรัก หัวปักทิ่ม จากครั้งเคย เรียกขาน คำหวานชิม เหลือเพียงปิ้ม แปร่งวาท วิ่นขาดปลาย      รักเอย ฤ อย่าง อจลยล      ชุติมน มิคืนคลาย      คล้อยกาล สะกิด รุจิระคาย      รติพ่าย ณ ปลายทาง ท่ามกลางเหงา เงาใจ ไหวทามทาบ คล้ายโบกบิน จินตภาพ ซึ้งซาบสร้าง ย้อนไยโยง ปรุงคิด ปลิดอำพราง จนกระจ่าง กลางใจ ไร้คลุมเครือ แล้วรักนี้ คืออะไร ในความเห็น คือคืนเพ็ญ เหว่ว้าง จางลมเหนือ คือโลกท้น ท่วมทุกข์ แต้มสุขเจือ คือพักเบื่อ ใจสอง หว่างหมองตรม หฤโหด แห้งแล้ง แห่งผืนทราย ยังตรงตาม ความหมาย ว่าร้ายข่ม แต่ความรัก ความหวัง  ฝังอารมณ์ กลับซ่อนปม คมรอบ ล้อมกรอบใจ แม้สุดท้าย ความรัก จำหักรื้น เคียงหยัดยืน คู่ฟ้า หามีไม่ ถึงกำหนด หมดเวร ระเนนไป ต่างคลาไคล จรพราก วิบากกรรม แต่รักยังสืบซ้อง.....…...ยาวนาน เหนือกรอบสิ้นสุดกาล…..บ่งชี้ รสทิพย์เปี่ยมรักหวาน…..เอมโอช มิสร่างจางจืดนี้.....….….จากห้วงหทัยสอง ทำนองนัยหนึ่งคุ้น......….เคียงเปรย หอมรักกอบชิดเชย........เก็บไว้ เมื่อวันหนึ่งรักเกย.....…..ร้างกร่อย นำรักออมเก็บใช้..........ปิดร้าวรานรัก “…รักนั้นหรือคือสิ่งใด เหตุไฉนไยจึงแปรผัน ทุกวัน…” …นำกลอนเก่ามาปรับปรุงแก้ไขใหม่… Soul Searcher Inspired to write 6/10/2023

[โซ...เซอะเซอ]

ทั้งชีวิตวิ่งตามหาความรัก ที่แม้จักเลือนสลาย กลายผุยผง เพียงสัญญาว่ารักนั้นยังมั่นคง ตราบธำรงสถิตไว้ในทรงจำ …คนเราใช้เวลาทั้งชีวิตวิ่งตามหาความรัก ในที่ต่างๆกับคนนั้นคนนี้ ลองผิดลองถูก เต็มไปหมด แล้วก็พบแต่กับความผิดหวัง เพราะมันไม่เป็นไปอย่างที่ใจเราต้องการ อย่างที่เราวาดหวังไว้ ความรักนี้เกิดขึ้นจากข้างในใจเรา ถ้าเราแค่เปลี่ยน มุมมองของเรา เราอาจค้นพบว่า ความรักนั้นอาจอยู่ไม่ไกลอย่างที่คิด เช่น ภรรยาของเราเป็นคนขี้บ่น บ่นได้ทุกเรื่อง เช้าจรดค่ำ น่ารำคาญ จนอยากจะหาอะไรมาอุดหูไว้ (ที่จริงอยากหาอะไรอุดปาก มากกว่า หึหึ) แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปตอนรักกันใหม่ๆ ก็พบว่าเราชอบเขาเพราะเขาเป็นคนละเอียด รอบคอบและเอาใจใส่ห่วงใยคนรอบข้างทุกคน คงจะเป็นแม่บ้านที่ดีดูแลทุกคนในครอบครัว ได้อย่างดี ส่วนสามีเราที่เป็นคนขี้หึง ขี้น้อยใจอย่างร้ายกาจนั้น ถ้าเปลี่ยนมุมมองได้ ก็จะเห็นว่าเพราะ เขายังรักเราอยู่และเห็นเราเป็นเจ้าหญิงเป็นนางฟ้า ที่ไม่คู่ควรกับเขาเลย แต่เขาบังเอิญโชคดีได้เราเป็นภรรยา จึงมีความหวั่นไหวและกลัวอยู่ตลอดเวลาว่า คนอื่นจะเห็นความเป็นนางฟ้าของเราแล้วมาแย่งชิงเราไป เป็นต้น …ทุกสิ่งไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน แม้แต่เรื่องความรัก แม้ความรักอาจเปลี่ยนแปลงไป แต่เราสามารถเลือกเก็บความสุข ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กันเอาไว้ในความทรงจำ ตลอดไป… จึงขอยกเอาโคลงและบทความเก่า ที่เคยเขียนไว้นานแล้วมาลงอีกครั้งครับ…      คืนวันนับเคลื่อนคล้อย......นานปี      มิอาจแม้นาที..............…กลับย้อน      สูงต่ำสุขทุกข์ดี-...…....….เลวผ่าน      เพียงหนึ่งทรวงสะท้อน......เก็บไว้ในคะนึง      “...I had a long time to consider the value of memory, and the idea that just because something doesn't last forever doesn't mean its worth is diminished...” (Quote from Movie: “5 to 7”)      ...ฉันได้เคยครุ่นคิดถึงคุณค่าของความทรงจำ และปรัชญาเรื่องอนิจจัง      …ซึ่งถึงแม้ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้ จะไม่มีอะไรที่ยั่งยืนตลอดไป แต่มันก็ไม่ได้ทำให้สิ่งนั้นมีคุณค่าน้อยลงเลย เพราะมันจักธำรงอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ... (หมายเหตุ: แปลตามใจผู้เขียน) Soul Searcher Inspired to write 18/9/2025