ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

...โลภไร้พรมแดน... ผลประโยชน์ซุกซ้อน.........บังตา พี่ฤา สุมโลภเหลือคณา............เหลื่อมล้ำ ซุ่มส้องเสพตัณหา............โหมหัก เหมือนหนึ่งเตือนตอกย้ำ.....โลภไร้พรมแดน Soul Searcher Inspired to write 29/1/2021

[โซ...เซอะเซอ]

...ยายสั่งมา... ยายสั่งมา,แก้ต่าง.........พัลวัน ผิดถูกด้อยสำคัญ..........หมดสิ้น ยอมปล่อยมืดบอดบัญ-...ชาบท กรรมสนองอย่าดิ้น........ร่วมใช้กับยาย โซ...เซอะเซอ 15 กุมภาพันธ์ 2564

[toshare]

...ดุจอาทิตย์รุ่งแจ้ง.............แสงงาม
พลังสว่างชูชีพวาม..............อร่ามกล้า
เดือนดาวเด่นประดับยาม.......เย็นค่ำ
แสงส่องเชิญชวนท้า............ท่องหล้าดับเข็ญ

...เป็นลมโหมกระหน่ำร้าย......เลวทราม
บปล่อยคอยคุกคาม.............ขุ่นแค้น
ฝนเสริมส่งชีพงาม...............วามทั่ว
กระทำผ่านกาลนาน แม้น.......ไม่ได้ใครชม

โคลง ๒ บทนี้ ผมตั้งใจแต่งให้มี
๑) เอก ๗ โท ๔ ตามเกณฑ์
๒) มี สัมผัสสระ หรือ สัมผัสอักษร ระหว่างวรรค
เพื่อเป็นแนวสำหรับผู้อยาก ลับสมอง
๓) ส่งสัมผัสระหว่างบท ซึ่งจะรับสัมผัสได้ที่วรรคแรกของบทถัดไป
ในตำแหน่งคำที่ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓
๔) คำท้ายสุดของบท แสดงทั้งแบบใช้ เสียงจัตวา ตามที่ว่ากันว่า ไพเราะ
กับใช้ เสียงสามัญ ที่เกณฑ์ก็ยินยอมกัน

หวังเป็นประโยชน์บ้างนะครับ

[โซ...เซอะเซอ]

ข่มอาทิตย์บ่ ให้...............เหินหาว ขืนขัดแสงสกาว...............ก่องหล้า ดวงใจอาจหาญราว...........รบศึก ยืนหยัดระยังท้า...............ถ่อยด้านเดนคน บนเส้นทางมืดแม้..............แลเดือน หนีห่างหายลับเลือน...........หลีกเร้น แฝงตนแอบฟั่นเฟือน..........เหมือนดั่ง สำนึกผิดถูกเว้น-..............ว่างทิ้งเมินเฉย ...ขอแต่งตามที่ท่าน toshare แนะนำครับ... โซ...เซอะเซอ 17 กุมภาพันธ์ 2564

[โซ...เซอะเซอ]

พลอยรำพึงตัดพ้อ.........พรรณนา หลงติดรูปสัญญา..........นุชน้อง ต่ำต้อยวาสนา.............เหินห่าง ตรงจิตตรึงใจต้อง.........แต่ต้นจนปลาย ยินโคลงรักอ่อนช้อย......ชวนเชลง สังคีตขับเสียงเพลง.......โศกซึ้ง หว่างวิเวกวังเวง...........ไหวหวั่น เกินหยุดใจฉุดรึ้ง..........พลอดพร้องรังสรรค์ ความรักบานเบ่งแต้ม.....เติมคำ เสนาะซ่านโสตจำ.........จดแม้ ถึงฟ้าหม่นมืดดำ..........ใจพี่- สว่างกลางทรวงแล้........ดุจฟ้ายามสาง ใจสองป้องปิดเร้น.........รำพัน ฟ้าจับพรากกีดกัน.........กลั่นแกล้ง อักษรสื่อจาบัลย์...........จารบอก ลิขิตรักบ่งแจ้ง..............ผ่านร้อยกรองเสียง เพียงยินโอ้ละน้อ...........นวลเอย หวนจิตชิดชื่นเชย..........ชดช้อย คำรักพรั่งพรูเผย...........เหลือสงบ- สติอารมณ์คล้อย...........เคลื่อนเคล้าคลอผสาน โซ...เซอะเซอ 17 กุมภาพันธ์ 2564

[โซ...เซอะเซอ]

“ก้านบัวบอกลึกตื้น.........ชลธาร มารยาทส่อสันดาน.........ชาติเชื้อ โฉดฉลาดเพราะคำขาน....ควรทราบ หย่อมญ่าเหี่ยวแห้งเรื้อ.....บอกร้ายแสลงดิน” คำโคลงบ่งชัดถ้อย..........ชัดคำ กักขฬะโอ้อวดทำ............กร่างกล้า อากัปกิริยาตำ-..............ตาบอก สติดีฤาบ้า....................บ่ ต้องถามถึง โซ...เซอะเซอ 10 มีนาคม 2564

[โซ...เซอะเซอ]

ลมหนาวยะเยือกเยื้อง……กรายเกย โชยเฉียดโฉมชิดเชย…….เกลือกกล้ำ นวลเจ้าอย่าละเลย………..ร้างปล่อย เย็นเฉียบยะเยียบช้ำ….….ชอกเนื้อเรียมสงวน โซ…เซอะเซอ 14 ธันวาคม 2564

[โซ...เซอะเซอ]

ระบอบระเบียบเบ้.…………ระบาย ระบิระบิลกลาย……….……บูดเบี้ยว เบียนเบียดยิ่งทำลาย………เบ้อแบ่ง ใบ้บอดหลัวหลักเลี้ยว…….บ่ ตั้งตรงธรรม โซ…เซอะเซอ 24 กุมภาพันธ์ 2565

[โซ...เซอะเซอ]

“ครืนครืนใช่ฟ้าร้อง……...เรียมครวญ หึ่งหึ่งใช่ลมหวน………….พี่ไห้ ฝนตกใช่ฝนนวล………….พี่ทอด ใจนา ร้อนใช่ร้อนไฟไหม้……….พี่ร้อนกลกาม” [ พระยาแสนหลวง เจ้าเมืองเชียงใหม่ ] “เรียมร่ำน้ำเนตรถ้วม…...ถึงพรหม พาเทพเจ้าตกจม…….….จ่อมม้วย พระสุเมรุเปื่อยเป็นตม…..ทบท่าว ลงนา หากอักนิฏฐพรหมฉ้วย…..พี่ไว้จึ่งคง” [ ศรีปราชญ์ ] คราเครงครื้นครั่นฟ้า……..คำราม ใจตื่นเต้นตูมตาม………….ดั่งด้วย ไฟร้อนจากกลกาม………..เผาแผด เรียมเฮย จวบชีพมรณ์ดับม้วย………สุดต้านกามรส โซ…เซอะเซอ 1 พฤศจิกายน 2565