เธอที่ฉันรัก
เพียงคลื่นพลิ้วริ้วทองทาบท้องฟ้า
ก็รู้ว่าเธอสอดโอบกอดฉัน
ให้พ้นวันว่างเปล่าเหงาชีวัน
มีความฝันอีกที่ฟ้าสีทอง
รื่นอารมณ์ข่มขื่นกลับคืนหาย
อยู่หรือตายอย่างไรไม่หม่นหมอง
รอแสงเช้าของวันอันเรืองรอง
จะเฝ้ามองและรอไม่ท้อใจ
เพราะรู้ว่าคนดีอยู่ที่นั่น
ไม่มีวันหลีกลี้หนีไปไหน
และเธอคงรับรู้แม้อยู่ไกล
ตลอดไปว่ารักมอบภักดิ์ดี
นี่คือเสียงหนึ่งนิดความคิดถึง
จากก้นบึ้งของใจยังไหวถี่
มองเห็นเธอทุกวันฝันทุกที
เมื่อลมรี่หนาวกายทักทายมา
ฝากน้ำใจไมีตรีมีไปถึง
แม้เสี้ยวหนึ่งแทนรักประจักษ์ค่า
เราอาจอยู่ห่างไกลในเวลา
แต่รู้ว่ารักมั่นนิรันดร
พิมพญา
26/4/62
