ลูกข้าวหล่น
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
15 ตุลาคม 2024, 01:48:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ลูกข้าวหล่น  (อ่าน 3994 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
09 ตุลาคม 2018, 07:15:PM
พิณจันทร์
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 52



« เมื่อ: 09 ตุลาคม 2018, 07:15:PM »
ชุมชนชุมชน



..ลูกข้าวหล่น(คิดถึงแม่)

สองมือกำด้ามเคียวตาเหลียวหา
"ขัาวหล่นนา"ชี้รวงเป็นพวงใหม่
เม็ดแห้งเกือบกระจุยหลุดลุ่ยไป
คงเหลือให้สองมือแม่ถือกำ

ด้ามเคียวเกี่ยวโน้มหาดึงมาใกล้
ค่อยค่อยให้รวงข้าวน้าวลงต่ำ
ข้าวทุกเม็ดเก็บไปก็ได้คำ
เหลือกินนำไปขายเงินรายวัน

ยามบ่ายคล้อยร่มเงามีเจ้าของ
ทุยนอนมองตระกร้าหาบมานั่น
ร่มไม้ใหญ่วางลงร่วมวงกัน
แดดจ้าหันร่มมาค่อยลาจร

พักกินข้าวเถอะหนาปลาร้าห่อ
น้ำกลั้วคออิ่มแสนคนแก่นขอน
ไม้คานหาบปวดเข่าสิ้นเว้าวอน
เก็บข้าวก่อนค่ำมามืดตามัว

พลบค่ำรีบขยี้เหยียบยีข้าว
เม็ดเต็มราวเกี่ยวใหม่ที่ไม่รั่ว-
จากคนเกี่ยวข้าวนองเจ้าของตัว
หล่นอยู่ทั่วผืนนาหาเก็บตาม

สองขาสั่นหาบหนักมิพักก่อน
นกเกาะคอนไม้ใหญ่เสียงให้ถาม
"ปิดเทอมแล้วยังหนาลูกนาทาม
คงถึงยามนักศึกษามาหาบแทน"

พิณจันทร์
๗ ตุลาคม ๒๕๖๑
(ฮ้องไห้เน๊าะ เฒ่าแล้วล่ะเจ้าของกลอนคนบ่ได้เลี้ยงแม)
(ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต)

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ไผ่เดียวดาย, เนิน จำราย

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s