ฝากให้คนแปลกน้าที่รูจักกันดี...มั่งซิ
อยากจะปลอบใจตน...เลิกค้นหา
ยังผวาสิ่งที่ขวางทางที่ฝัน
มาปลอบปลุกสุขใจห่วงใยกัน
ได้แบ่งปันวรรณกวี...ไม่กี่คำ
เหตุใดหนอ?รู้จักใคร...ก็ไกลจาก
ทั้งที่อยากห้ามไว้ไม่ถลำ
ข้างนอกผ่องข้างผดต้องจดจำ
หลงน้ำคำลีลา...จนปราชัย
ตัวอย่างมีที่เห็น...เน้นเฉพาะ
จ้างทะเลาะเลือกสีที่อาศัย
ตดผู้อื่นเหม็นเบื่อไม่เผื่อใจ
ตดตนใยมีค่า...ว่าผายลม
ใช้เหตุ-ผลค้นทั่ว...ที่ตัวติด
คนอื่นผิด เราดี มีผสม
ชอบเผลอไผลพลิกแพลงสู้แรงลม
ใครลูบคมทักท้วง...ก็ล่วงเกิน
สมควรแล้วแนวที่ทำ...คำว่าเจ็บ
จะขอเก็บ"บทเรียน"...เขียนแล้วเขิน
พลาดกี่ครั้งพลั้งขมำ....ที่ทำเดิน
แหงนหน้าเกิน...ไม่มองพื้นลื่นประจำ