ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปลาวาฬ]

ด้านมืดของพระจันทร์



มองดวงจัน- ทราฉาย ทั่วกายผ่อง
งามฟุ้งเฟื่อง เรืองรอง คองเวหา
จรัสแสง แผลงฤทธิ์ จิตตรึงตรา
ทั่วนภา จ้าเจิด เปิดเพรางาย

หากดวงจันทร์ วันนี้ มีเพียงเสี้ยว
ดูเปล่าเปลี่ยว เสี้ยวหนึ่ง พึงลับหาย
ครึ่งดวงเดือน เชือนลิบ พริบพร่างพราย
อีกครึ่งมาส ขาดละลาย สลายไป

เฝ้าคะนึง ครึ่งจันทร์ พลันมืดมิด
ฟ้าค่อยปิด จิตหด ฟ้าหมดใส
เหลือสีดำ คล้ำมืด จืดฤทัย
เมฆบังให้ เราคิด พินิจตรอง

เปรียบคนเรา ดั่งจันทร์ ที่ผันผ่าน
จิตวนเวียน ตามกาล จันทร์ด้านสอง
มีด้านหนึ่ง สามัคคี ดีปรองดอง
อีกด้านหนึ่ง มัวหมอง แตกผองกัน

ปักษธร จรไป เวหัยลับ
ความมืดจับ คัคน ศศิขัณฑ์
โอ้มนุษย์ สุดลึก ตรึกยากพลัน
จิตผุนผัน อันอ่อน ราญรอนใจ

- ปลาวาฬ -

[รัตนาวดี]

 

....เปรียบฤทัย ใจคน ทนปกปิด
ชื่นเชยชิด ระทม ตรมหมองไหม้
ด้านหนึ่งรื่น ชื่นรับ กับใครใคร
ด้านหนึ่งไห้ ซ่อนทรวง ดวงใจช้ำ...



...จันทร์เจ้าคง คล้ายข้า ในครานี้
ทรวงป่นปี้ เศร้าหมอง แอบร้องร่ำ
ใจเริงรื่น ชื่นบาน งานต้องทำ
แต่คืนค่ำ กลับเหงา เศร้าต่อไป...



...คืนไหนเจ้า ผุดผ่อง มองเสี้ยวสวย
ข้าคอยเอา ใจช่วย ด้วยรู้ไหม
กระซิบลม แผ่วฝาก จากดวงใจ
บอกเจ้าไว้ บ่อยว่า ข้ารักจันทร์...

รัตนาวดี
 
       

โพสต์ภาพดวงจันทร์ แต่กลายเป็นภาพดวงดาวค่ะ 

[กังวาน]

แสงสว่างจางลงเธอคงเห็น
ความมืดเป็นเงาทาบอาบความฝัน
รักแท้นี่มีจริงหรือถือโทษทัณฑ์
บาปหรือนั่นจะรักใครสักคน

กล้ามิกล้ากลัวก็กลัวสุดหัวจิต
แตกความคิดมากมายตั้งหลายหน
คำพังเพยเอ่ยบอกมิหลอกตน
ถ้ากลัวฝนอยากชื่นฉ่ำทำอย่างไร

จันทร์สองด้านนานเนาเขายังอยู่
มืดย่อมคู่สว่างทางสดใส
ลองเถิดนะรักบ้างวางฤทัย
เพราะหัวใจมีเพื่อรักและภักดี

---กังวาน---
 

[panthong.kh]

สว่างบ้าง มืดบ้าง ก็ช่างเถิด
แต่อย่าเกิด อาเพศ กิเลสหนี
อีกตัณหา ราคะ ละยิ่งดี
ไม่ต้องมี เป็นมนุษย์ สุดเยือกเย็น

ชอบด้านมืด เท่านั้น ฉันอยู่ได้
สว่างไป ไม่ดี มีคนเห็น
แอบลักไก่ ในเล้า เข้าประเด็น
มืดหลบเร้น พลางตัว ชัวร์แน่นอน
พันทอง
 

[(พระอภัย)]

นวลสว่าง   กระจ่าง   ผู้พบเห็น
ประดุจเช่น    ธิดา    สยายผม
เเต่อีกมุม    เดือนดับ   ขับจันทร์จม
เหลือเเต่ดม   กลิ่นสาบ  หาทรามวัย
เมื่อยังสว่างก็ยังพอรู้เเต่พอลับเข้ากลีบเมฆใครเป็นใครก็ยากจะคาดเดา   นี้ละด้านมืดของพระจันทร์คาดเดาอะไรไม่ได้เมื่อมองไม่เห็น       
(พระอภัย)