ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[dokkrajaiw]

ครั้้งกระโน้นชาวบ้านกลอนออนทีละยี่(สิบ)
มาบัดนี้เขาออนกันเกือบพันแล้ว
เป็นเวทีกวีใหม่ได้ฉายแวว
ฝ่ายดอกกระเจียวนั้นดังแล้วจึงจากลา

ครั้งไม่ดังดั่งหิ่งห้อยแสงเรืองไร
ร่อนเร่มาบ้านกลอนไทยด้วยใฝ่หา
คบเพื่อนมิตรใช้บทกลอนต่างวาจา
ได้พบปะเฮฮาประสาใจ

บางครั้งที่นี่เกือบเปลี่ยนเป็นสังเวียนมวย
ดอกกระเจียวก็ร่วมด้วยตามนิสัย
บางครั้งต้องเป็นกรรมการอย่างจำใจ
บ้างต้องเป็นหมอผีไล่เมื่อปอบมา

ในบางครั้งก็เป็นครูสอนเด็กบ้าง
แนะแนวทางแต่งกลอนสอนศึกษา
ที่นี่เหมือนเป็นบ้านเก่าแต่นานมา
แม้บ้านอื่นจะมาชวนก็ไม่ไป

นี่สี่ปีห้าปีแล้วหรือนั่น
ขนาดผมมันยังเปลี่ยนสีโอ้ไฉน
กลอนบทนี้คนเขียน เขียนอย่างตั้งใจ
เหมือนผีเก่าหาผีใหม่อย่าลืมกัน

ธรรมดาถึงป่าเขาลำเนาไพร
ถิ่นสถานทั่วไปทั้งเขตุขัณท์
แต่ล้วนมีเจ้าที่กันทั้งนั้น
(ดอกกระเจียว)จึงคาราวะโดยพลันโปรดปรานี

[panthong.kh]

จะไปมา ลาไหว้ คลายหม่นหมอง
จะเป็นทอง เป็นเพชร ทั้งเจ็ดสี
จะร่ำรวย ยากจน หรือมั่งมี
มาที่นี่ คือญาติ พิลาสเลอ

ท่านจากไป ใจแฟน แสนคิดถึง
ท่านมาตรึง เขียนกลอน อ้อนเสมอ
ท่านหวนกลับ ซาบทรวง ห่วงจังเบอร์
ท่านอย่าเผลอ ลืมหลง จงกลับมา

บ้านกลอนไทย บัดนี้ มีเป็นร้อย
บ้านไม่ค่อย เงียบเหงา เจ้าปัญหา
บ้านสนุก ครื้นเครง เจ๋งทุกครา
บ้านนี้ซ่าส์ สุดฤทธิ์ มิตรมากมาย
พันทอง
๕/๒/๕๗

[dokkrajaiw]

คงเป็นเพราะผู้จัดการเจ้าสำนัก
ล้ำวิทยายุทธใครยึกยักเป็นหนวดหาย
อย่างพานทองกระมังความวุ่นวาย
จึงหลบลี้หนีหายไม่เห็นความ

แม้ศิษย์เปรื่องเมืองใดรึจะซ่าส์
มาย่ำยีบีฑาใส่ความหยาม
อีกความเก่งกาจกล้าพยายาม
ยังอ่อนน้อมถ่อมตามคนบ้านกลอน

ดอกกระเจียวประหนึ่งปราชญ์ผู้ร่อนเร่
เทียวโซซัดโซเซร่ำอักษร
ทั่วถิ่นเมืองบ้านโลก ไลน์-ออน (ออนไลน์)
มิคุ้นเคยเท่าบ้านกลอนแห่งนี้เลย

คาราวะอีกหนให้ถ้วนทั่ว
ลุง-ป้า-น้า-อาเคยหยอกหัวทุกคนเอ๋ย
นานมาแล้วคนไม่งามทั้งนามเชย
เคยเจ๋งจั้งจังเบย ณ บ้านกลอน

ขอยิ้มแย้มแจ่มจิตรสนิทรัก
เป็นเพื่อนร่วมสำนักกันอีกหอน (อีกสักหน )
อย่าโศกเศร้ากระเลยใจให้วิงวอน (วิงเวียน)
จงเปรมปรีย์ในบทกลอนกันทุกคน

ดอกกระเจียว  ขอคาราวะทุกท่าน

อิอิ

[ศรีเปรื่อง]

   

ช่าย ๆ เห็นพ้องกับคุณเดียวกระจอก เฮ้ย...ดอกกระเจียวว่า "คุณพัน ฯ ดุจริง ๆ" อิอิ...

สะ-หวี-ดัด...สวัสดี...ครับพี่ท่าน
เผ่น-มา-ห่าน...ผ่านมาเห็น...เป็นกุศล
ดอกกระเจียว...เดียว-กระ-จอก...บอกยุบล
จึ่งประพนธ์...จน-ประ-ผึ่ง...ทะลึ่งแจม

อู่-ลูก-คอก...ออกลูกคู่...จุ๊กกรูรับ
ใช่แล้วครับ...ชับ-แล้ว-ไคร...ไผมาแหยม
ม่อง-พัน-แท...แม่พันทอง...ผ่องวามแวม
จะทุบแก้ม...จะ-แท่ม-กุ้บ...เสียงตุ๊บดัง

ผมเด็กใหม่...ไผ-เด็ก-หม่ม...นิยมวากย์   (อิอิ...คือ ใหม่ที่นี่)
กระบวนก๊าก...กระ-บาก-ก๊วน...สำนวนขลัง
หล่อง-พี่-เน้า...เหล่าพี่น้อง...ต้องจังงัง
กับความงั่ง...กั่ง-ความ-หงับ...ระดับเซียน

ช่าน-ชอบ-กืน...ชื่นชอบกานท์...มานานแล้
ว่างก็แถ...แว่-ก็-ถาง...ร่างขีดเขียน
เสนาะถ้อย...สะ-หน่อย-เถาะ...ปะเหลาะเนียน
ลำนำเกรียน...เลียน-นำ-กรำ...ฉ่ำอารมณ์

ศรีเปรื่อง
๕ ก.พ. ๒๕๕๖

ปล.

สนุกสนานนะครับ อย่าได้ถือสา     

[dokkrajaiw]

ต่ออีกหอนท่านศรีเปรื่องมิเคืองขีด
เปรียบกับมีดดั่งกาพย์กลอนอักษรสม
ธรรมดามีไว้หมั่นฝนคม
ได้อารมณ์จึงเสกสสรรจำนรรจา

ดอกกระเจียวนี้ห่างนานสนิมจับ
ครั้นหวนกลับก็แปลกผันสั่นหนักหนา
จึงเพี้ยนๆเขียนไปแล้วเขียนมา
แม้ผิดพลาดโปรดโปรดเมตตาอย่าเคืองใจ

 

[ไพร พนาวัลย์]

ไปไหนมาเกือบปีไม่มีเสียง
หรือหลบเลี่ยงตัวฉันจนหวั่นไหว
คิดถึงอยู่เสมอแม้เกลอไกล
ยังจำได้ไม่ลืมตอนยืมตัง

ทั้งดอกต้นไม่จ่ายก็หลายบาท
น่าอนาถมายเดียร์ได้เมียฝรั่ง
เสียงฟุตฟิตฟอไฟไทยจังงัง
จะลุกนั่งยังสปี๊คว่า...บิ๊ค ซี 

กลับมาก็ดีแล้วอย่าแคล้วคลาด
ไม่กี่บาทยืมไปคงไม่หนี
มาร่วมวงสำราญให้นานปี
อันเรื่องหนี้เลิกกัน...ฉันไม่ทวง 

ไพร พนาวัลย์
 

[panthong.kh]

   

ช่าย ๆ เห็นพ้องกับคุณเดียวกระจอก เฮ้ย...ดอกกระเจียวว่า "คุณพัน ฯ ดุจริง ๆ" อิอิ...

สะ-หวี-ดัด...สวัสดี...ครับพี่ท่าน
เผ่น-มา-ห่าน...ผ่านมาเห็น...เป็นกุศล
ดอกกระเจียว...เดียว-กระ-จอก...บอกยุบล
จึ่งประพนธ์...จน-ประ-ผึ่ง...ทะลึ่งแจม

อู่-ลูก-คอก...ออกลูกคู่...จุ๊กกรูรับ
ใช่แล้วครับ...ชับ-แล้ว-ไคร...ไผมาแหยม
ม่อง-พัน-แท...แม่พันทอง...ผ่องวามแวม
จะทุบแก้ม...จะ-แท่ม-กุ้บ...เสียงตุ๊บดัง

ผมเด็กใหม่...ไผ-เด็ก-หม่ม...นิยมวากย์   (อิอิ...คือ ใหม่ที่นี่)
กระบวนก๊าก...กระ-บาก-ก๊วน...สำนวนขลัง
หล่อง-พี่-เน้า...เหล่าพี่น้อง...ต้องจังงัง
กับความงั่ง...กั่ง-ความ-หงับ...ระดับเซียน

ช่าน-ชอบ-กืน...ชื่นชอบกานท์...มานานแล้
ว่างก็แถ...แว่-ก็-ถาง...ร่างขีดเขียน
เสนาะถ้อย...สะ-หน่อย-เถาะ...ปะเหลาะเนียน
ลำนำเกรียน...เลียน-นำ-กรำ...ฉ่ำอารมณ์

ศรีเปรื่อง
๕ ก.พ. ๒๕๕๖

ปล.
สนุกสนานนะครับ อย่าได้ถือสา     

ไม่ได้ดุ สักหน่อย หนอยมาว่า
เดี๋ยวต่อยหน้า ตาแตก แหลกครับผม
ทำซื่อซื่อ เซ่อเซ่อ เผลอกวนรมณ์
พ่อเรือล่ม ในหนอง ต้องวิงวอน

กลับเถอะนะ มากล่อม จะยอมให้
เป็นลูกไล่ ท่านศรี คนขี้อ้อน
ดึกอย่างนี้ ผีมา ท่าออนซอน
หนีไปนอน ดีกว่า ลาแล้วเอย
พันทอง
 

[ศรีเปรื่อง]

โอ๊โอ๊โอ๋...พันทอง...ผ่องฉวี
อันความที่...กล่าวบอก...หยอกเฉยเฉย
ด้วยเกรงกริ่ง...ถูกหมัด...กำดัดเชย
จำต้องเผย...แค่เสี้ยว...ด้วยเสียวมรณ์

เอ่อคือเอ่อ...เมื่อวาน...บ้านกระผม
ซื้อพัดลม...กะทีวี...ดี-จี-ต้อน (อิอิ Digital แต่ขออ่านตามนั้น)
จะไหว้วาน...โสภา...พะงางอน
เป็นการ์ดนอน...เฝ้ารั้ว...เพราะกลัวโจร

อิอิ มาเป็นการ์ดให้หน่อยนะจ๊ะ

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗

    

[dokkrajaiw]

ไปไหนมาเกือบปีไม่มีเสียง
หรือหลบเลี่ยงตัวฉันจนหวั่นไหว
คิดถึงอยู่เสมอแม้เกลอไกล
ยังจำได้ไม่ลืมตอนยืมตัง

ทั้งดอกต้นไม่จ่ายก็หลายบาท
น่าอนาถมายเดียร์ได้เมียฝรั่ง
เสียงฟุตฟิตฟอไฟไทยจังงัง
จะลุกนั่งยังสปี๊คว่า...บิ๊ค ซี 

กลับมาก็ดีแล้วอย่าแคล้วคลาด
ไม่กี่บาทยืมไปคงไม่หนี
มาร่วมวงสำราญให้นานปี
อันเรื่องหนี้เลิกกัน...ฉันไม่ทวง 

ไพร พนาวัลย์
 

ปีหนึ่งนอนทับสิทธิ์ครับลุงไพร
หลังหนีหนี้ก็ท่องไปทุกแห่งหวง
ทิ้งกลอนแก้วไปหลงเฟชฯฝากแดดวง
สถิตแห่งกดั่งแดนสรวงตลอดมา

เมื่อลุงว่าหนี้นี้จะยกให้
ก็ดีใจจะหวนกลับคืนมาหา
สบายล่ะคราวนี้อกอุรา
จะกลับมาครวญกลอนอักษรใจ

 

[panthong.kh]

โอ๊โอ๊โอ๋...พันทอง...ผ่องฉวี
อันความที่...กล่าวบอก...หยอกเฉยเฉย
ด้วยเกรงกริ่ง...ถูกหมัด...กำดัดเชย
จำต้องเผย...แค่เสี้ยว...ด้วยเสียวมรณ์

เอ่อคือเอ่อ...เมื่อวาน...บ้านกระผม
ซื้อพัดลม...กะทีวี...ดี-จี-ต้อน (อิอิ Digital แต่ขออ่านตามนั้น)
จะไหว้วาน...โสภา...พะงางอน
เป็นการ์ดนอน...เฝ้ารั้ว...เพราะกลัวโจร

อิอิ มาเป็นการ์ดให้หน่อยนะจ๊ะ

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗

    

 
วันละร้อย ทองคำ จำไว้ด้วย
แล้วจักช่วย เป็นการ์ด สาดกระโถน
เอ็มสิบหก ทองท่าน หวั่นพวกโยน
หักแต่โคน ยันปลาย ตายพอดี

เอ่ออะไร ไหนกัน เล่าท่านเปรื่อง
หลังคามุง กระเบื้อง เปลืองไหมนี่
เอ็มเจ็ดเก้า มาแล้ว แจ๋วจริงซี
การ์ดชั้นนี้ ต้องหลบ กลัวศพเยิน
พันทอง