๑๑ เทพเจ้าแห่งความระทม ๑๑
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
20 เมษายน 2024, 03:37:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ๑๑ เทพเจ้าแห่งความระทม ๑๑  (อ่าน 2186 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 มกราคม 2014, 01:07:PM
เริงละลม ระเริงชล
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 7
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 30



« เมื่อ: 06 มกราคม 2014, 01:07:PM »
ชุมชนชุมชน

                                                                                             


                                                                                       


                                                                         เทพเจ้าแห่งความระทม
                                                                                           
                                                                                                                                                          นี่หรือคนที่ชนยกย่องประเสริฐ

                                                                                                  แต่สิ่งประเสริฐไม่เคยเข้าข้างตัวฉัน

                                                                                                  มีแต่ความทุกข์ คุกคามหยามเหยียดชีวัน

                                                                                                  เสกสิ่งสุขสันต์จะฝันถึงมันยังยากเต็มทน

                                                                                                                 เจ้าระทมทับถมฉันจมร่ำไป

                                                                                                   พระเจ้าองค์ไหนไม่มีทางช่วยฉุดพ้น

                                                                                                   ในโลกคนหวังฉันมีแต่ความมืดมน

                                                                                                   ในโลกคนจนฉันก็จนกว่าทุกชีวี

                                                                                                                   อ่อนใจหมดอาลัยในชีวิต

                                                                                                  ไม่อยากจะคิด ไม่อยากจะหวัง ไม่อยากจะมี

                                                                                                   ฉันอยากจะตาย อยากจะตาย ไปเสียที

                                                                                                   อยากตั้งฤดี จุดธูปอธิษฐาน

                                                                                                                เมื่อฉันตายขอให้วิญญาณศักดิ์สิทธิ์

                                                                                                   มีอิทธิฤทธิ์ จนคนสร้างขึ้นเป็นศาล

                                                                                                  เป็นที่เปลื้องทุกข์ ไหว้กราบของคนทรมาน

                                                                                                   มีชื่อขนาน ว่าศาลเจ้าแห่งความระทม...

 




๑๑ ประพันธ์ โดย เนรัญชรา   ขออนุญาติเจ้าของบทประพันธ์ที่นำมาลงในบ้านกลอนไทยเพราะตัวเองชอบมาก ๑๑



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s