ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[S.tony]

ตอนสมัยเรียนจะจบอาจารย์ใหญ่ท่านปัจฉิมนิเทศให้ฟังพอให้โอวาสจนจะจบก็มีกลอนอยู่ 2บท
ผมจะจดก็ไม่ได้มันเสียกริยาเพราะนั่งอยู่ด่านหน้าแถว แต่พอจำได้ลางๆขอรบกวนท่านใดพอเคยได้ยินช่วยต่อที

กลอนแรก (ผมว่าน่าจะเป็นกลอน8นะ)
  เมื่อความรู้ยอดเยี่ยมสูงเทียมเมฆ    แต่คุณธรรมต่ำเฉกเช่นยอดหญ้า
   .......จำไม่ได้........................    อาจสร้างมิจฉาสารพัน 9ล9
  เมื่อคุณธรรมยอดเยี่ยมสูงเทียมเมฆ แต่ความรู้ต่ำเฉกเช่นยอดหญ้า
  ........จำไม่ได้........................    อาจขัดสนจนอุรา...9ล9

  ส่วนนี้กลอนที่สอง เกี่ยวกับช่าง
ชีวิตช่างเหมือนนั่งร้าน......  จำได้แค่นี้

[ชลนา ทิชากร]

ความรู้คู่คุณธรรม

เมื่อความรู้ยอดเยี่ยมสูงเทียมเมฆ
แต่คุณธรรมต่ำเฉกยอดหญ้านั้น
อาจเสกสร้างมิจฉาสารพัน
เพราะจิตอันไร้อายในโลกา

แม้คุณธรรมสูงเยี่ยมถึงเทียมเมฆ
แต่ความรู้ต่ำเฉกเพียงยอดหญ้า
ย่อมเป็นเหยื่อทรชนจนอุรา
ด้วยปัญญาอ่อนด้อยน่าน้อยใจ

หากความรู้สูงล้ำคุณธรรมเลิศ
แสนประเสริฐกอปรกิจวินิจฉัย
จะพัฒนาประชาราษฎร์ทั้งชาติไทย
ต้องฝึกหัดความรู้...คู่คุณธรรม

(ของ อ.อำไพ สุจริตกุล)

[ชลนา ทิชากร]

"...ช่างก่อสร้างเหมือนนั่งร้าน
พอเสร็จงานเขาก็รื้อไม่แลเหลียว
ทำไม่ดีก็ด่ากันกราวเกรียว
ถึงทำดีก็ไม่เหลียวมาแลเรา..."

 (ของ สุทธิพงศ์ อรุณสุวรรณ กร)

[พยัญเสมอ]

กลอนดีนะ  เสียดายที่คุณจำไม่ได้ หรือจดไม่ได้   
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันแหละ  แต่อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นกลอนที่ดี