ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

คนดี

@ฉันอยากเป็นคนดีมีคนชอบ
อยู่รายรอบพรั่งพร้อมล้อมหน้าหลัง
ยามย่างเท้าไปไหนไม่ลำพัง
ชื่อเสียงดังจรดฟ้าทั่วธานี

@คนทั่วไปยกย่องต่างมองเห็น
ว่ายังมีคนดีอยู่ที่นี่
แม้เวลาพ้นผ่านนานหลายปี
ชื่อเรานี้ยังอยู่เล่าสู่กัน

@ปวงประชายอมรับและนับุถือ
ด้วยใจซื่อใช้แกล้งแต่งสีสรร
ปากสู่ปากเรียงร้อยถ้อยจำนรรจ์
บอกต่อกันทุกวันอย่างมั่นใจ

@จากปากคนวนมาสู่ปากกา
เส้นหมึกหนาเขียนไว้อย่างยิ่งใหญ่
ได้เห็นเป็นแบบอย่างกว้างและไกล
ถ่ายทอดไปใครใครได้เรียนรู้

@จึงมองหาคนดีที่อยากพบ
หลายตลบซ้ายขวามองหาอยู่
สายตาจ้องมองเห็นยึดเป็นครู
หวังเชิดชูยกย่องได้ท่องจำ

@แต่คนดีประเทศนี้มีหลายแบบ
เพียงฟ้าแลบเกิดดับขยับย่ำ
มีมากมายให้เห็นเป็นประจำ
ยกและย้ำคำว่าข้าคนดี

@ทำท่าทางวางตนคนกราบก้ม
อย่างตัวผมตัวฉันนั่นและนี่
ถ้าผิดแปลกแยกไปใช่คนดี
ไร้ศักดิ์ศรีเวทีและที่ยืน

@คนบางคนความดีมีมากล้น
กลับถูกต้อนซ่อนตนจนขมขื่น
เหมือนปิดทองหลังพระมาทั้งคืน
กลับล้มครืนไม่ได้ชื่นแสงตะวัน

@คนบางคนเพียงแค่มีทีท่า
คนมากหน้าพร้อมพรับรับสนั่น
เสียงสรรเสริญเยินยอต่อความกัน
ว่าคนนั้นคือคนดีศรีแผ่นดิน

/////////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๑/๗/๕๖

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ต้องเพ่งพิศ ส่วนใด อย่างไรหรือ
อะไรคือ เครื่องวัด ช่วยตัดสิน
ทุกคืน-วัน ฝันใฝ่ ในดวงจินต์
อยากยลยิน ให้เห็น เป็นบุญตา..
 
.. ต้องมี..ลักษณ์ หล่อ-สวย ด้วยหรือไม่
ต้อง..ยิ่งใหญ่ ตำแหน่ง แห่งยศฐาฯ
ต้อง..มีรถ ร่ำรวย ด้วยเงินตรา
ต้อง..โอ่อ่า บ้านโต ไฮโซ-หรู..
 
.. หรือ..ต้องมี ชนชั้น แห่งวรรณะ
ต้อง..เป็นพระ-นักบวช สวดมนต์อยู่
ต้อง..เป็นหมอ-พยาบาล ทหาร-ครู
หรือเป็นผู้ อาศัย ในรั้ว-วัง..
 
.. หรือ..ต้องมี อำนาจ วาสนา
เพื่อน-สมุน มีมา ล้อมหน้า-หลัง
ต้อง..เลื่องชื่อ ลือนาม ความโด่งดัง
มีคนหวัง มากมาย ในลายเซ็น..
 
.. แล้ว..คนจน เป็นได้ บ้างไหมหนอ
คนซอมซ่อ ไม่รวย มิสวยเด่น
คนหาเช้า กินค่ำ ยากลำเค็ญ
พอจะเป็น คนดี ได้ไหมครับ..
 
..ตกลงว่า คนดี ดี..ที่ไหน
คงมิใช่ ที่ร่ำรวย สวย-ประดับ
ใช่..หน้าตา ผ้า-พลอย สร้อย-สินทรัพย์
ใช่..ขานขับ เพราะพริ้ง จะยิ่งดี..
 
.. อัน..คนดี ดีที่ใจ มิใช่..เปลือก
สิ่งทั้งหลาย กายเกลือก เลือกแต้มสี
กายกรรม มโนกรรม ล้ำวจี
คือ..สิ่งที่ สำคัญ..หมั่นตรึกตรอง
 

[panthong.kh]

เป็นคนดี ที่ตัวเรา ใช่เขาอ้าง
ภูมิใจบ้าง บางครา อย่าหม่นหมอง
ไม่ต้องไป ป่าวประกาศ มาดหมายมอง
จิตใจของ เราต้อง ตรองอย่างดี

ไม่อิจฉา ริษยา ตาจักร้อน
พึงสังวร เสมอ อย่าเผลอหนี
ไม่ลักเล็ก ขโมยน้อย คอยต่อยตี
ไม่ย่ำยี คนอื่น ให้ขื่นทรวง

มีเมตตา ปรานี แก่ผู้ด้อย
หมั่นทำบุญ ทานบ่อย อย่าปล่อยล่วง
รู้แบ่งปัน หากมีเหลือ เจือจุนดวง
รู้จักห่วง อาทร รู้ผ่อนปรน

ไม่ต้องเด่น ดังไกล ให้ใครเห็น
ตัวเราเป็น เช่นไร ไยสับสน
ประพฤติชอบ ชั่วดี อยู่ที่ตน
อย่าไปบ่น ว่าทำดี แล้วไม่ได้ดี
พันทอง
๑๑/๐๘/๕๖