นิทานทำนองกลอน : เรื่องเต่ากับลิง

นิทานทำนองกลอน เรื่อง เต่ากับลิง
ดัดแปลงจาก นิทานก่อนนอนสอนคุณหนู ของ พ.ศรีสมิต

เต่ากับลิง

            ณ ลำธารใสเย็นเป็นเวิ้งวุ้ง เต่าหลังตุงลอยล่องกระดองสนาน เหล่าวานรห้อยโหนโจนทะยาน
ดอกใบก้านร่วงผล็อยลอยเรียงราย
   เช้าวันหนึ่งเจ้าเต่าน้อยลอยน้ำเล่น เต่ามองเห็นต้นกล้วยหักลองผลักง่าย แต่ไร้แรงลากขึ้นฝั่งนั่งโวยวาย
นึกขึ้นได้ขอร้องลิงคงยินดี ลิงช่วยลากขึ้นฝั่งดั่งวอนขอ เต่าไม่พออ้อนลิงก่อนลิงหนี เอ่ยขึ้นว่า

   "ลิงเพื่อนยากลากอีกที ไปวางที่ริมหนองน้ำ ตามข้ามา.. อยากจะปลูกกล้วยไว้ใกล้ใกล้บ้าน"
เต่ายิ้มหวานคลานต้วมเตี้ยมเสงี่ยมท่า ลิงเอ่ยปาก

   "อยากปลูกบ้างข้างสวนตา แบ่งให้ข้าสักท่อนก่อนเป็นไร"

   เต่าจำใจตัดต้นกล้วยเป็น ๒ ท่อน ส่วนยอดอ่อนเป็นของลิงเต่าชิงให้ ส่วนท่อนล่างเอาเอง
มิเกรงใจ รู้ท่อนใดปลูกติดไม่ผิดทาง ความขยันเต่ากับลิงไม่ยิ่งหย่อน ฉลาดก่อนได้เปรียบเทียบเห็นต่าง
ลิงปลูกกล้วยทันทีไม่ทิ้งวาง เต่าขุดถางปลูกริมหนองตามต้องการ

   ต้นของลิงค่อยค่อยเหี่ยวใบเขียวแห้ง ต้นของเต่าโตแกร่งแหล่งอาหาร ผลอวบดีหวีอะเคื้อ
เครือเบ่งบาน น่าสงสารเต่าเตี้ยน้อยคอยยืดคอ ไร้ปัญญากินกล้วยสุกเริ่มทุกข์หนัก กลัวใครลักนึกเสียดาย
สบายหนอ ตัดสินใจขอร้องลิงไม่รีรอ เจ้าลิงจ๋อมาทันใดไวเหมือนลิง รีบปีนป่ายได้ที่เหมาะดีแล้ว
ลิงได้แก้วเปลี่ยนความหมายคลายทุกสิ่ง กล้วยสุกสุกหวานหอมไม่ยอมทิ้ง เต่าเห็นลิงปลิดกล้วยกินแทบสิ้นใจ
จึงตะโกนซ้ำซ้ำย้ำลิงว่า

   "เก็บลงมาเพื่อนเรา เต่าแบ่งให้..."

   ลิงหัวร่องอหงายสบายใจ ตอบกลับไปเสียงดังอหังการ์

   "เจ้าเต่าโง่ โป้ปด ช่างลดเลี้ยว ตัวนิดเดียว ใจดำ ชังน้ำหน้า ไม่เชื่อแล้ว.. ไม่เชื่อ เบื่อมายา
หลอกให้ข้าปลูกยอดกล้วย ห่วยเหลือเกิน"

   ลิงปลิดกล้วยกินกล้วยหมด แสนสดชื่น.. เต่าขมขื่นหัวหลุบลู่ดูขัดเขิน
เอาเปรียบเขาคงสักวันผันเผชิญ เส้นทางเดินก็หดหายคล้ายเต่าเอย.

      "แจวลบ..จบแล้ว.. จ้าา... มอบพิเศษให้ลูกหลานในวันแม่แห่งชาติปีนี้ค่ะ.."

พี.พูนสุข

               ๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๖


       ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: นิทานทำนองกลอน : เรื่องเต่ากับลิง (อ่าน 2828 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้