ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

 ใครบ้างเล่า เศร้าไม่เป็น เคยเห็นไหม
ว่ามีใคร ในโลก ไม่โศกศัลย์
จะหญิงชาย ซ้ายหรือขวา ค่าเท่ากัน
ร้องไห้นั้น มันต้องมี หนีอย่างไร
สำหรับฉัน นั้นคงเก็บ เจ็บไว้มาก
จึงไหลพราก จากดวงตา พาหวั่นไหว
ความเข้มแข็ง แรงอดทน คนเป็นชาย
ต้องมลาย หายหด หมดลงพลัน
จึงปล่อยให้ ไหลริน สิ้นทุกหยด
เพื่อได้ลด หมดจากตา ลาโศกศัลย์
ช่วยบอกที ที่ฉันเป็น เช่นรำพัน
ทั้งหมดนั้น ฉันขี้แย แพ้หรือไร
 

[D]

ชายชาตรี มีมาน ร้าวรานรัก
ย่อมประจักษ์ เหมือนสตรี ต่างที่ไหน
ครารักทรุด หลุดโลก โศกเศร้าใจ
คงร่ำไห้ ธรรมดา สุดจาบัลย์

แต่ต้องอด ทนสู้ รู้ย้ำคิด
ตรองถูกผิด จิตครุ่น อย่าหุนหัน
ให้ปล่อยวาง บางครา อย่าผูกพัน
ตัวอย่างฉัน จงมอง......ร้องไห้แง

"ดิน"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เรื่องยับยั้ง ชั่งใจ ก็ใช้อยู่
แต่เมื่อครู่ ตรองดู จึงรู้แน่
สาเหตุที่ คนดี นี้มาแปร
ทิ้งดวงแด ไม่แม้ แต่หันมอง
ให้สุดแสน แค้นใจ น้ำไหลพราก
ไหลล้นหลาก จากตา มาทั้งสอง
น้ำตาชาย คล้ายชลธี ที่เจิ่งนอง
ท่วมทุกห้อง ของมาน ลาญแหลกไป
 

[ไผ่เดียวดาย]

หากน้ำตา เป็นสัญญาน เพื่อผ่านว่า
คนไร้ค่า หมดหนทาง อย่างที่หวัง
ไม่เป็นไร ปล่อยใจฉัน ให้มันพัง
ความพลาดพลั้ง ฉันขอรับ กลับคืนใจ

จะเข้มแข้ง หรืออ่อนแอ ที่แพ้เธอ
จะหมองเหม่อ เพราะไม่รู้ ใจอยู่ไหน
มันเหมือนกัน เพราะผลลัพท์ กลับเป็นไท
บ่วงหัวใจ หลุดไปแล้ว แว่วเสียงลา

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ในตอนนี้ ที่เห็น เป็นเพียงร่าง
ใจอับปาง จมไป ให้สิ้นท่า
เพราะต้นรัก หักปลาย พ่ายแพ้มา
จนน้ำตา กระเซ็น เป็นทางยาว
โลกความจริง สิ่งที่ได้ ในวันนี้
คือสิ่งที่ ทุกข์ทน ปนรวดร้าว
ไม่เหลือใย ไม่มี แม้ข่าวคราว
ความเหน็บหนาว น้าวใจ ให้อับปาง