ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ในวันที่ ตัวฉัน นั้นอ่อนล้า
เอื้อมมือคว้า หาใคร ไว้ฉุดรั้ง
ทางมืดมิด ปิดหมด หดหู่จัง
ทรุดกายนั่ง ซวนเซ ว้าเหว่ใจ

ในวันที่ ตัวฉัน พลันสิ้นหวัง
น้ำตาพัง อาบแก้ม แย้มไม่ไหว
แหงนมองฟ้า ไร้ดาว ร้าวทรวงใน
จันทร์ไม่ใส สว่าง อ้างว้างตรม

อยากมีใคร สักคน บนทางฝัน
มาฉุดฉัน ขึ้นจาก ซากความขม
คอยปลอบปลุก ยามเปลี่ยว เหี่ยวอารมณ์
ช่วยคลายปม ห่มห้อม ล้อมด้วยรัก

ยามเหน็บหนาว เข้ากอด พร่ำพรอดหา
ซุกกายา อ้อมแขน แมนเสียหนัก
หากเป็นจริง ยิ่งแล้ว ไม่แคล้วนัก
ขอหนุนตัก พักแอบ แนบฤดี

คงเพียงได้ แต่เพ้อ ละเมอถึง
เขาไม่ซึ้ง ตรึงจิต คิดหน่ายหนี
เขาชอบหวาน หยาดเยิ้ม เติมชีวี
แต่เรานี้ ไร้สิ้น กลิ่นเดิมเดิม

อยากจะหวาน เลิศรส หยดน้ำผึ้ง
ให้กลมกลึง โอชา เข้ามาเพิ่ม
เหยาะนั่นนิด เหยาะนี่หน่อย คอยต่อเติม
เพียงแค่เริ่ม ยิ่งกลับแย่ ดวงแดพัง

[ชลนา ทิชากร]

เป็นฉันไง ได้ไหม คนใจล้า
ปรารถนา หาอยู่ คู่คอยหวัง
ทางมืดมิด ปิดทาง ถางจริงจัง
ขอฉันนั่ง กลางดวงแด แม่เนื้อเย็น

เธอจะไม่ สิ้นหวัง ดังเคยสิ้น
น้ำตาริน ที่เคยไหล จะไม่เห็น
แหงนมองฟ้า ตาเห็นดาว พราวพร่างเพ็ญ
จันทร์งามเด่น เพ็ญนะภา หาสุขใด

ก็มีฉัน นั่นไง อยู่ในฝัน
จับมือมั่น พลันยื้อยุด ฉุดเธอไหว้
เฝ้าปลอบขวัญ  วันวาน ที่ผ่านไป
ช่วยคลายปม หัวใจ ให้หลุดรอน

ยามเหน็บหนาว คราวใด อุ่นไอรัก
จะพิทักษ์ ผลักไส ให้ไถ่ถอน
นี้เรื่องจริง จากใจ ใฝ่อาทร
หนุนตักนอน ผ่อนเศร้า ที่เผาใจ

เป็นเรื่องจริง ยิ่งใหญ่ ใช่เพ้อถึง
สุดซาบซึ้ง คะนึงหา อย่าหวั่นไหว
เธอก็หวาน หยดย้อย ร้อยทรวงใน
ไม่ต้องใช้  กลิ่นไหน ใส่แต่งเติม

ไม่ต้องหวาน เลิศรส หยดน้ำผึ้ง
ฉันซาบซึ้ง ตรงใจ ไม่ต้องเพิ่ม
ชอบนิสัย ใจคอ ไม่ต่อเติม
ใจดวงเดิม ดวงนี้ ดีแล้วเธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/zeD9bqomFb0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/zeD9bqomFb0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

หากเป็นเธอ เผลอใจ ไปเต็มร้อย
เดินเกี่ยวก้อย คล้องแขน แทนเสนอ
รักตราตรึง มานาน พานละเมอ
ถึงขั้นเพ้อ นะเจ้า โปรดเข้าใจ

หากเป็นเธอ แล้วไซร้ รักใหญ่หลวง
เพียงอย่าลวง ดวงแด จักแย่ได้
ด้วยอ่อนล้า เหลือหลาย คล้ายหมดไฟ
มองทางใด ให้ท้อ ห่อเดียวดาย

เหมือนเดินเดี่ยว เปลี่ยวจิต คู่คิดหมาง
ร้องครวญคราง อย่างไร ไร้ความหมาย
แสนอ้างว้าง ว้าเหว่ กลางเลทราย
น้ำตาพราย พร่างพรู อยู่ในทรวง

จะก้าวต่อ หนอเรา ก้าวไม่ไหว
แดดเผาไหม้ ใจเฉา เข้าทุกช่วง
คล้ายหมดแรง แล้งนัก รักหลอกลวง
ให้หนักหน่วง คว้าไขว่ ฤทัยตรม

แทบสิ้นหวัง ครั้งนี้ ฤดีเศร้า
ฟ้าสีเทา เราหม่น ทนขื่นขม
เหมือนพายุ ชีวิต กรีดเฉือนคม
รอวันล่ม จมหาย ทรายบดบัง

มองเห็นมือ เธอรุด มาฉุดไว้
เติมน้ำใจ ไหลริน ไม่สิ้นหวัง
ขอขอบคุณ อุ่นเอื้อ เหลือกำลัง
เธอเหมือนดั่ง น้ำทิพย์ หยิบยื่นมา

[--ณัชชา--]

ยามเราแพ้ยิ่งต้องตรองให้ถ้วน
คิดใคร่ครวญให้มากอยากบอกว่า
เล่ห์ผู้ชายเหลือรับนับคณา
แค่รู้หน้าหาใช่รู้ใจกัน

เก็บความหลังครั้งเก่าที่เราช้ำ
จดและจำใส่ใจให้แม่นมั่น
เหลี่ยมผู้ชายเจ้าชู้ต้องรู้ทัน
หลงพัวพันมอบรักอกหักตาย

--banyen--

 

[panthong.kh]

อยากจะจำ กลับลืม เพราะปลื้มเขา
จึงมัวเมา ตลอด สุดยอดหลาย
อกจึงพัง ยับเยิน เกินบรรยาย
ใจแทบวาย อีกแล้ว แห้วทุกที

เก็บความหลัง ฝังไว้ลึก นึกไม่ได้
เจอหนุ่มหล่อ เข้าให้ ใจเต้นถี่
พลันลืมสิ้น เรื่องเก่า เราเคยมี
เป็นอย่างนี้ ทุกครั้ง ไม่ตั้งใจ