เสี้ยวหนึ่งรัตติกาล
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 07:33:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เสี้ยวหนึ่งรัตติกาล  (อ่าน 3486 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
14 พฤษภาคม 2012, 02:18:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 02:18:PM »
ชุมชนชุมชน




เมื่อสิ้นสูร  สุริยัน  ตะวันมอด
ราตรีกอด  โอบอุ้ม  คลุมขุนเขา
แสงจันทร์สอด  รอดใบ  ไม้ทอดเงา
ไพรลำเนา  บรรเลง  ขับเพลงปราณ

เดียรัจฉาน  ลุกฟื้น  ตื่นจากหลับ
ออกล่าจับ  เหยื่อฆ่า  เป็นอาหาร
ธรรมชาติ  อาทร  สอนบันดาล
สัญชาตญาณ  สัตว์ป่า  รู้หากิน

แมลงกรีด  สำเนียง  เสียงเรียกคู่
ตุ๊กแกจู่  โจมงับ  พลันดับดิ้น
นกเค้าแมว  โฉบมา  คร่าชีวิน
มิทันผิน  ตุ๊กแก  ก็แพ้ภัย
            
ถึงสมัน  กวางใหญ่  ใช่จะรอด
พยัคฆ์ดอด  ตะปบหลัง  ยังตักษัย
หนึ่งท้องอิ่ม  อีกหนึ่ง  จึงบรรลัย
หมุนเวียนวัย  วัฏจักร  หลักสากล

สัตว์ใหญ่กิน  สัตว์น้อย  ตัวจ้อยกว่า
ตามมรรคา  อำมหิต  จิตฝึกฝน
สังหารเขา  ต่อชีวา  อายุตน
ต่างดิ้นรน  พิฆาต  ขาดเมตตา

รัตติกาล  อาจทำลาย  หลายชีวิต
อย่ายึดติด  จริงจัง  กับสังขาร์
ผ่านคืนนี้  คืนพรุ่ง  พร้อมมุ่งมา
ต้องฟันฝ่า  ก้าวเดิน  เผชิญไป
         
คนอาภัพ  คับแค้น  แสนสาหัส
ยากสลัด  ตัดกังวล  พ้นทุกข์ได้
แม้นยอมละ  ปล่อยวาง  บ้างทันใด
วันใหม่ใหม่  อาจประเสริฐ  เกิดผลดี

 ชอบใจๆ

สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, เมฆา..., บัณฑิตเมืองสิงห์, panthong.kh, เมฆสีรุ้ง, --ณัชชา--, sucklife, รพีกาญจน์, เฮยอิง, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, D

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 พฤษภาคม 2012, 04:10:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 04:10:PM »
ชุมชนชุมชน


เพียงเราทำจิตใจใสพิสุทธิ์
คำสอนพุทธยึดไว้ในวิถี
หนีให้พ้นเหลี่ยมเล่ห์อเวจี
อย่าเพียรสร้างราคีมีราคิน

ขอเพียงยึดหลักธรรมนำชีวิต
รู้ถูกผิดเป็นผู้อยู่ในศิล
หากเรายึดสายกลางสร้างชีวิน
แม้ชีพสิ้นไม่ทุกข์ทนพ้นอบาย

--ณัชชา--

 ยิ้มหน้าใส

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆสีรุ้ง, panthong.kh, sucklife, รพีกาญจน์, เฮยอิง, sunthornvit, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, yaguza, D

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

14 พฤษภาคม 2012, 04:35:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #2 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 04:35:PM »
ชุมชนชุมชน




เมื่อสิ้นสูร  สุริยัน  ตะวันมอด
ราตรีกอด  โอบอุ้ม  คลุมขุนเขา
แสงจันทร์สอด  รอดใบ  ไม้ทอดเงา
ไพรลำเนา  บรรเลง  ขับเพลงปราณ

เดียรัจฉาน  ลุกฟื้น  ตื่นจากหลับ
ออกล่าจับ  เหยื่อฆ่า  เป็นอาหาร
ธรรมชาติ  อาทร  สอนบันดาล
สัญชาตญาณ  สัตว์ป่า  รู้หากิน

แมลงกรีด  สำเนียง  เสียงเรียกคู่
ตุ๊กแกจู่  โจมงับ  พลันดับดิ้น
นกเค้าแมว  โฉบมา  คร่าชีวิน
มิทันผิน  ตุ๊กแก  ก็แพ้ภัย
            
ถึงสมัน  กวางใหญ่  ใช่จะรอด
พยัคฆ์ดอด  ตะปบหลัง  ยังตักษัย
หนึ่งท้องอิ่ม  อีกหนึ่ง  จึงบรรลัย
หมุนเวียนวัย  วัฏจักร  หลักสากล

สัตว์ใหญ่กิน  สัตว์น้อย  ตัวจ้อยกว่า
ตามมรรคา  อำมหิต  จิตฝึกฝน
สังหารเขา  ต่อชีวา  อายุตน
ต่างดิ้นรน  พิฆาต  ขาดเมตตา

รัตติกาล  อาจทำลาย  หลายชีวิต
อย่ายึดติด  จริงจัง  กับสังขาร์
ผ่านคืนนี้  คืนพรุ่ง  พร้อมมุ่งมา
ต้องฟันฝ่า  ก้าวเดิน  เผชิญไป
         
คนอาภัพ  คับแค้น  แสนสาหัส
ยากสลัด  ตัดกังวล  พ้นทุกข์ได้
แม้นยอมละ  ปล่อยวาง  บ้างทันใด
วันใหม่ใหม่  อาจประเสริฐ  เกิดผลดี

 ชอบใจๆ

สุนทรวิทย์



เป็นวัฎจักร หมุนเวียน เปลี่ยนไปทั่ว
เกิดแก่เจ็บ พันพัว ตัวเติบใหญ่
สัตว์เล็กน้อย ตายหมด อดกันไป
อยู่กลางไพร พนา คราหมองตรม

นกเค้าแมว ไล่งับ จับกินหนู
มองเห็นงู กินปลา พาขื่นขม
นกกระจิบ จิกหนอน บินว่อนชม
แมลงภู่ ดอมดม ชมมาลี

จั๊กจั่น ขับขาน ซ่านทั่วป่า
แมลงทับ บินมา หาถิ่นที่
กินใบออ่น มะค่า แล้วลาที
ทั้งป่านี้ คลื้นเคลง บรรเลงไพร
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sucklife, รพีกาญจน์, เฮยอิง, sunthornvit, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, --ณัชชา--, D

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 พฤษภาคม 2012, 06:26:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« ตอบ #3 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 06:26:PM »
ชุมชนชุมชน


เพียงเราทำจิตใจใสพิสุทธิ์
คำสอนพุทธยึดไว้ในวิถี
หนีให้พ้นเหลี่ยมเล่ห์อเวจี
อย่าเพียรสร้างราคีมีราคิน

ขอเพียงยึดหลักธรรมนำชีวิต
รู้ถูกผิดเป็นผู้อยู่ในศิล
หากเรายึดสายกลางสร้างชีวิน
แม้ชีพสิ้นไม่ทุกข์ทนพ้นอบาย

--ณัชชา--

 ยิ้มหน้าใส


เพียงมีธรรม  นำจิต  พินิจแจ้ง
เท่ามีแหล่ง  แสงทอง  ส่องเฉิดฉาย
ปัญหาหนัก  สากรรจ์  เกินบรรยาย
กลับคลี่คลาย  บรรเทา  ทุเลาลง

อุปสรรค์  มากมี  ในชีวิต
ถูกลิขิต  ด้วยชะตา  อานิสงส์
สิ่งดีร้าย  ใดใด  ใช่อยู่คง
เลิกพะวง  เสียบ้าง  ทุกอย่างดี

 เอ้อ..จริงว่ะ

สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, บูรพาท่าพระจันทร์, sucklife, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, panthong.kh, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, D

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 พฤษภาคม 2012, 06:55:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« ตอบ #4 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2012, 06:55:PM »
ชุมชนชุมชน



เป็นวัฎจักร หมุนเวียน เปลี่ยนไปทั่ว
เกิดแก่เจ็บ พันพัว ตัวเติบใหญ่
สัตว์เล็กน้อย ตายหมด อดกันไป
อยู่กลางไพร พนา คราหมองตรม

นกเค้าแมว ไล่งับ จับกินหนู
มองเห็นงู กินปลา พาขื่นขม
นกกระจิบ จิกหนอน บินว่อนชม
แมลงภู่ ดอมดม ชมมาลี

จั๊กจั่น ขับขาน ซ่านทั่วป่า
แมลงทับ บินมา หาถิ่นที่
กินใบออ่น มะค่า แล้วลาที
ทั้งป่านี้ คลื้นเคลง บรรเลงไพร
พันทอง


[/quote]

สัตว์ใหญ่กิน  สัตว์น้อย  คอยจ้องจับ
กฏบังคับ  เที่ยงแท้  สุดแก้ไข
เมื่อโอกาส  ตะบึง  มาถึงใคร
ย่อมฝักใฝ่  ไขว่คว้า  มิรามือ

เขาจึงว่า  ด้านได้  ส่วนอายอด
ใครรันทด  ตกอับ  เลิกนับถือ
อยากร่ำรวย  อิ่มท้อง  ต้องฝึกปรือ
ตีหน้าซื่อ  มือฉวย  รวยทุกคน

 โอว์...มายก็อด

สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sucklife, ไม่รู้ใจ, อริญชย์, ดุลย์ ละมุน, panthong.kh, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, D

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s