มารกิเลส...เหตุแห่งทุกข์
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
26 เมษายน 2024, 09:18:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: มารกิเลส...เหตุแห่งทุกข์  (อ่าน 5003 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
12 กรกฎาคม 2011, 09:23:PM
จ.รัตติกาล
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 79
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 96



« เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2011, 09:23:PM »
ชุมชนชุมชน

ทุกข์มารร้าย ขยายร่าง กลางทางผิด
เมื่อยึดติด ชีวิตพ่าย เพลิงพิษเผา
ความอยากได้ กะจายออก ตอกติดเตา
ทนทุกข์เศร้า เข้าเร้ารุ่ม รุมโจมตี
เพลิงโชติช่วง ลวงหลอก หยอกลงบ่วง
ด้วยความห่วง หวงหึง ไม่พึงหนี
อยากครอบครอง ปองหมาย หลากหลายมี
จึงยอมพลี ศักดิศรี ความดีงาม
มารบังตา พาไป ลวงใจติด
ด้วยพินิจ คิดหวังผล อันล้นหลาม
เกิดอำนาจ คาดเขต กิเลสลาม
จึงผลีผลาม ตามมาร บัลดาลมา
มุ่งไคว่คว้า ฟันฝ่า ทั่วหล้าเขต
เพราะฤทธิ์เดช มนต์เวทย์ กิเลสหนา
ถูกชักนำ ตรากตรำ ไม่นำพา
ตามเสาะหา ไล่ล่า เหนื่อยล้ายอม
ไปตามทาง พรางไว้ เพลิงภัยร้าย
ห่วงบ่วงข่าย พรายพร่า หลงว่าหอม
เดินสบาย คลายอารมณ์ ไปดมดอม
เพลิงรุมล้อม ยอมสิ้น อยากยินยล
เลยพลาดผิด ติดบ่วง มารลวงหลง
กิเลสลง ส่งบ่วง เลยล่วงหล่น
ติดบ่วงเขต เพศภัย เพราะใจตน
หลงเลห์กล จนใจ แพ้ภัยพาล
เพลิงกิเลส เขตภัย ดลใจอยาก
ถูกกระชาก ลากใจไป ให้ไฟผลาญ
แสนร้อนรุ่ม กลุ่มใจ โดนไฟมาร
ทุกข์ทนทาน มารเหตุ กิเลสลวง


 ลาตายดีกว่าตู ลาตายดีกว่าตู ลาตายดีกว่าตู

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ลมหนาว, นพตุลาทิตย์, บ้านริมโขง, คันไถ, บอม ซอง ดุ๊ก, รุ่งอรุณ, มนัสศิยา

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
13 กรกฎาคม 2011, 04:24:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #1 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 04:24:AM »
ชุมชนชุมชน


กิเลสมีที่ใจ              เกี่ยวเกาะไว้ให้รู้สึก
กระหน่ำทำระทึก              พร้อมอารมณ์ผสมนำ

กิเลสมีมากล้น             พอกทุกคนจนถลำ
หนาหนักสลักดำ               ไม่เคยเห็นเป็นตัวตน

กิเลสมันแอบแฝง              คอยแสดงยามสับสน
มืดมัวทั่วสกล                   มองไม่เห็นเป็นอะไร

มันเกาะกินใจเรา                หากโง่เขลาเฝ้าหวั่นไหว
ฝังรากลึกลงไป               ยึดเกาะเกี่ยวเหนี่ยวทุกข์ตรม

กิเลสตัดไม่ขาด            สิ้นชีวาตม์ขาดสุขสม
เป็นตัวกลั้วระบม               ให้มนุษย์สุดวกวน

กิเลสตัดทิ้งไป           ปัญญาใสใส่ปิดปน
เบาเนื้อแลเบาตน              เมื่อใจพ้นกลมารยา

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว, รพีกาญจน์, จ.รัตติกาล, คันไถ, บอม ซอง ดุ๊ก, รุ่งอรุณ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

17 กรกฎาคม 2011, 11:52:AM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #2 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2011, 11:52:AM »
ชุมชนชุมชน




กิเลสเลศนัยใจสอน
หากห่อนซอนไขไล่หา
หลงวิ่งยิ่งเข่นเค้นคา
แทบว่าหาทิศปิดทาง ไม่เอาๆ

ถึงเกลียดเดียดฉันท์มันเฝ้า
อยู่เหย้าเยือนไหนไม่ห่าง
ยิ่งหนียิ่งไล่ไม่วาง
เส้นบางขวางอยู่  รู้-พ้น งอนแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คันไถ, บ้านริมโขง, บอม ซอง ดุ๊ก, รพีกาญจน์, รุ่งอรุณ, จ.รัตติกาล

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s