โลกใบนี้ (โดย อ.ปรีชา ชนะภัย) ยิบยืมมาให้อ่านกัน

ลองคิดดูว่าโลกใบนี้ ไม่มีผู้คนสักคน ท้องฟ้าเบื้องบนปราศจากควันรถยนต์ที่พ่นมาจากท่อไอเสีย
หมู่ปลาก็แหวกว่ายสายธารอย่างสำราญไร้เรือไร้คนที่เคยล่าเข่นฆ่าพวกมันมาแสนนานจนพวกมันสูญพันธุ์ไปก็มี
ดังนั้นมันควรจะยินดีที่พวกเราจากไป โอ้ย ต้นไม้คงมายึดพื้นที่ตึกรามที่เคยมีผู้คนอยู่อาศัย เมื่อพวกเราจากไปไม่มีใครดูแล
ตึกก็พังเมืองก็ล่ม จมลงไปในผืนป่า สัตว์ก็มาอยู่อาศัยเต็มผืนป่า โลกกลับเป็นสีเขียวอย่างที่มันเคยเป็น อย่างที่เราอยากได้เห็น
อย่างที่อยากให้มี ดังนั้นมันควรจะยินดีที่พวกเราจากไป โอ้ย โลกใบนี้.....มีมาแต่นมนาน....ยังจะอยู่อีกนานแสนนาน โดย...ไม่ต้องการพวกเรา ไม่มีชีวิตใดที่ทำให้โลกเปลี่ยนไปเท่าคน แหงนมองดูฟ้าเบื้องบนยังเห็นมีเครื่องยนต์ติดปีก บินกันว่อน บินร่อนไปร่อนมา อย่าเอาจรวดมาถล่มนา ท้องทะเลกว้างใหญ่มีไว้ให้จับปลา อย่าเอาเรือรบมาไล่ฆ่าผู้คน
ดังนั้นมันควรจะยินดีที่พวกเราจากไป โอ้ย ชีวิตนั้นมันจะคงแค่ไหน เราจะอยู่กันไปชั่วกับชั่วกัน หรือ หรือว่าเราจะอยู่คล้ำฟ้า
คิดอย่างเงี้ยก็บ้าแล้วก็ฆ่าแกงกัน โถ สัตว์มันฆ่ากันเพราะต้องกิน มนุษย์เราไม่ต้องกินก็ยินดีจะฆ่ากัน เพียงแค่อุดมการมันต่างกัน ดังนั้นมันควรจะยินดีที่พวกเราจากไป โอ่.. โอ.. วู้..โอ้ ..โอ ..โอ โลกที่ไร้ผู้คนเป็นอย่างไรหนอ
โอ่.. โอ.. วู้..โอ้ ..โอ ..โอ โลกที่ไร้ผู้คนเป็นอย่างไร...ดนตรี...ลองคิดดูว่าโลกใบนี้ ไม่มีผู้คนสักคนดิ
ท้องถนนปรารศจากรถยนต์ที่เคยพ่นควันดำ คำรามเสียงลั่น ปื้นๆปื้น ท้องทะเลก็ไร้เรือ ท้องฟ้าไร้เครื่องบิน ฝูงสัตว์ออกหากิน
โบยบินอย่างเสรีไม่มีเสียงปืนให้ได้ยินแผ่นดินก็มีแต่ป่า ดังนั้นมันควรจะยินดีที่พวกเราจากไป โอ้ย เมื่อโลกไร้คนดูแลฝูงลิง
ก็คงแห่กันมาอย่างมากมาย เจี๊ยกๆกันลั่นป่า นี่อาจเป็นภาษาใหม่ ที่โลกอาจต้องใช้หลังที่เราจากไป สัตว์ก็มาอยู่อาศัยเต็มผืนป่า
เป็นอารยะใหม่อารยะของลิงอารยะของสิ่งที่เราเคยเรียกว่าสัตว์ ดังนั้นมันควรจะยินดีที่พวกเราจากไป โอ้ย
โลกใบนี้.....มีมาแต่นมนาน....ยังจะอยู่อีกนานแสนนาน โดย...ไม่ต้องการพวกเรา โอ้ยๆ โลกใบนี้.....มีมาแต่นมนาน....ยังจะอยู่อีกนานแสนนาน โดย...ไม่ต้องการพวกเรา ไม่ต้องมีมนุษย์ โลกใบนี้.....มีมาแต่นมนาน....ยังจะอยู่อีกนานแสนนาน โดย...ไม่ต้องการพวกเรา โอ้ว โอวู โอ โอ้ย โลกใบนี้.....มีมาแต่นมนาน....ยังจะอยู่อีกนานแสนนาน โดย...ไม่ต้องการพวกเรา

เอ้อ..จริงว่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โลกใบนี้ (โดย อ.ปรีชา ชนะภัย) ยิบยืมมาให้อ่านกัน (อ่าน 4002 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้