ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาญจนธโร]

เอนอกอุ่น..ให้ซบแอบ...

เอน กายลง ตรงชานเก่า เคยเนาอ้อน
เอน กายนอน สะท้อนถก กับอกหมอง
เอน กายแนบ สนิทเกย รอยเคยครอง
เอน กายล่อง ท่องห้วงจินต์ ระรินราย

อก เคยคุ้น อุ่นออด พรอดคำรัก
อก เคยหนัก พักพิง อิงก็หาย
อก เคยเฝ้า เคล้าคลอ พะนอกาย
อก เคยป้าย ปาดน้ำตา ครารำพัน

อุ่น ละไม หทัยสุม รึงรุ่มรัก
อุ่น ด้วยภักดิ์ จำหลักแน่น ตรึงแก่นขวัญ
อุ่น อ้อมแขน แสนหวง ห่วงใยกัน
อุ่น อาบฝัน ปั้นแต่ง เติมแรงใจ

ให้ อวลไอ ไล้โลม โจมใจเจ้า
ให้ เคลียเคล้า หทัยเคียง มิเลี่ยงไหล
ให้ จงรัก รงรอง สองห้วงใจ
ให้ หวนใกล้ ไฟรักโชน โชติชวาล

ซบ อ้อมอุ่น คุ้นเคย อย่าเฉยห่าง
ซบ ไหล่กว้าง ว่างใว้ ให้สนาน
ซบ อกที่ มีเจ้า เยาวมาลย์
ซบ สุขซ่าน นานเเพริด เถิดยังคอย

แอบ ปริ่มนอง สองตา คราเหงาหนัก
แอบ เก็บภักดิ์ รักรอ ไม่ท้อถอย
แอบ คะนึง เพียงขวัญ ฝันเหม่อลอย
แอบ แนบน้อย หนึ่งอุ่น จากทุนเดิม.....



                               

[ปรางทิพย์]

ขอเอนกายคลายเหนื่อยแสนเมื่อยล้า
ขออกหนามาอิงแทนสิ่งหนุน
ขออุ่นใจไว้เพื่อยามเจือจุน
เอนอกอุ่นกรุ่นรักประจักษ์กัน

ยามโหยหาอาวรณ์ได้อ้อนถึง
ให้ความซึ้งตรึงตรานิทราฝัน
ซบกายหลับซับทรวงห้วงรำพัน
แอบสวรรค์กลั่นกรองเพียงสองเรา

ให้ซบแอบแนบข้างอยู่อยู่อย่างนี้
ชั่วชีวีที่พบสบเฉลา
อุ่นอกเอนเจนจัดเร่งรัดเบา
ดุจเพลิงเผาเร่าร้อนก่อนนิทรา

[บ้านริมโขง]

เอนอกอุ่นซบแอบแนบดวงจิต
ให้ใกล้ชิดดวงใจใคร่ครวญหา
ฟังเสียงสั่งดังสะท้อนอ้อนวาจา
ในอกข้าอัดแน่นแสนรักเธอ

ได้ยินไหมเสียงนี้พี่เรียกเจ้า
ทุกค่ำเช้ารำพึงถึงเสมอ
แม้ยามหลับนับวันฝันละเมอ
ร่ำเรียกเธออึงอลบนหัวใจ

เสียงเรียกนี้เต้นถี่ที่รึงเร้า
กอดเพียงเจ้าแนบชิดพิศแก้มใส
ช้อนเชยคางนางยิ้มพิมพ์ละไม
กรุ่นกลิ่นไออิ่มอาบกำซาบทรวง

ณ. ตรงนี้ อกแอบแนบชิดเข้า
ประโลมเจ้าด้วยมั่นวันห่วงหวง
ประคองรักภักดิ์พาสุดาดวง
ขึ้นสู่สรวงล่วงชั้นสวรรค์พรหม.

"บ้านริมโขง"

[กาญจนธโร]

เอนอกอุ่นซบแอบแนบดวงจิต
ให้ใกล้ชิดดวงใจใคร่ครวญหา
ฟังเสียงสั่งดังสะท้อนอ้อนวาจา
ในอกข้าอัดแน่นแสนรักเธอ

ได้ยินไหมเสียงนี้พี่เรียกเจ้า
ทุกค่ำเช้ารำพึงถึงเสมอ
แม้ยามหลับนับวันฝันละเมอ
ร่ำเรียกเธออึงอลบนหัวใจ

เสียงเรียกนี้เต้นถี่ที่รึงเร้า
กอดเพียงเจ้าแนบชิดพิศแก้มใส
ช้อนเชยคางนางยิ้มพิมพ์ละไม
กรุ่นกลิ่นไออิ่มอาบกำซาบทรวง

ณ. ตรงนี้ อกแอบแนบชิดเข้า
ประโลมเจ้าด้วยมั่นวันห่วงหวง
ประคองรักภักดิ์พาสุดาดวง
ขึ้นสู่สรวงล่วงชั้นสวรรค์พรหม.

         บ้านริมโขง

อ้าวงแขน แหนหวง ห่วงรัดเจ้า
โอบโลมเล้า เคล้าอยู่ เป็นคู่สม
ตระกองกรุ่น ละมุนสอด พรอดภิรมย์
จักชิดชม เชิดชู คู่เคียงครอง

ไหล่-อกกว้าง ว่างใว้ ให้เพียงนุช
ผู้เป็นดุจ ขวัญจิต มิตรสนอง
อ้อมอกนี้ พลีวาง นางจำจอง
            ภักดิ์มอบน้อง คล้องตรวน ตีตราตรึง.....

/color]

[/color]

[กาญจนธโร]

ขอเอนกายคลายเหนื่อยแสนเมื่อยล้า
ขออกหนามาอิงแทนสิ่งหนุน
ขออุ่นใจไว้เพื่อยามเจือจุน
เอนอกอุ่นกรุ่นรักประจักษ์กัน

ยามโหยหาอาวรณ์ได้อ้อนถึง
ให้ความซึ้งตรึงตรานิทราฝัน
ซบกายหลับซับทรวงห้วงรำพัน
แอบสวรรค์กลั่นกรองเพียงสองเรา

ให้ซบแอบแนบข้างอยู่อยู่อย่างนี้
ชั่วชีวีที่พบสบเฉลา
อุ่นอกเอนเจนจัดเร่งรัดเบา
ดุจเพลิงเผาเร่าร้อนก่อนนิทรา

          ปรางทิพย์

ตื่นลืมตาฟ้าแจ้งแฝงด้วยสุข
ไม่อยากลุกคลุกแนบแอบอกหนา
อ้อมยังโอบอุ่นอวลป่วนอุรา
ปราถนาคาใว้ให้เนิ่นนาน

เกรงเวลาพากายเลือน เหมือนเช่นเก่า
เกรงวันเหงาล่วงลามตามพล่าผลาญ
เกรงวันพรุ่งจำจากมาพรากพาน
เกรงห้วงมานรานเหงาเศร้าจาบัลย์

ขอซบแนบแอบนี้ถึงที่สุด
ขอเพียงหยุดสุขซ่านอย่าผ่านผัน
ขออ้อมแขนเราสองตระกองกัน
               เป็นคู่ขวัญเคียงข้างจวบวางวาย.....