ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ข้าพเจ้า]

อาทิตย์อัสดงลับไม้   หลังเนิน
   ข้าพเจ้าเล่าแลเพลิน    ค่อยคล้อย
     เขาเขียวเปลี่ยวใจเกิน   ยามย่ำ  ค่ำแฮ
                   บนรถคนไม่น้อย    กลับเศร้าเหงาหงอย

อาทิตย์อัสดงลับไม้    หลังเนินใกล้สวนเขาเขียว
เหมือนมีเราผู้เดียว    แสนเปล่าเปลี่ยวห่อเหี่ยวใจ

มองแลนอกหน้าต่าง    ดูอ้างว้างหวิวหวั่นไหว
กลืนขมชมแนวไพร    พยับค่ำยามย่ำเย็น

หมู่เมฆเฉกระบาย    ออกจากปลายพู่กันเหม็น
ตวัดม่านเผยผ่านเห็น    อาทิตย์แดงแสงเรื่อเรือง

ศิลปินรินหยดหมึก    ละเลงลึกไล้สีเหลือง
สลับแดงแย้งดำเยื้อง    ทาเบื้องหลังรั้งรอกลืน

ฟังเพลงบรรเลงขับ   สุขสดับซับแช่มชื่น
เพลงหวานผสานคืน  คลอเบาเคล้าละมุนละไม

หยุดรถกดถ่ายภาพ    เป็นภาพหยาบติดเสาไฟ
เสียดายหน่ายในใจ    โชคไม่ช่วยด้วยอีกแรง

รถแล่นไปเรื่อยเรื่อย   ออกเฉื่อยเฉื่อยคันอื่นแซง
อาทิตย์เลื่อนจากแฝง   เดี่ยวแสดงออกเอกสวย

ใหญ่เท่ากับกระด้ง    สีแสดส่งดุจหญิงขวย
นึกแก้มแฉล้มฉลวย    ยลอาทิตย์พิศเหมือนกัน

บรรยากาศวาดผสม    เกลียวกล่อมกลมชมจนหวั่น
ไม่นานก็ผ่านผัน     อาทิตย์ลับดับอารมณ์

เพลงเปลี่ยนเป็นเพลงใหม่     ฟังแล้วใจจุกความขม
ตกภวังค์ตั้งจ่อมจม     ดูมืนมนอนธการ

เทวาซาตาน

ป.ล.นั่งรถขากลับจากเขาเขียวครับ บรรยากาศดีมากเลยครับ

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เห่เอยเห่เพราะพริ้ง     พจนา
ลำดับสุริยา     ยาตรเยื้อง
บรรยายกลุ่มเมฆา     ควรเล่า ไปนา
อ่านเห่ชมรวีเบื้อง     บทนี้ถ้อยสนาน ฯ

เห่เอยเห่เพราะพริ้ง     ยิ่งด้วยบทพจนา
ลำดับสุริยา     ยลยาตรเยื้องเบื้องหลังคน

บรรยายกลุ่มเมฆา     ควรเล่ามาอย่ามัวหม่น
เขียนเห่ทุ่มเทตน     บัณฑิตอ่านผ่านชื่นใจ

อ่านเห่ชมอาทิตย์     พาดวงจิตคิดสดใส
กลับจากเขาเขียวไพร     พรรณนาถ้อยร้อยคำกานท์

ชื่นชมสมกวี     จารวจีรุจีขาน
จึ่งร้อยถ้อยบนลาน     ผ่านถึงท่านบ้านกลอนไทย 

บัณฑิตเมืองสิงห์