รอยเท้าที่ก้าวผ่าน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤษภาคม 2024, 01:56:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: รอยเท้าที่ก้าวผ่าน  (อ่าน 3930 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
02 เมษายน 2011, 10:07:PM
กัลมลี*
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 77
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 138


รักคือแรงบันดาลใจ


« เมื่อ: 02 เมษายน 2011, 10:07:PM »
ชุมชนชุมชน




ต่างสถานพักใจต่างไกลเพื่อน
เคยหวนคิดเยี่ยมเยือน...เพื่อนเก่าไหม
ระหว่างรอยเท้าที่ต่างรี่ไป
กาลเวลาเหลือไว้...แค่รอยจาง

หรือวันนี้ที่แท้แค่วันผ่าน
เพื่อจดจารในใจยามไกลห่าง
ให้ย้ำคิด-ย้ำเอ่ย...เคยร่วมทาง
ผ่านแล้วลาง-ลางไหว...ไม่หวนคืน

ในความจำเธอเห็น...เป็นแบบไหน
ฉันยังเก็บรักไว้ไม่เป็นอื่น
แม้มีสิ่งไม่งามให้กล้ำกลืน
มีคำถามร้อย-หมื่น...ให้ขื่นตรม

ในระหว่างรอยเท้าที่ก้าวพ้น
เพียงหนึ่งคนบันดาลทั้งหวาน-ขม
ความคิดถึงเริงร่ายในสายลม
เคยคว้าห่มบ้างไหม...หรือไม่เคย

แม้เธอปล่อยรอยรักเป็นรอยร้าว
แล้วรุดก้าวคล้อยไปไม่เอื้อนเอ่ย
ฉันไม่โกรธเธอหรอก...บอกไว้เลย
บางสิ่งยังงอกเงย...เหมือนเคยมี



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : หิมะเงิน, ปุถุชน ฅนธรรมดา, บ้านริมโขง, ทอฝัน, ดาว อาชาไนย, จอมขวัญ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 เมษายน 2011, 02:34:PM
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« ตอบ #1 เมื่อ: 25 เมษายน 2011, 02:34:PM »
ชุมชนชุมชน







๐ เพื่อนเล่น ๐

 อืม....

๐ ฝากลมลอบหอบเลื่อนเคลื่อนดวงจิต
ขยับชิดเส้นชัยที่ใฝ่หา
เผยแสงเพ็ญเห็นพักตร์กันสักครา
เพื่อย้ำว่าเรายังหวังพบกัน

๐ ล่วงเลยผ่านวัยพ้นยังทนเอื้อน
ร่ำหาเพื่อนพวกพ้องเคยคล้องขวัญ
แหงนมองฟ้าคราฝนหล่นรำพัน
หวนถึงวันหรรษาคราเปียกปอน

๐ ต่างเซ็งแซ่แปรเสียงสำเนียงสุข
เล่นดินคลุกลุกคลุมขยุ้มขอน
ปั่นแปะบ้างซ่อนใบ้ใคร่อาวรณ์
อยากหวนย้อนวันหยั่งดั่งรำพึง

๐ มาพลัดพรากจากพร้อมพยอมร่วง
ต่างแตกรวงรุ่นรั้นฉกรรจ์ถึง
ทางเดินใครเดินคุณแยกทุนกลึง
เหลือเพียงหนึ่งคือนั้นแห่งวันวาน

๐ คือดวงจิตคิดจำและย้ำร่าง
ยามอ้างว้างวุ่นวนให้ค้นขาน
ถึงรอยหลังครั้งดิ้นบนดินลาน
อันชื่นบานเช่นบรรณพรรณนา

๐ หากเพื่อนรับเพื่อนรู้เพื่อนอยู่ไหน
โปรดส่งใจเพื่อนบอกออกค้นหา
เพื่อนคนนี้ยังนับจับเวลา
รอเพื่อนมา...เพื่อเล่นเฉกเช่นเดิม ฯ

 ไม่แน่ใจ

***เมฆา...***




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : หิมะเงิน, ปุถุชน ฅนธรรมดา, บ้านริมโขง, ดาว อาชาไนย, จอมขวัญ, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
15 พฤษภาคม 2011, 02:26:AM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 02:26:AM »
ชุมชนชุมชน

ลองย่ำเท้า...ก้าวย้อนกลับ

อ้อนลมพลิ้ว ฉิวฉ่ำ พร่ำข่าวฝาก
วอนฟ้าฟาก ฝากกล่อม น้อมใจหมาง
ลดเคืองขุ่น วุ่นวาย คลายเบาบาง
สิ่งระคาง จางสิ้น จากจินต์ไกล

แวะเวียนอ่าน กานท์เก่า เร่าแรงสุม
เหงารุกรุม รุ่มอก สะทกไหว
ภาพอดีต กรีดหั่น บั่นทรวงใน
ช่างลืมได้ ใคร่พ้อ ต่อคำเคย

หรือที่ใด ไหนอื่น นั้นชื่นกว่า
จึงปล่อยลา เลือนห่าง ทำวางเฉย
ให้คอยแล้ว คอยเล่า คอยเปล่าเลย
ช่วยเอื้อนเอ่ย เผยเว้า เล่าเรียงมา

หรือมนต์กลอน อ้อนมาน พานสิ้นขลัง
ไร้พลัง ดังมาด ปรารถนา
จึงไม่อาจ น้อมเหนี่ยว เกี่ยวอุรา
กอบใจล้า กล้าฟื้น คืนดั่งเดิม

แรกเรามี มีเรา เคล้าเคียงอยู่
เราเรียนรู้ รู้เรียน เพียรเสาะเสริม
ใดงามงด งดงาม หาตามเติม
ค้นคำเพิ่ม เพิ่มคำ ด่ำรสกรอง

ไยจึงมา ตีจาก ฝากรอยเฉือน
ไยแชเชือน เหมือนจบ พบเงาหมอง
ไยหลบหลีก ฉีกเร้น เช่นสำรอง
ไยไม่ลอง หวนคืน จะชื่นชู
ปภัสร์

๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔
   
 
 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, แป้งน้ำ, จอมขวัญ, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s