ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[^^Little_Lady^^]

^^ นั่งเหม่อมองดวงดาว
กลับเจอเพียงความว่างเปล่า..ยิ่งหวั่นไหว
ไม่มีดวงดาว ไม่มีแสงจันทร์ ไม่มีสิ่งใด
กลับเหลือเพียงหัวใจที่อ่อนไหวสิ้นดี
เหงา..จนไร้เรี่ยวแรง
ความอ้างว้างแอบแฝง..ล้นปรี่
โหยหาใครสักคน..ฉันเหนื่อยที่จะคว้าค้น..เต็มที
เจ็บ..เพราะความเหงามากมี กัดกร่อนหัวใจดวงนี้..เกินทน ^^

9.07น. 20 ก.พ. 54

[ฉันเอง]

คืนหลับฝันถึงเธอ  อยากเจอหน้า
วันอ่อนล้าหาแรงใจ  จากใครไหน
แสนคิดถึงคนึงหา  พาใจไป
เธอเป็นใครให้ปรากฎ  มาชดเชย

เธอใช่คนเดินชนไหล่  ในวันนั้น
หรือในวันร้านหนังสือ  ถือปกเผย
อาจดูหนังนั่งเก้าอี้  ชิดกันเลย
หรือเราเคยนั่งรถเมล์  เซซบนั่น

อาจจะเคยสบตา  คราวันหนึ่ง
หรือจะซึ้งในน้ำใจ  ที่ให้ฉัน
ช่วยบอกหน่อยว่าเธอ  เป็นใครกัน
แล้วในฝันจะมีไหม...ใครสักคน



ฉันเอง..

[^^Little_Lady^^]

อีกหนึ่งความเหงา

^^ เพราะคำว่าคิดถึง
ที่ฉันยังรู้สึกลึกซึ้ง..มากค่า
ยังมองเธอเป็นเธอคนเดิมตลอดมา
ถึงแม้วันเวลามันได้ผ่านเลยไป !!!
ความสัมพันธ์มันหยุดนิ่ง
ไม่มี"เธอ" แล้วในความเป็นจริง .. แต่ไม่เคยรับไหว
หลอกตัวเองต่าง ๆ นานา คิดว่าเธอจะกลับมา..คืนใจ
เจ็บอยู่กับการรอคอยที่ไร้จุดหมาย และไม่ได้มีจริง ^^

17.26 น. 20 ก.พ. 54

[ไม่รู้ใจ]

ใครสักคน ที่รู้ อยู่เป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือน เวลา พาโศกศัลย์
คอยชี้แนะ นำทาง เคียงข้างกัน
คอยทุกวัน มิถอย ลอยห่างไกล

ใครสักคน คือแรง แห่งชีวิต
คอยสะกิด ถูกผิด จะมากไหม
คอยประคอง ยามล้ม ก้มฉุดไว้
คอยอย่างไร ไม่ประจักษ์ ใครสักคน

ไม่รู้ใจ

[^^Little_Lady^^]

^^ ใช่เธอหรือเปล่า
คนที่จะมาเติมเต็มความเหงาในใจฉัน
ใช่เธอหรือเปล่าที่เฝ้ารอมานานวัน
คนของความสัมพันธ์ที่จะอยู่เคียงกัน..ตลอดไป
รอคอยมาครึ่งชีวิต
แต่ไม่รู้ว่าพรหมลิขิตจะขีดออกมารูปแบบไหน
..ให้ฉันยังคงตามหาอยู่ร่ำไป
หรือคือเธอแล้วที่ใช่ ให้หัวใจพบเจอ ^^

18.57 น. 20 ก.พ. 54

[สายลมสีขาว]

ใครสักคน...ใครสักคน...ใครสักคน
ที่ไม่สน ความเศร้า อันมหา
ที่ไม่สน แม้แต่ หยาดน้ำตา
มองผ่านใจ อ่อนล้า ของตัวตน

เธอคือใคร สักคน ที่ฉันเอ่ย
ผู้ซึ่งฉัน ไม่เคย จะคิดสน
ผู้ซึ่งฉัน ทิ้งไป ในวังวน
ผู้เปี่ยมล้น ความรู้สึก อันเย็นชา

ทั้งที่ฉัน ทำกับเธอ ไว้แบบนี้
ทั้งทั้งที่ ไม่มีค่า ควรมาหา
แต่ว่าเธอ ก็ยังกล้า เดินตามมา
เพื่อนคอยซับ น้ำตา ที่ร่วงลง

เธอไม่โกรธ ตัวฉัน บ้างเลยหรอ
ที่ได้ก่อ เรื่องร้าย ให้เดินหลง
ที่จากเธอ ผู้ซึ่ง แสนซื่อตรง
ความพะวง อย่างน้อย น่าจะมี

แต่นี่เธอ กลับเดิน ตามหาฉัน
ในคืนวัน ซึ่งใจ ฉันหลีกหนี
จากฝันร้าย ที่เขา ตามราคี
หมิ่นศักดิ์ศรี คุณค่า แห่งสายลม

ใครสักคน ที่ฉัน อยากขอโทษ
แม้ไม่โกรธ ความหลัง อันขืนขม
ผู้ยืนมือ ให้ฉัน ที่ตรอมตรม
ณ วันที่ ฉันล้ม อย่างทุราย

[สุดสาย]

จบสิ้นแล้ว..ตำนาน..ความหวานไหว
หมดสิ้นหน..ทางไป..แล้วใจฝัน
ถึงวันนี้..ไร้เขา..” เงา “ ที่ผูกพัน
ก็เปรียบเหมือน..ไร้ฉัน..วันต่อไป

ไม่มีใคร..เคียงข้าง..สร้างชีวิต
อยู่อย่างคน..ไร้สิทธิ์..คิดการณ์ใหญ่
กี่วันคืน..กันเล่า..ถึง ( จะ ) เข้าใจ
หมดสิ้นแล้ว..ความห่วงใย..” ใครสักคน “

..nara..

[กัลมลี*]

          พระจันทร์วาดท้องฟ้าให้สดใส
      ท้องฟ้าห่มพระจันทร์ให้หายหนาว
     ซีกโลกมืดใบนี้มีเรื่องราว
     รักยืนยาวของท้องฟ้ากับพระจันทร์

     ความเหว่ว้าวาดวลีจากใต้ฟ้า
     แอบอิจฉาเรื่องราวอันชวนฝัน
     อยากมีใครสักคนที่ผูกพัน
     ชั่วกัปกัลป์ดั่งราตรี...มีจันทรา

[bpmoon]

ขอแค่เพียงใครสักคนมาเข้าใจ
เปิดประตูหน้าต่างใจไว้แล้วหนอ
ความจริงใจมีให้กันแค่นี้พอ
เมื่อไหร่หนอรอมาเจอเจอสักที

อยู่ที่ไหนใครสักคนที่เฝ้าหา
อีกฟากฟ้าภูเขากั้นฉันอยู่นี่
ยังรอคอยสักวันวันเปรมปรี
ชื่นฤดีมีหวังดั่งในฝัน

หรืออยู่ใกล้ใกล้กันฉันไม่รู้
เป็นดั่งภูภูเด่นเส้นผมกั้น
อยากพบเจอเจอสักคนเคียงข้างกัน
เป็นดั่งฝันฝันดั่งหวังตั้งตารอ...

[บ้านริมโขง]

"เพียงหนึ่งใคร ในหนึ่งคน"

เดินทางเปลี่ยวเหลียวผวาทั้งหน้าหลัง
ต้องระวังรั้งเท้าก่อนก้าวขา
มุ่งด้วยมั่นหวั่นใดในชะตา
ด้วยสองขาพาส่งตรงปลายทาง

แม้เดินเดี่ยวด้วยมั่นยังหวั่นไหว
วังเวงใจให้เหงาเศร้าหม่นหมาง
เหมือนอยู่เดียวในโลกโฉลกวาง
โดดเดี่ยวกลางสายสินธุสิ้นไมตรี

ยังใฝ่ปองเพียงใครใดคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งชิดชมสมสุขศรี
คนที่ซึ่งหนึ่งเดียวเกี่ยวชีวี
เป็นคนที่รักล้นบนห้องใจ

ฝากถามหาทั่วฟ้าทั้งหล้าโลก
วิปโยคโศกช้ำน้ำตาไหล
ต้องการเพียงเสียงหนึ่งตึงทรวงใน
เพียงหนึ่งใคร..หนึ่งคน..บนทางเดิน...

"บ้านริมโขง"

21/02/2554

[สมนึก นพ]

ใครสักคน...ใครสักคน...ใครสักคน
ที่ไม่สน ความเศร้า อันมหา
ที่ไม่สน แม้แต่ หยาดน้ำตา
มองผ่านใจ อ่อนล้า ของตัวตน

เธอคือใคร สักคน ที่ฉันเอ่ย
ผู้ซึ่งฉัน ไม่เคย จะคิดสน
ผู้ซึ่งฉัน ทิ้งไป ในวังวน
ผู้เปี่ยมล้น ความรู้สึก อันเย็นชา

ทั้งที่ฉัน ทำกับเธอ ไว้แบบนี้
ทั้งทั้งที่ ไม่มีค่า ควรมาหา
แต่ว่าเธอ ก็ยังกล้า เดินตามมา
เพื่อนคอยซับ น้ำตา ที่ร่วงลง

เธอไม่โกรธ ตัวฉัน บ้างเลยหรอ
ที่ได้ก่อ เรื่องร้าย ให้เดินหลง
ที่จากเธอ ผู้ซึ่ง แสนซื่อตรง
ความพะวง อย่างน้อย น่าจะมี

แต่นี่เธอ กลับเดิน ตามหาฉัน
ในคืนวัน ซึ่งใจ ฉันหลีกหนี
จากฝันร้าย ที่เขา ตามราคี
หมิ่นศักดิ์ศรี คุณค่า แห่งสายลม

ใครสักคน ที่ฉัน อยากขอโทษ
แม้ไม่โกรธ ความหลัง อันขืนขม
ผู้ยืนมือ ให้ฉัน ที่ตรอมตรม
ณ วันที่ ฉันล้ม อย่างทุราย

ยังเสียใจ ใยเล่า เฝ้าหม่นหมอง
จะประคอง ให้นั้น ไม่ทันสาย
มิให้ล้ม ก้มทับ กับพื้นทราย
พยุงกาย ได้แน่ แค่ช่วยกัน

เรื่องที่ผ่าน เข้าใจ อยากไถ่โทษ
ขอหายโกรธ เถิดหนา ตามมานั่น
เข้าใจที่ พรรณนา สารพัน
เพื่อหนีฉัน ทั้งที่ มีโศกตรม

ในยามนี้ ที่เจ้า เฝ้าแต่หมอง
อยากปกป้อง คนงาม ตามเหมาะสม
เหตุว่าร้าย ขอหาย กับสายลม
ยังชื่นชม เด็ดเดี่ยว แม้เดียวดาย

*ใครสักคนที่เฝ้า.......เอาใจ
ตกอยู่สถานใด..........ไม่ท้อ
อยากจะช่วยกันไง.......ขออย่า มองเมิน
ถึงไม่มาร้องขอ..........แต่รู้ วังเวง

*ฉันเองขออยู่ใกล้......ประคอง
ถึงไม่เหลียวมามอง......ย่อมรู้
คุณมิใฝ่หวังปอง.........ตามแต่ คิดนา
ขอแค่ปกป้องดู..........มิให้ ล้มลง.

ด.ช. นพ

[^^Little_Lady^^]

^^ ใครสักคน..มีไหม
ใครสักคน..ห่วงใย อยู่กับฉัน
ใครสักคน..ที่รักฉันมากล้น ทุกคืนวัน
ใครหนึ่งคน คนนั้น อยากรู้ว่ามันมีจริง ??
รอคอย คอยรอ
เนิ่นนานทดท้อ..ยังเปล่านิ่ง
พรหมลิขิตเจ้าขา กระซิบบอกฉันมา ถ้า"เค้า" ไม่มีอยู่จริง
ฉันจะทำใจยอมรับแอบอิง..หยุดไขว่คว้าทุกสิ่ง..ทำใจ ^^

07.53น. 21 ก.พ. 54

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~HELP ME PLEASE..งืดๆ~

ขอดวงใจไว้ซบประคบประหงม
ยามต้องจมล้มเกลือกกระเสือกกระสน
เมื่อโดดเดี่ยวเปลี่ยวรักพะวักพะวน
ขอสักคนล้างมนต์กระวนกระวาย

รักครั้งเก่าเขาตัดประหัตประหาร
ต้องร้าวรานมานช้ำระส่ำระสาย
ทิ้งกายทอดกอดตนทุรนทุราย
สิ้นจุดหมายปลายทิศกะจิตกะใจ

เพียงสองมือยื้อจับประคับประคอง
แล้วบ่งช่องลองชี้ฉะนี้ไฉน
ด้วยใจจริงอิงอุ่นละมุนละไม
สู่ฝันใหม่เนิ่นนานสราญสรมณ์

ฉันจะให้ใจภักดิ์สลักเสลา
เพื่อสองเราแนบชิดสนิทสนม
โปรดช่วยฉันพ้นบทระทดระทม
สู่รักสมเนิ่นนานสะท้านสะเทือน


O

คุณบอม ซะซองดะดุ๊ก


[/url]

[สมนึก นพ]

กลอนคุณบอม สนุก ตะกุกตะกัก
ด้วยใจรัก จะเรียน จะเขียนจะขอ
บ่อยครั้งอยาก วอนเว้า พะเน้าพะนอ
ก็ทนรอ ขออย่า มาล้างมาเลือน

หลายอย่างมี ที่ให้ ได้รงได้รู้
หัดเขียนอยู่ ทุกที่ อยากมีอยากเหมือน
เห็นลงมา แล้วไง ไม่แชไม่เชือน
มาย้ำเตือน ใช่งัดข้อ ล้อลงล้อเลียน.

ด.ช. นพ

[^^Little_Lady^^]

....... หากใครสักคน คนนั้น  คือคนที่อยู่ใกล้กันเหลือเกิน ...

^^ หากเป็นฉัน
คนที่เฝ้ารอนั้น..เธอจะดีใจไหม
หากคือฉัน..คนที่อยู่เนิ่นนานไม่ใกล้ไม่ไกล
คนที่เธอเคยมองข้ามเรื่อยไป..แต่มีหัวใจรักจริง
เธอจะรู้สึกดีไหม
หาก"เพื่อน" ที่เคยอยู่เคียงใกล้จะกลายเป็นทุกสิ่ง
หากคนที่เธอรอมาตลอด เค้าอยู่ใกล้กอด..แนบอิง
เธอจะรับได้ไหมถามจริง..หรือจะลบทิ้ง.หมางเมิน ^^

9.43น. 21 ก.พ. 54

[แป้งน้ำ]

จุดหมาย ณ ปลายฟ้า
มองแววตาเธอแล้วหวั่นไหว
เธอจะท้อหรือเปล่า . . หนทางยังอีกยาวไกล
ใช่ฉันหรือไม่?
ที่อยากเดินเคียงกันไป . . ในทุกเส้นทาง

. . . . . . . . . . . . **

กลัวความหวัง . . ถูกทำลายลง
กลัวความไม่ยืนยง . .. ความเหินห่าง
หากใครสักคนที่เธอหวังเดินร่วมทาง
ไม่ใช่ฉันอีกแล้วที่อยากให้อยู่เคียงข้าง ..
   . . . เหมือนอย่างทุกที~*

[สายลมสีขาว]

*ใครสักคนที่เฝ้า.......เอาใจ
ตกอยู่สถานใด..........ไม่ท้อ
อยากจะช่วยกันไง.......ขออย่า มองเมิน
ถึงไม่มาร้องขอ..........แต่รู้ วังเวง

*ฉันเองขออยู่ใกล้......ประคอง
ถึงไม่เหลียวมามอง......ย่อมรู้
คุณมิใฝ่หวังปอง.........ตามแต่ คิดนา
ขอแค่ปกป้องดู..........มิให้ ล้มลง.

ด.ช. นพ

ความหวังซึ่งมอบให้........ด้วยใจ
ขอเก็บสู่ภายใน.............โศกเศร้า
ไม่ต้องห่วงอันใด............ครานี้
เพราะว่ายังมีเค้า............ฟากฟ้า สีคราม

ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว..........ยามนี้
น้ำตาซึ่งเคยมี................เหือดแห้ง
แผ่วจางไป่เหลือพลี..........ทุกสิ่ง สูญนา
สิ้นค่าความรัก-แล้ง...........สื่อแจ้ง จากคน

ฟ้า ดวงใจหนึ่งนี้............มอบให้
เพียง หนึ่งเป็นของใจ.......เท่านั้น
สาย ใยก่อให้ได้.............เพียงเพื่อน เธอแล
ลม แผ่วหายช่วงสั้น.........แต่รั้น กลับคืน

ความหวังซึ่งมีให้............ขอเก็บไว้ในใจฝัน
น้ำตาที่ร่วงพลัน............เพียงใจฉันที่อ่อนแอ
ฟากฟ้าสีครามใส...........คือหนึ่งใครเยียวยาแผล
รักษาและดูแล..............ผู้ซึ่งแพ้ความเดียวดาย
ศรัทธาเคยมีรัก.............ล้วนแล้วหักแล้วจากหาย
ดวงใจเคยมากมาย.........แต่กลับกลายคือธุลี
ธุลีรักที่เหลือ...............จะไม่เผื่อตามดิถี
แด่ฟ้าแด่คนดี..............เพียงหนึ่งนี้เท่านั้นพอ ^^

สายลม

[^^Little_Lady^^]

^^ เคยได้ยินจนชินหู..
เรื่องราวเนื้อคู่  คนของความฝัน
คนที่พรหมลิขิตขีดเขียนให้ผูกพัน
คนที่จะอยู่เคียงข้างกัน..ตลอดไป
แต่ความรัก !!
ยิ่งตามหามากนัก  ยิ่งห่างหาย
ยิ่งไขว่คว้าให้ได้มามากเท่าไร
ยิ่งห่างไกลเอื้อมมือไป..แทบไม่เจอ ^^

21.19 น. 21 ก.พ. 54

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ใครสักคน ดลใครมาใกล้ชิด
ใครสักคน ดลจิตสนิทฝัน
ใครสักคน ดลใจเคียงใจกัน
ใครสักคน ดลวันได้พบเจอ

ใครสักคน บนโลกโชคหนุนส่ง
ใครสักคน มั่นคงตรงเสมอ
ใครสักคน ดลใจให้เป็นเธอ
ใครสักคน ปรนเปรอรักแท้จริง.

  "กานต์ฑิตา"

๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔