อย่าเงียบงัน...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 07:09:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: อย่าเงียบงัน...  (อ่าน 6859 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 มกราคม 2011, 05:07:PM
กล่องความทรงจำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 225
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,057



« เมื่อ: 06 มกราคม 2011, 05:07:PM »
ชุมชนชุมชน

อย่าเงียบงันอย่างนี้....
เพราะกำลังใจ ที่มี เริ่มหวั่นไหว
อย่ามองหน้าฉัน ด้วยความ ไม่สนิทใจ
อย่าทำให้ ต้องหม่นไหม้ ไปมากกว่านี้เลย

อย่าเห็นฉัน เหมือนสิ่งของ ไม่มีค่า
ในสายตา โปรดอย่ามี แต่ความเรียบเฉย
หากจำได้ ไออุ่นเก่า ที่เราคุ้นเคย
ก็ได้โปรดอย่าละเลย คนเก่าที่เธอเคย บอกรักกัน

เธอหมดรักแล้ว..รู้ดี อยู่แก่ใจ
ความรู้สึก ลึกๆข้างใน จึงได้ไหวหวั่น
หากสิ้นแล้ว ความรักสองเรา ที่ผ่านมานั้น
พร้อมเข้าใจ กับคำเพียงสั้นๆ ... ว่า "ไม่รักกัน"...
แต่โปรดอย่า เงียบงัน...อย่างนี้เลย


 น้อยใจแล้วด้วย ลาตายดีกว่าตู น้อยใจแล้วด้วย ลาตายดีกว่าตู น้อยใจแล้วด้วย ลาตายดีกว่าตู
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...ทำดีย่อมได้ดี...สาธุ!!
06 มกราคม 2011, 05:41:PM
เพลิงคำ
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 142
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 447


หมื่นคำหวานมิสู้หนึ่งใจรัก


« ตอบ #1 เมื่อ: 06 มกราคม 2011, 05:41:PM »
ชุมชนชุมชน

<a href="http://www.youtube.com/v/2_1tFNf9XT0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/2_1tFNf9XT0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

น้ำตารินสิ้นเสียละเหี่ยโหย
อ่อนแรงโรยมองจันทร์หวั่นผวา
รู้สึกเปลี่ยวเดียวดายคายอุรา
หยดน้ำบ่าไหลหลากจากจูบดิน

มองไม่เห็นเพ็ญพักตร์พักอยู่ไหน
เจ้าหลับใหลหรือตื่นชื่นโผผิน
ฝันอันใดหวานไหมใคร่ได้ยิน
เสียงยุพินพัดตอบลมหอบมา

กล่าวกับดาวคราวหมองครองความหม่น
โปรดช่วยค้นข้อความตามชื่อข้า
เธออาจส่งลงดาวพราวพร่างฟ้า
ให้ตามหาตามอ่านเมื่อพานพบ
ก้านกล้วย ๐๔/๐๑/๒๕๕๔
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ทอดร่างอุทิศชีวิตไว้
เอื้อมไปทะเลปุจฉา
เสพสมอักษรศรัทธา
จำหลักวาจาแดนดิน
06 มกราคม 2011, 11:03:PM
พระจันทร์สีน้ำเงิน
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 73
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 66



« ตอบ #2 เมื่อ: 06 มกราคม 2011, 11:03:PM »
ชุมชนชุมชน



เกินอุทรณ์ความหลังที่พังพาบ
ศิโรราบกับความนิ่งหยิ่งสยบ
กี่หยาดน้ำตาหลั่งพังทำนบ
ถูกกลืนกลบบดบังด้วยวังเวง

เมื่ออาดูรย์มาสนองจะรองรับ
พร้อมสดับคำบัญชาถ้าข่มเหง
เถิดลงทัณฑ์ดวงกมลคนกันเอง
มัวยำเยงอันใดในเงียบงัน

ด้วยไม่ขอเจ็บช้ำหลายซ้ำหน
ความอดทนสุดท้ายที่ปลายฝัน
ล้างสิ้นหมดใจเอยเคยผูกพัน
เชิญห้ำหันบั่นบี้..วันนี้พอ

ปล่อยทุกอย่างลอยหายเหมือนตายจาก
ทุกเศษซากอาลัยไม่ร้องขอ
ปลดโซ่ล่ามรัดบ่วงที่พ่วงคอ
คำสอพลอต่อเวลาอย่าเอื้อนเลย


ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
07 มกราคม 2011, 11:34:AM
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 685


เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย


« ตอบ #3 เมื่อ: 07 มกราคม 2011, 11:34:AM »
ชุมชนชุมชน



เสียงสายลมพริ้วไหวหายใจอยู่

หยดน้ำฝนพร่างพรูรู้หรือไม่

เสียงหัวใจยังเต้นอยู่ไม่ไกล

ให้เหงาไปเกินระดับจะรับมัน


มองออกไปเวิ้งว้างช่างเปล่าเปลี่ยว

แสนลดเลี้ยวทางไกลใจเธอนั่น

ฉันรับรู้ความเงียบที่เฉียบพลัน

โยกไหวส้นไม่มั่นใจในตัวเธอ


แสนเหน็บหนาวคราวต้องอยู่อย่างผู้แพ้

ใจอ่อนแอแผลใจเจ็บอยู่เสมอ

ความปวดร้าวหม่นไหม้ที่ได้เจอ

ความพลั้งเผลอเป็นบทเรียนอย่าเพียรทำ


เสียงหายใจรวยรินที่รินรด

คำโป้ปดมดเท็ดที่เข็ดขำ

น้ำคำหวานหยอดใส่ให้ประจำ

มันช่างทำให้เงียบเหงาเศร้าเหลือใจ




ฉันเอง..



ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอแต่งโลกสวย  ด้วยคำกลอน
07 มกราคม 2011, 02:45:PM
กล่องความทรงจำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 225
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,057



« ตอบ #4 เมื่อ: 07 มกราคม 2011, 02:45:PM »
ชุมชนชุมชน



เกินอุทรณ์ความหลังที่พังพาบ
ศิโรราบกับความนิ่งหยิ่งสยบ
กี่หยาดน้ำตาหลั่งพังทำนบ
ถูกกลืนกลบบดบังด้วยวังเวง

เมื่ออาดูรย์มาสนองจะรองรับ
พร้อมสดับคำบัญชาถ้าข่มเหง
เถิดลงทัณฑ์ดวงกมลคนกันเอง
มัวยำเยงอันใดในเงียบงัน

ด้วยไม่ขอเจ็บช้ำหลายซ้ำหน
ความอดทนสุดท้ายที่ปลายฝัน
ล้างสิ้นหมดใจเอยเคยผูกพัน
เชิญห้ำหันบั่นบี้..วันนี้พอ

ปล่อยทุกอย่างลอยหายเหมือนตายจาก
ทุกเศษซากอาลัยไม่ร้องขอ
ปลดโซ่ล่ามรัดบ่วงที่พ่วงคอ
คำสอพลอต่อเวลาอย่าเอื้อนเลย




 ชอบใจๆ ชอบใจๆ ชอบใจๆ ชอบใจๆ  +1ไปเลยนะคะ เพราะมากๆ
กล่องความทรงจำ เธอนั่นแหละจ้ะ
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...ทำดีย่อมได้ดี...สาธุ!!
07 มกราคม 2011, 02:48:PM
กล่องความทรงจำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 225
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,057



« ตอบ #5 เมื่อ: 07 มกราคม 2011, 02:48:PM »
ชุมชนชุมชน



เสียงสายลมพริ้วไหวหายใจอยู่

หยดน้ำฝนพร่างพรูรู้หรือไม่

เสียงหัวใจยังเต้นอยู่ไม่ไกล

ให้เหงาไปเกินระดับจะรับมัน


มองออกไปเวิ้งว้างช่างเปล่าเปลี่ยว

แสนลดเลี้ยวทางไกลใจเธอนั่น

ฉันรับรู้ความเงียบที่เฉียบพลัน

โยกไหวส้นไม่มั่นใจในตัวเธอ


แสนเหน็บหนาวคราวต้องอยู่อย่างผู้แพ้

ใจอ่อนแอแผลใจเจ็บอยู่เสมอ

ความปวดร้าวหม่นไหม้ที่ได้เจอ

ความพลั้งเผลอเป็นบทเรียนอย่าเพียรทำ


เสียงหายใจรวยรินที่รินรด

คำโป้ปดมดเท็ดที่เข็ดขำ

น้ำคำหวานหยอดใส่ให้ประจำ

มันช่างทำให้เงียบเหงาเศร้าเหลือใจ




ฉันเอง..






 ชอบใจๆ ชอบใจๆ ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ  วันหลังจะเข้ามาบวกคะแนนให้นะคะ
กล่องความทรงจำ เธอนั่นแหละจ้ะ
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...ทำดีย่อมได้ดี...สาธุ!!
07 มกราคม 2011, 02:55:PM
กล่องความทรงจำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 225
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,057



« ตอบ #6 เมื่อ: 07 มกราคม 2011, 02:55:PM »
ชุมชนชุมชน

 ซึ้งจัง ซึ้งจัง ซึ้งจัง

รู้แล้วว่า สองเรา ไม่เหมือนก่อน
แต่หัวใจ ยังอาทร และอ่อนไหว
ความรัก ยังมีมาก จนยากจะตัดใจ
มากมายด้วย ห่วงใย และอาวรณ์

ตอนนี้ รับรู้ อยู่แล้วว่า
ความห่วงหา จากเธอ ไม่เหมือนก่อน
ฉันคนนี้ ก็ทำได้ แค่พร่ำวอน
ขอเธออย่า ตัดรอน อย่าเฉยชา

ขอเวลา เพียงไม่นาน ก่อนผ่านเลย
ความเงียบเฉย จากเธอ เหมือนโดนฆ่า
ร้องไห้เป็นสายเลือด..แต่กลับไม่มีน้ำตา
ไม่ได้เรียกร้อง ให้กลับมา...
เพียงแต่อยาก ให้รับรู้ว่า ...
คนที่เธอ เคยรักนักหนา .... ในเวลานี้ แทบขาดใจ!
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...ทำดีย่อมได้ดี...สาธุ!!
10 มกราคม 2011, 01:23:PM
กล่องความทรงจำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 225
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,057



« ตอบ #7 เมื่อ: 10 มกราคม 2011, 01:23:PM »
ชุมชนชุมชน



เสียงสายลมพริ้วไหวหายใจอยู่

หยดน้ำฝนพร่างพรูรู้หรือไม่

เสียงหัวใจยังเต้นอยู่ไม่ไกล

ให้เหงาไปเกินระดับจะรับมัน


มองออกไปเวิ้งว้างช่างเปล่าเปลี่ยว

แสนลดเลี้ยวทางไกลใจเธอนั่น

ฉันรับรู้ความเงียบที่เฉียบพลัน

โยกไหวส้นไม่มั่นใจในตัวเธอ


แสนเหน็บหนาวคราวต้องอยู่อย่างผู้แพ้

ใจอ่อนแอแผลใจเจ็บอยู่เสมอ

ความปวดร้าวหม่นไหม้ที่ได้เจอ

ความพลั้งเผลอเป็นบทเรียนอย่าเพียรทำ


เสียงหายใจรวยรินที่รินรด

คำโป้ปดมดเท็ดที่เข็ดขำ

น้ำคำหวานหยอดใส่ให้ประจำ

มันช่างทำให้เงียบเหงาเศร้าเหลือใจ




ฉันเอง..






มาบวก 1 ให้แล้วนะคะ ตามสัญญา  เธอนั่นแหละจ้ะ
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...ทำดีย่อมได้ดี...สาธุ!!
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s