พรสี่ข้อจาก ท่าน ว.วชิรเมธี
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
17 เมษายน 2024, 02:18:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: พรสี่ข้อจาก ท่าน ว.วชิรเมธี  (อ่าน 3778 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
19 พฤศจิกายน 2010, 11:39:PM
ข้าพเจ้า
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 142
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 447


หมื่นคำหวานมิสู้หนึ่งใจรัก


« เมื่อ: 19 พฤศจิกายน 2010, 11:39:PM »
ชุมชนชุมชน

พรสี่ข้อจากท่าน  ว.วชิรเมธี
๑.อย่าเป็นนักจับผิด
คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่า หลงตัวเองคิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น ไม่เห็นความบกพร่องของตัวเอง
 “กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้จักตัวอีก” คนที่ชอบจับผิดจิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาส “จิตประภัสสร
     ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี “แม้ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข”

๒.อย่ามัวแต่คิดริษยา
-“แข่งกันดี ไม่ดีสักคน ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน”
-คนเราต้องมีพรหมวิหาร ๔ คือ เมตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
-คนที่เราริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า “เจ้ากรรมนายเวร” ถ้าเขาสุขเราจะทุกข์ ฉะนั้นเราต้องถอดถอน
-ความริษยาออกจากใจเรา เพราะไฟริษยา เป็น”ไฟสุมขอน” (ไฟเย็น) เราริษยาหนึ่งคน เราก็มีทุกข์หนึ่งก้อน
-เราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจเราโดยใช้วิธี “แผ่เมตตา”หรือ ซื้อโคมมาแล้วเขียนชื่อคนที่เราริษยา แล้วปล่อยให้ลอยไป

๓.อย่าเสียเวลากับความหลัง
-  90% ของคนที่ทุกข์ เกิดจากการย้ำคิดย้ำทำ”ปล่อยไม่ลงปลงไม่เป็น”
-มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกเครื่องเคราต่างๆไว้ที่หลังขึ้นไปด้วย
-ความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว จงปล่อยมันซะ “อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีตมา กรีดปัจจุบัน”
-“อยู่กับปัจจุบันให้เป็น”ให้กายอยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือมี”สติ”กำกับตลอดเวลา

๔.อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ
“ตัณหา”ที่มีปัญหา คือ ความโลภ ความอยากที่เกินพอดี เหมือนทะเลที่ไม่อิ่มด้วยน้ำ ไฟไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อ
ธรรมชาติของตัณหาคือ “ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม”ทุกอย่างต้องดูคุณค่าแท้ไม่ใช่คุณค่าเทียม
*คุณค่าที่แท้ของนาฬิกา คืออะไร คือ ไว้ดูเวลาไม่ใช่มีไว้เพื่อความโก้หรู
*คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์มือถือ คืออะไร คือไว้สื่อสาร แต่องค์ประกอบอื่นๆที่เสริมมาไม่ใช่คุณค่าที่แท้ชองโทรศัพท์

   เราต้องถามตัวเองว่า”เกิดมาทำไม”
”คุณค่าที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน”
ตามหา”แก่น”ของชีวิตให้เจอ
คำว่าพอดี ถ้าพอแล้วจะดี  รู้จักพอ จะมีชีวิตอย่างมีความสุข...

สาธุอานิสงค์แห่งการเผยแผ่ธรรม ข้าพเจ้าขออุทิศแก่เจ้ากรรมนายเวรครับ ยิ้มหน้าใส
[/size]
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ทอดร่างอุทิศชีวิตไว้
เอื้อมไปทะเลปุจฉา
เสพสมอักษรศรัทธา
จำหลักวาจาแดนดิน
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s