ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มัสยาหลงเหยื่อ]

เป็นอะไรที่หัวใจช่างเหนื่อยล้า
การตั้งตารอคอยใครคนหนึ่ง
เขาไม่รักเราแล้วยังดื้อดึง
ความหวานซึ้งไม่เคยสัมผัสมัน

เป็นอะไรที่น้ำตาเริ่มรินไหล
เธอจากไปสุดท้ายแล้วก็ลืมฉัน
จากที่เคยเป็นคนหนึ่งที่ผูกพัน
ความสำคัญวันนี้ไม่เหลือเลย

ใจเจ้ากรรมตอนนี้ช่างสับสน
ยังอดทนรอคอยเธอมาเฉลย
เมื่อเวลาผ่านไป...จนล่วงเลย
เธอไม่เคยแม้แต่จะร่ำลา

ใจเจ้ากรรมไยหนอช่างเศร้าหมอง
ไร้คู่ครองเปลี่ยวเหงาปนเหว่ว้า
ไหลไม่หยุดอีกแล้วนะเจ้าน้ำตา
อยากเยียวยาหัวใจนี้ให้ลืมเธอ

เฝ้าแต่หลอกตัวเองว่ายังไหว
ทั้งที่ใจก็แอบเหงาอยู่เสมอ
หอบความเจ็บปวดปร่าแบบเซอร์ๆ
นั่งพร่ำเพ้อคิดถึงเขาอยู่ร่ำไป

[มานพ]

คิดถึงพี่ คนดี ถ้ามีเบอร์
คงไม่เก้อ เธอจ๋า อย่าหวั่นไหว
พี่รับรอง หากน้อง ต้องโทรไป
จะถูกใจ ในพี่ มิลืมเลือน

เห็นน้องเหงา เศร้าจัง กลัวพลั้งผิด
กลัวดวงจิต จังหนอ ขอเป็นเพื่อน
กลัวน้องเจ็บ เก็บใจ ใคร่คอยเตือน
คอยเฝ้าเรือน เยือนเหย้า เอาใจเธอ

"มานพ"

[มัสยาหลงเหยื่อ]

พี่จะทำยังไงให้หายเศร้า
เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของน้องได้
กลัวมีเบอร์แล้วหากน้องนั้นโทรไป
กลัวถูกใจในตัวพี่มิลืมเลือน (555+++)
กลัวหวั่นไหวในคารมคำคมพี่
น้องคนดีคงแย่หากหลงใหล
ขอขอบคุณที่พี่ยังห่วงใย
คารมใครจะขั้นเทพอยากรู้จัง
(คิดอะไรไม่ออก ...)

[มัสยาหลงเหยื่อ]

ฉันรักเธอใครก็รู้ว่ามันผิด
ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะฝันหา
นางมารร้ายที่ทุกคนนั้นตีตรา
ไม่มีค่าแค่เศษฝุ่นบนผืนดิน
จะผิดไหมแค่ขอให้ได้รัก
ช่างยากนักหากเลิกกันจนจบสิ้น
เจ้าน้ำตาหยุดได้ไหมอย่าไหลริน
อย่าให้กลิ่นความปวดร้าวทำลายเรา
คนมาก่อนกับคนมาทีหลัง
คนถูกชังใช่คือฉันไม่ใช่เขา
อย่าจมปลักกับคำรักที่ไร้เงา
อย่างี่เง่าหากเขาไม่ไยดี

[เศษเหล็ก//]

น้ำตาหลั่งรินไหลให้ใครซับ
ต้องตกอับ เขาทิ้งไปอย่างนี้
"เจ็บเหลือเกิน"แผลช้ำลึกถึงชีวี
โอ้คนดี ทำฉัน ได้ลงคอ

แต่อดีตเคยพูดจาแว่วหวาน
พอนานนานเปลี่ยนไปแล้วหนอ
ปากบอกคิดถึงห่วงใยได้ถักทอ
แค่สอพลอ หลอกลวงให้ช้ำใจ

คำสัญญารักมั่นที่ตรงนี้
เธอคนดี รอคอยพี่จะได้ไหม?
กลับมาแล้ว บอกแม่สู่ขอให้
กำลังใจ เฝ้าหวังคนนั่งรอ

ข่าวดีหรือร้ายเมื่อใยกลับ
หวังไปรับ พี่ตรงนี้ ที่เคยขอ
จากยิ้มหวานกลายเป็นน้ำตาคลอ
พี่สุดหล่อ ควงใครที่ไหนมา

ชั่งเจ็บปวดรวดร้าวเหลือเกิน
ต้องประเชิญ กับชอกช้ำที่ตรงหน้า
พูดไม่ออกบอกไม่ถูก หลั่งน้ำตา
ไอ้ผีบ้า หลอกให้รักแล้วจากไป

.......................เศษเหล็ก.

[มัสยาหลงเหยื่อ]

น้ำตาหลั่งไม่ต้องซับปล่อยให้ไหล
เขาทิ้งไปมีคนอื่นก็ช่างเขา
ยังดีกว่าทนทุกข์หลงมัวเมา
วันนี้เศร้าพรุ่งนี้ใจต้องแข็งแรง


ถึงอดีตเคยพูดจาแว่วหวานนัก
พออกหักรักนี้ช่างเหือดแห้ง
อาจจะเจ็บเมื่อหัวใจนั้นถูกแทง
เลือดสีแดงหลั่งไหลมาจากแผลใจ

แผลจะลึกแค่ไหนคงต้องยอม
ถึงไม่พร้อมต้องทายาหายให้ได้
ผิดสัญญา สันดานคนหลายใจ
เธอมีใครฉันมีใหม่คนละทาง

สิ้นกันทีฉันจะไปให้พ้นหน้า
คำสัญญาไม่เคยจำลืมทุกอย่าง
ต่อแต่นี้เราต่างเดินคนละทาง
ทุกก้าวย่างอย่าได้เจอกันอีกเลย

[/color]

[/color]

[เศษเหล็ก//]

ชั่งลึกซึ้งตรึงใจในความรัก
แม้อกหักห้ามจิตคิดเข้มแข็ง
เรื่องเลวร้ายเหมือนโดนสาบเช่ง
กลับเข็งแกร่งเป็นแรงกำลังใจ
อดีตผ่านแล้วอำลาละ
อยู่สมถะ สันโดดมิหวั่นไหว
ปล่อยจิตสงบตัดรักไป
คิดผ่องใส มิยึดติดคลั่งอารมณ์

..........เศษเหล็ก.

[มานพ]

กลัวหวั่นไหวในคารมคำคมพี่
น้องคนดีคงแย่หากหลงใหล
ขอขอบคุณที่พี่ยังห่วงใย
คารมใครจะขั้นเทพอยากรู้จัง
(คิดอะไรไม่ออก ...)

หากน้องมา คนดี พี่หายเศร้า
พี่หายเหงา เพาะเธอ เจอความหวัง
 อยากได้เบอร์ จะให้ ไม่อีนัง
รักหรือยัง น้องจ๋า อย่าหลอกลวง

อย่าหวั่นไหว คำคม คารมพี่
อันวจี จริงใจ ให้แสนห่วง
จะไม่ทำ งามขำ ให้ช้ำทรวง
รักแม่พวง กุหลาบ ซาบซึ้งจริง

"มานพ"