ได้เวลา..ที่ต้องก้าวเดิน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 พฤษภาคม 2024, 04:22:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ได้เวลา..ที่ต้องก้าวเดิน  (อ่าน 4540 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
21 ตุลาคม 2010, 08:30:AM
สายไหม
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 48
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 168


ปล่อยให้เวลา ชี้นำ


« เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 08:30:AM »
ชุมชนชุมชน



วังเวียงพา อุราหวั่น ขวัญผวา
ท่ามกลางแสง จันทรา ราตรีใส
ไร้แม้เสียง ร้องทัก จากคนไกล
ทิ้งเราให้ มืดมน หมดหนทาง

ลมหนาวเอย เชยพัด สะบัดโบก
หนาววิโยค โศกหวน จวนรุ่งสาง
เร่งรีบรุด ฉุดกาย ไปตามทาง
อันแสนกว้าง อ้างว้าง ดั่งวันวาน

---------------
ชีวิตคน หากยัง ยั้งชีพอยู่
ตรองเอาดู เถิดหนา ทั้งเรา่ท่าน
ให้เร่งรีบ ก้าวเดิน อย่าเมินงาน
หมั่นทำทาน ทรัพย์บ้าง อย่างพอดี


ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารัก คือการให้..ก็อยากจะให้มากๆ จะได้รักเค้ามากๆ
21 ตุลาคม 2010, 10:34:AM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #1 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 10:34:AM »
ชุมชนชุมชน


...กับความฝันยังอีกไกลใจเคยวาด
รดเทราดกับน้ำตาทาเป็นสี
ความทุกข์ทนจนแต้มแกมชีวี
ร้าวมากมีก็เคยพบประสบเจอ

...ร้อยพันก้าวที่ย่างทางขวากหนาม
ถูกคนหยามติเตียนเวียนเสนอ
เก็บคำเขาถากถางวางบำเรอ
อย่าให้เผลอได้ท้อรอไม่นาน

...แม้วันนี้มิใช่วันของเราฝัน
แสงตะวันจะคงอยู่ปูประสาน
พรุ่งนี้มีชื่อฉันเกี่ยวพันพาน
กี่ร้าวรานก็หวังอยู่สู้ก้าวเดิน...
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
21 ตุลาคม 2010, 04:47:PM
จ้อง เจรียงคำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 405
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 636



« ตอบ #2 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 04:47:PM »
ชุมชนชุมชน


ยกขาก้าวเท้าเหยียบเปรียบหน้าที่
ของผู้มีฝันวางแม้ห่างเหิน
อุปสรรคหนักเบาถ้าเราเมิน
เหมือนฝันที่ไกลเกินยับเยินแล้ว

นักไต่เขาเท้ามือคืออาวุธ
คงสิ้นสุดจุดหมายถ้ากายแผ่ว
นักไต่ฝันอาวุธดุจฉายแวว
คือแรงใจแน่แน่ว..ในแนวทาง

อุปสรรคนักเดินขึ้นเนินฝัน
ความสูงชันราบเรียบที่เหยียบย่าง
คือรสชาติชีวิตที่ถูกวาง
เอาไว้สร้าง..คุณค่า..ความท้าทาย
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
21 ตุลาคม 2010, 05:22:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #3 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 05:22:PM »
ชุมชนชุมชน

...ห ยุ ด พั ก...
เมื่อฉันต้องเจอ..กับปัญหาหนักหนัก..เกินแก้
หยุดเพื่อไตร่ตรอง..ไม่ได้หยุด..เพราะความอ่อนแอ
และไม่ใช่ว่าฉันยอมแพ้..แต่ทำเพื่อแก้ไขปัญหา..ที่ค้างคา

...ลุ ก ยื น...
ไม่จำเป็นต้องฝืน..ฉันสู้อยู่แล้ว..สู้จนหลังชนฝา
ก้าวเดิน..พร้อมเผชิญกับมัน..สิ่งที่อยู่ข้างหน้า
ยืนอก..ยอมรับกับปัญหา..ที่ตามมา..อย่างอดทน

 เธอนั่นแหละจ้ะ
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s