“ความฝัน .....ความจริง”
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 ตุลาคม 2024, 12:38:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: “ความฝัน .....ความจริง”  (อ่าน 4471 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
20 กันยายน 2010, 12:07:PM
♥ กานต์ฑิตา ♥
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 500
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,078



« เมื่อ: 20 กันยายน 2010, 12:07:PM »
ชุมชนชุมชน


วิมานรัก วิศมาหรา เมฆาสร้าง
จันทร์กระจ่าง แสงนวล ชวนใจชื่น
จินตนาการ รักฉ่ำ ทุกค่ำคืน
ความขมขื่น ไม่ปรากฏ มาบดบัง

ปุยเมฆขาว พราวตา ฟ้าสดใส
ดอกรักบาน กลางใจ ไหวสะพรั่ง
วิมานมาศ วาดไว้ ในภวังค์
แว่วระฆัง ทองฝัน วันวิวาห์

ดูวิจิตร แจ่มจรุง ดุจรุ้งทอ
รักเกิดก่อ ฉายเฉิด บรรเจิดหล้า
วิมานทอง ผ่องแผ้ว ในแววตา
ช่างซาบซึ้ง ตรึงอุรา เสียยิ่งนัก

ฉับพลันลม พัดทวน รวนกรรโชก
วิมานโยก สั่นไหว ได้ตระหนัก
เมฆขาวเปลี่ยน เป็นดำ พร้อมคำรัก
ตาประจักษ์ แจ่มแจ้ง แรงของลม

วิมานเมฆ เสกสรร ปั้นปรุงแต่ง
ก่อกำแพง ลวงยื่น ความขื่นขม
ฐานที่ไร้ คานตรึง จึงซานซม
ทุกข์ระทม คือนิยาม ความเป็นจริง.

สาวน้อยเซย์ ฮาโหล

"Kanthita"
20 ก.ย.2553

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
21 กันยายน 2010, 03:53:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #1 เมื่อ: 21 กันยายน 2010, 03:53:AM »
ชุมชนชุมชน


วิมานรัก วิศมาหรา เมฆาสร้าง
จันทร์กระจ่าง แสงนวล ชวนใจชื่น
จินตนาการ รักฉ่ำ ทุกค่ำคืน
ความขมขื่น ไม่ปรากฏ มาบดบัง

ปุยเมฆขาว พราวตา ฟ้าสดใส
ดอกรักบาน กลางใจ ไหวสะพรั่ง
วิมานมาศ วาดไว้ ในภวังค์
แว่วระฆัง ทองฝัน วันวิวาห์

ดูวิจิตร แจ่มจรุง ดุจรุ้งทอ
รักเกิดก่อ ฉายเฉิด บรรเจิดหล้า
วิมานทอง ผ่องแผ้ว ในแววตา
ช่างซาบซึ้ง ตรึงอุรา เสียยิ่งนัก

ฉับพลันลม พัดทวน รวนกรรโชก
วิมานโยก สั่นไหว ได้ตระหนัก
เมฆขาวเปลี่ยน เป็นดำ พร้อมคำรัก
ตาประจักษ์ แจ่มแจ้ง แรงของลม

วิมานเมฆ เสกสรร ปั้นปรุงแต่ง
ก่อกำแพง ลวงยื่น ความขื่นขม
ฐานที่ไร้ คานตรึง จึงซานซม
ทุกข์ระทม คือนิยาม ความเป็นจริง.

สาวน้อยเซย์ ฮาโหล

"Kanthita"
20 ก.ย.2553





อาจจะเป็น เพียงฝัน ในวันหนึ่ง
วันที่ซึ่ง ฝันใฝ่ ใจชายหญิง
วันที่ซึ่ง ร้องขอ รอประวิง
พอได้พัก พึ่งพิง จากสิ่งลวง

คืนสดับ หลับสนิท จิตสงบ
ความฝันพบ เป็นจริง ยิ่งใหญ่หลวง
เกิดพลัง ศรัทธา มาล้นทรวง
พาข้ามบ่วง ทรมาน ที่รานใจ

เหมือนเป็นลาง ทางชี้ ว่าดีชั่ว
เตือนเมามัว ตัวต่ำ คำขานไข
ให้ระวัง ไม่ประมาท พลาดพลั้งไป
ความฝันใน ใจสงบ พบทางเดิน

จะฝันร้าย ฝันดี มีสาเหตุ
ในขอบเขต ความจำ นำขัดเขิน
สิ่งจดจำ เก็บไว้ ใช่ทำเมิน
ก่อได้เกิน กว่ามาก จากฝันเรา

อยากได้ฝัน คืนวัน อันสงบ
ได้ทางลบ ความผิด ที่คิดเขลา
ได้แสงไฟ ส่องทาง อย่าบางเบา
ได้ยึดเอา เป็นจริง แก้สิ่งลวง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

21 กันยายน 2010, 04:07:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #2 เมื่อ: 21 กันยายน 2010, 04:07:AM »
ชุมชนชุมชน


วิมานในก้อนเมฆ

เอาก้อนเมฆ มาสร้าง วิมานรัก     
แกะสลัก วิจิตร วิศมาหรา
สร้างให้สวย สดใส ในจินตนา     
เพื่อบูชา ความรัก ประจักษ์ใจ

หยิบเอาเมฆ ก้อนใหญ่ เป็นฐานราก   
เมฆมีมาก ไขว่คว้า เอามาได้
ยกระดับ พับขั้น เป็นบันได           
สร้างด้วยใจ มุ่งมั่น อย่างหมั่นเพียร

ให้วิจิตร พิศดาร วิมานมาศ           
เพื่อประกาศ รักเรา เฝ้าขีดเขียน
เป็นแบบบท ทดสอบ ประกอบเรียน     
สู้วนเวียน วาดวิมาน ตระการตา

แล้ววันหนึ่ง จึงรู้ ว่าไม่ไช่         
เมฆก้อนใหญ่ สลายลง อยู่ตรงหน้า
ด้วยพายุ หมุนซ้ำ กระหน่ำมา         
ก้อนเมฆา ก็ทะลาย กลายเป็นปุย

วิมานรัก หักหาย ทะลายแล้ว       
ไม่เหลือแวว สมมาตร ขาดเป็นผุย
เหลือเพียงซาก รักร้าง เป็นทางลุย   
จึ่งเปื่อยยุ่ย สิ้นซาก เธอจากไป

คงเป็นเพราะ รักเรา ไม่เข้าขั้น       
จึงถูกกั้น กีดขวาง ทางฟ้าใส
เพราะไม่มี สันนิวาส อนาถใจ       
ต้องจำไกล จากดาว กลับสู่ดิน

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"

ขออนุญาตเอากลอนเก่ามาแจม ด้วยเถิด นะ เข้ากับบรรยากาศพอดีเลย
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

21 กันยายน 2010, 11:40:AM
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 429



« ตอบ #3 เมื่อ: 21 กันยายน 2010, 11:40:AM »
ชุมชนชุมชน


กอบปุยเมฆเสกเป็นดังเส้นด้าย
เก็บดาวรายพรายพร่างกลางเวหา
แล้วเรียงร้อยสร้อยงามอร่ามตา
ปลายขอบฟ้าคราเราเฝ้าชวนชม

กวาดสายหมอกซอกเขาเท่ากลุ่มไหม
ทอสายใยในรักถักผสม
ดึงรุ้งสายหมายย้อมห้อมภิรมย์
หลากสีห่มกลมกลืนผืนไหมงาม

หยิบตะวันปั้นแต่งแกร่งดังเพชร
เมื่อเจียร์เสร็จเม็ดเลี่ยมได้เหลี่ยมหวาม
รองน้ำค้างวางเรียงเคียงฟ้าคราม
ล้อมรวมตามท่ามแหวนไว้แทนใจ

ขอฝากความฝันได้ก่อนค่ะ
เพราะความจริง ยิ่งกว่านิยายไม่อยากเอ่ยถึงค่ะ


ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
21 กันยายน 2010, 03:21:PM
เปลวเทียนเปลี่ยนสี
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 545


เทียนน้อยด้อยแสง


« ตอบ #4 เมื่อ: 21 กันยายน 2010, 03:21:PM »
ชุมชนชุมชน

นิมิตมั่น..ในฝัน...อันหวามไหว
เพ้อฝันไกล...ในวัน..วิวาห์หวาน
อยู่เคียงคู่..รู้ใจ..ตลอดกาล
ตราบเท่ากาน...อันยาวนาน..จะผ่านไกล

ปลุกปั้นจิต...ให้คิด...สนิทฝัน
ความมุ่งมั่น..ในฝัน...ช่างหวั่นไหว
แนบสนิท..ใกล้ชิด..สนิทใจ
อยู่ชิดใกล้..คลาใด..ไม่ห่างตา

พลันสลาย..กลายเพียง...ธุลีดิน
ฝันจบสิ้น...กลิ่นความจริง...วิ่งเข้าหา
ภาพนิมิต...นึกคิด..จินตา
แท้จริงคว้า..มาเพียง...เสียงใจตน
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

วันเวลาที่เลยผ่าน............กับความหวานที่ยังคงอยู่
ในความรู้สึกที่ยังรับรู้........ยังคงบันทึกอยู่ในความทรงจำ
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s