ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

กลอนโดยคุณ avatar

หวนคำนึงถึงขวัญวันลาเลื่อน
ใต้ดาวเดือนแรมร้างกลางวิถี
นองน้ำตาไหลหยดรดพงพี
ก้มหน้าหนีเดินห่างอย่างเข้าใจ

หอมไอดินกลิ่นฝนหล่นวันนี้.......
อยากจะรู้คนดีมีสุขไหม............
ทำงานหนักพักบ้างหรืออย่างไร..
พ้อหัวใจไถ่ถามยามไกลตา........

 




๐ ครืนครืนซ่า คราชื่น ในคืนฝน
ราวต้องมนต์ ดลจิต ให้คิดฝัน
สะท้านนัก ทักนานผ่านคืนวัน
เมื่อไรขวัญ จะเจียด ให้เบียดโครม

๐ คือคนฝัน ครั้นฝืนก็ตื่นฝัน
กี่รำพัน บรรเลงเป็นเพลงโหม
ฝนพรมรักโรยรินกลิ่นประโคม
อยากจะโน้ม รับขวัญทุกวันคืน .๚ะ๛



ขอขยายหน่อยน่ะค่ะ คนใกล้จะแก่อย่างหนูปวดสายตา แหะๆ
ไม่ว่ากันน่ะค่ะ คุณ avatar  กลอนเพราะ ๆ ต้องตัวใหญ่ใหญ่

[สายใย]

อยากรู้ถึงความนัยจึงไถ่ถาม
ว่าทุกยามสุขไหมหรือใจฝืน
ยิ้มเริงร่าหรือว่าทนหยัดยืน
จะแช่มชื่น,รื่นรมย์  หรือตรมใจ

มีใครคอยเคียงข้างหรือยังเล่า
จะโศกเศร้าจาบัลย์เหมือนกันไหม
เพียงห่างเธอเพ้อพร่ำอยู่ร่ำไป
ทั้งห่วงใย ครุ่นคำนึง คิดถึงนัก

สายฝนหลั่ง ดังว่า ฟ้าร้องไห้
เหมือนความนัยใจหนึ่งที่ซึ้งหนัก
มิกล้าเอ่ย เผยนัย น้ำใจภักดิ์
ขอแอบรักแอบซึ้ง เพียงหนึ่งนั้น
 

[คนสาธารณะ]

ตอบท่าน**ผู้ได้รับบาดเจ็บ

๏ เมื่อคำถาม..มาถก..ในยกแรก
ใจเริ่มแปลกจิตป่วนสำนวนผ่าว
ร้อยลำดับเรียงดื่นในคืนดาว-
ที่เผยพราวลมผ่านซับลานทรวง

ขอบคุณขอรับที่ร่วมแจม

[ทอฝัน]

...อยากถามเพียง...คำเดียว...มาเทียวทัก
ค่าแห่งรักษ์...เกลียวกานท์...งานอักษร
คือส่งเสริม...การศิลป์...กวินวอน
หรือเพียงป้อน...ร่อนพร่ำ...ระบำใจ

...ศรัทธาท่วม...หลวมตัว...ระรัวจิต
ขอเป็นศิษย์...ติดกับ...จะรับไหม
หวังมีครู...เคียงค้ำ...นำฝันไกล
จึงถามไถ่...นัยความ...มาตามตรง
......................//ทอฝันค่ะ

[คนสาธารณะ]

e-no

ด้วยคำถามยามนี้ มีมาถึง
คำตอบหนึ่งพึ่งรู้ ที่สู้ฝัน
เพียงเดียวดายใต้ฟ้า นภาจันทร์
ใจเพ้อปันผันแปร จึงแพ้มา

คำถามย้ำพร่ำเพรื่อ น่าเบื่อยิ่ง
วางใจอิง นิ่งนอนซ่อนดีกว่า
ไม่ขอถามตามใจ ใครใคร่ลา
ฤาตามหาล้าแล้ว ขอแจวไกล

*************************

ตอบ ท่านพี่น้อง e-no

๏ จึงหลากคำถามไถ่ที่ใจถัก
ด้วยแห่งรักซ่อนสืบติดหลืบบ่วง
คลำเงื่อนปมเปิดทางให้ว่าง,ทวง-
คืน,ที่ห่วง หาคำ ตอบนำทาง

๏ ที่แห่งไหน หลายหับได้รับ-ตอบ
คือส่งมอบเสียงมั่นไม่หวั่นหมาง
เสียงอารมณ์อุ่นรัดเริ่มจัดวาง
เติมความว่าง,วาดต่อให้พอเพียง


ขอบคุณขอรับ
นานเลยกว่าจะได้เข้ามาตอบ..ขออภัยยิ่งๆขอรับ

[คนสาธารณะ]

ท่าน nara คห. 18

ถ้าเราจบ  ความนัย  ให้ไถ่ถาม
ถ้าถึงยาม  ต้องห่าง  วางได้ไหม
เธอจะปล่อย  ฉันลง  ตรงที่ใด
ฉันต้องซุก  ข้างใจ  ใครไหนกัน

ถ้าเราห่าง  ร้างกัน  วันพรุ่งนี้
เธอคนดี  มีไหม  ใครในฝัน
คนที่จะ  ดูแล  เทคแคร์กัน
ทำหน้าที่  แทนฉัน  ขวัญของใจ

ถ้าเราจบ  ความนัย  ใจคงเหงา
ความฝันเรา  ที่เคยสวย  ด้วยสดใส
คงต้องอับ  มืดมัว  สลัวใจ
คนอ่อนไหว  มีแค่ฉัน  ฝันเดียวดาย

*******************************

ตอบท่าน nara คห.18

๏ ถึงทุกถาม ที่ถกในอก,ถั่ง-
โถมความหวังเพียงสุขด้วยทุกเสียง-
ที่บอกผ่านกลอนพร่ำกรุ่นสำเนียง
มาร้อยเรียงคำเกริ่นที่เพลินกานท์

๏ โอ..คำตอบ ที่เติม มาเสริมต่อ
หามากพอกับถ้อย ที่ร้อยผ่าน
เพราะเพลงยุทธ์ลึกล้ำดุจลำธาร
ไหลเชี่ยว,ชาญ..เชิงรัก..ที่ถักแรง

๏ คือคำถาม ที่ถก..จากอกนั้น
ยังหวาดหวั่นใจปร่าที่ล้าแปร่ง
ตอบทุกถ้อยคำนี้ดั่งชี้แจง
ในห้วงแห่ง..ใจถาม...จากความนัย

๒๓๐๐
๒๘๐๘๕๓

สวัสดีขอรับ
ขอบคุณยิ่งที่ร่วมแจมกันบ่อยๆครับ

[avatar]

๏ หนึ่งคำถามความนัยที่อยากถก
หากหยิบยก ความส่งยังสงสัย
หวั่นถ้อยคำชี้แจง จะแคลงใจ
มิกล้าเอ่ย....ความนัย...ให้ใจรู้

...................๏ ....................

[คนสาธารณะ]

ตอบคุณ Avatar
คห. 20 - 21 และ 29 ขอรับ
ขอบคุณที่ร่วมแจม..กลอนไพเราะขอรับ


๒๓๔๘

๏ หวนคำนึงใจหากถ้าอยากหวน
กลับคืน,ทวน..ทบก่อนจะย้อนกลับ
นับวันเดือนปีผ่านแม้นานนับ
ปลงสำทับใจผิดเพื่อปลิดปลง

๏ แล้วจึ่งเดินออกห่างหลายหว่างแล้ว
ส่งการแผ้วผากสู่ประตูส่ง
ลงกลอนลึกต่างร้องเสียงก้องลง
แนวทางหลงหลากทางระหว่างแนว

๒๓๕๘
๐๔๐๙๕๓

ว่าจะตอบทุกท่านให้หมดแต่ไม่ไหวขอรับง่วงมาก
ตอนเช้าว่ากันต่อนะขอรับ อิอิ


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[avatar]

เมื่อความหมายบอกเรื่องอยู่เบื้องหน้า
ก็เข้าใจปริศนา..ทุกคราที่
สบ-สัมผัส ละมุนอุ่นไมตรี
ดังรายล้อมโลกนี้..ให้ปรีดา

น้อมรับหนึ่งคำถามหวามรู้สึก
ค่อยเผยผ่านส่วนลึก จนรู้ว่า
ความผูกพันทุกช่วง ใช่ล่วงลา
ยังล้นทรวงเสน่หา..ทุกคราไป

[ดิษฐา]

ฤาสัมผัสความหมาย ดั่งคล้ายว่า
ถ้อยวาจาเอื้อนเอ่ย เฉลยไข
กระลักทรวงท่วมท้นจนล้นใจ
จะหาไหนใดเปรียบ ฤาเทียบทัน

เพียงคำถามยามนี้ มีเพียงหนึ่ง
ประจักษ์ถึงทุกถ้อยดั่งรอยฝัน
เฝ้าไถ่ถามความนัย ฤทัยพลัน
มิอาจลั่นดั่งว่า วาจาลน

ประทับทรวงล่วงล้ำ อยากย้ำเผย
ใจเจ้าเอยเลยกลัว,  รัว , สับสน
ความนัยหนึ่งพึงพร่ำ เกินย้ำทน
คำรักปนห่วงหวง จึงล่วงไกล