ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ทอฝัน]

...เฝ้าเพียรอ่าน...กานท์ครู...รู้ทุกบท
เร่งจำจด...กฏคำ...ลำนำสานส์
ฉันทลักษณ์...ทักแก้...แค่บางกาล
ยังไขขาน...งานกระด้าง...เหมือนอย่างเคย

...ปรึกษาครู...ผู้ให้...ใจประเสริฐ
ท่านก็เปิด...ใจออก...บอกเฉลย
จินตนา...พากลอน...นอนเสบย
ครูท่านเอ่ย...คำเก่า...ไม่เข้าใจ

...ได้โปรดแจง...ตำรา...วิชาเถิด
กวีเกิด...เปิดทาง...สว่างไสว
แนะนำบ้าง...สร้างศิลป์...กวินไทย
ครูภูมิใจ...ได้ศิษย์กล้า...อย่าล้าแรง...


........................../ใครมีเคล็ดลับประดับกลอนสอนกันบ้างนะคะ...!!!

[วฤก]

[ทอฝัน]

..."แต่กลอนงาม...ความชัด...สัมผัสจิต"
ศิษย์ครวญคิด...หลายครั้ง...ฟังคำสอน
ยกตัวอย่าง...บางที...มีบางตอน
เอื้อนเอ่ยอ้อน...วอนร่าย...ขยายความ...
........................//ครูขาเพิ่มอีกนิด ศิษย์ขอร้อง

[วฤก]

 

[ทอฝัน]

...ยลคำสอน...กลอนงาม...ความรู้เพิ่ม
ครูมาเติม...เสริมนัย...ไม่หน่ายหนี
ศิษย์ซาบซึ้ง...ตรึงจำ...คำกวี
ด้วยจิตที่...เคารพ...นบนอบคุณ

...อยากอ่านกลอน...ความรัก...สลักเสลา
ครูช่วยเล่า...เกลาความ...ตามเกื้อหนุน
เป็นต้นแบบ...แนบค่า...มาต่อทุน
ละไออุ่น...หนุนเนื่อง...ให้เปรื่องงาม
.................................//ทอฝัน คาระวะครูด้วยใจค่ะ

[จ้อง เจรียงคำ]

เอาถ้อยคำนำมาดิ้น..อย่างศิลปะ
ในอิสระ-เสรี..มีข้อห้าม
ควรยึดมั่นฉันทลักษณ์อักษรความ
อย่าเอาตามใจฉัน..มันจะเพี้ยน

หมั่นตรวจตราอารมณ์..บ่มทางศิลป์
หมั่นฝึกรินจินตนา..เอามาเขียน
หมั่นเข้าใกล้กลอนดี..ที่แนบเนียน
หมั่นพากเพียร..สังเกต..เหตุกลอนงาม

ขั้นต้นต้อง....เข้าใจให้กระจ่าง
จัดแนวทางวางให้ดี...อย่าผลีผลาม
จับประเด็น-เค้นใจ..หวั่นไหวตาม
ล่วงลุกลาม ข้ามให้ถึง..ก้นบึ้งข้างใน

ศิลปะคละอารมณ์...ผสมผสาน
จินต์สะท้านจึงสะท้อน..กลอนไสว
ประณีตคลายรายละเอียด..ละเมียดละไม
ลากหัวใจไปลิขิต..จิตวิญญาณ

หามุมมอง..ของต่างมุม..ทุ่มประดิษฐ์
เอามาสร้างความวิจิตร..อย่าวิตถาร
หากผู้เขียน..เขียนไป..ยังไม่สะท้าน
แล้วผู้อ่าน..ไหนเล่า..เขาสะเทือน



ปล.เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ..ถูกผิด..พิจารณา..

[♥▬รู้ว่ารัก▬♥]

 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

...เฝ้าเพียรอ่าน...กานท์ครู...รู้ทุกบท
เร่งจำจด...กฏคำ...ลำนำสานส์
ฉันทลักษณ์...ทักแก้...แค่บางกาล
ยังไขขาน...งานกระด้าง...เหมือนอย่างเคย

...ปรึกษาครู...ผู้ให้...ใจประเสริฐ
ท่านก็เปิด...ใจออก...บอกเฉลย
จินตนา...พากลอน...นอนเสบย
ครูท่านเอ่ย...คำเก่า...ไม่เข้าใจ

...ได้โปรดแจง...ตำรา...วิชาเถิด
กวีเกิด...เปิดทาง...สว่างไสว
แนะนำบ้าง...สร้างศิลป์...กวินไทย
ครูภูมิใจ...ได้ศิษย์กล้า...อย่าล้าแรง...


........................../ใครมีเคล็ดลับประดับกลอนสอนกันบ้างนะคะ...!!!

  ยอดเยี่ยมมากครับ สละสลวย ทิ้งบอมไม่เห็นฝุ่นเลย ยังไงก็ขอชื่นชมนะครับ สู้ๆ

[ทอฝัน]

...เปิดกระทู้...กู่เสียง...มาเรียงสอน
"ทอฝัน"อ้อน...พี่ชาย...มาฉายแสง(พี่ อาร์ตี้)
อีกครูบา...อาจารย์...วานแสดง
ท่านก็แจ้ง...ใจจง...มาลงคำ

...อ่านซ้ำแล้ว...ซ้ำเล่า...เร้ารู้สึก
เปิดผนึก...ตรึกเพลิน...เกินถลำ
ค่อยค่อยคิด...ติดพจน์...เพื่อจดจำ
ร่ายลำนำ...ทำเยี่ยง...ให้เคียงคล้าย

...เปล่งสำเนียง...ดังดัง...ฟังจนคุ้น
เก็บเป็นทุน...หนุนเนื่อง...เปรื่องความหมาย
ที่พลาดพลั้ง...เพราะเขลา...เราไม่อาย
ครูขยาย...รีบกรายแก้...เดี๋ยวแน่เอง...!!!
..............................//ทอฝัน

...กราบขอบพระคุณ"ครู"อีกครั้งค่ะ ทอฝันพัฒนาขึ้นได้ เพราะแรงบันดาลใจในกระทู้ค่ะ...
,ขอบคุณเพื่อน"บอม"ที่ดึงกระทู้นี้กลับมาอีกครั้งค่ะ...

[จ้อง เจรียงคำ]

หากจะกล่าวสาวไส้..ใครจินตนา
ได้แสบซู่ฟู่ฟ่า..เรียกว่าเจ๋ง
ต้องเอ่ยชื่อลือชู..ครูบรรเลง
ผู้ครื้นเครงขับขานผลงานดี

ท่านผู้นี้มีนาม..ตามผลงาน
ลื่นไหลปานเป็นสายน้ำไหลรี่
เป็นเอกด้านการทำคำกวี
เป็นผู้ชี้แสงส่อง..ทำนองกลอน

เป็นอาจารย์บ้านกลอน..เมื่อตอนว่าง
เป็นพี่ผู้อยู่ข้าง..ทางอักษร
เป็นเพื่อนคิดมิตรคำอำไพพร
(พี)ระนาดเอก..แน่นอน..ใช่อื่นใคร..


เชิญพี่ระนาดเอก..มาเล่าถึงและแลกเปลี่ยนจินตนาการกับน้องๆ..ด้วยนะครับ
เราจะได้เรียนรู้ไปพร้อมๆกัน..และท่านอื่นๆด้วยนะครับ..

[ทอฝัน]

...ท่านคือครู...ในดวงใจ...ใช่ใครอื่น
คอยหยิบยื่น...ไมตรี...ชี้แก้ไข
ละมุนคำ...ย้ำหนุน...ให้อุ่นไอ
เรียบเรียงไล่...ใส่พจน์...เป็นบทเรียน

...รัวระบัด...ซัดซวน...ล้วนลิขิต
จากห้วงจิต...จบเจน...มิเบนเปลี่ยน
ปรากฏซึ้ง...ตรึงค่า...ราคาเพียร
ศิษย์วนเวียน...เจียรจำ...ลำนำครู

...ยกตัวอย่าง...คนเก่ง...คล้ายเร่งรัด
ค่อยฝึกหัด...แต่ต้น...จนงามหรู
ผลงานเกิด...เลิศล้ำ...ด้วยค้ำชู
สึกนึกรู้...หวังมอบ...ได้ตอบแทน

...จะสร้างงาน...สานความ...ตามประสงค์
จะดำรง...คุณค่า...ค้นหาแก่น
จะเลื่องชื่อ...ลือตัว...ไปทั่วแดน
ทุกเขตแคว้น...ท่ามทิศ...ศิษย์ของใคร?

............................//ทอฝัน

[ณัฐชรี]

อาจารย์สวัสดิ์ ธงศรีเจริญ

... กลอนจะดีดูที่เรื่องเป็นเบื้องแรก
ความคิดแปลกโวหารคมสมสมัย
"เสียงรื่นหูตรูอรรถสัมผัสใน" 
เก็บความไว้ได้หนักในวรรคเดียว

นำมาฝากครับ 1 บท แต่มีความหมายครบถ้วนแล้ว

[ทอฝัน]

...เธอคือหนึ่ง...ต้นแบบ...ใช้แอบอ้าง
กลอนแกร่งกร่าง...เหลือล้น...คนเกรงขาม
นับแต่วัน...พบถ้อย...คอยติดตาม
พยายาม...เรียนรู้...หวังคู่เคียง

......................//ทอฝัน ขอบคุณน้อง"หทัย"ที่ช่วยแจมค่ะ ชั้นครูเลยนะสาวยาวีคนเนี้ย...!!!

[ทอฝัน]

..."ทอฝัน"ขออนุญาต ครู"ระนาด" นำบทกลอนนี้มาโพสต์อีกครั้งเพื่อเป็นแนวทางแก่ศิษย์ทั้งหลายค่ะ...

๐ กำหนดจิตสู่ธรรมนำประทีป
บานเป็นกลีบบัวรับกานท์อักษร
อัญเชิญจิตบรมคุณท่านสุนทร
พร่างคำกลอนดุจคล้ายสายธารา

๐ เป็นไอเย็นอ่อนอุ่นละมุนถ้อย
ใครยินคล้อยหลงใหลไอภาษา
ดั่งปี่แก้วพระอภัยฯร่ายมนตรา
เชิญท่านมาดื่มด่ำทิพย์คำกลอน..

๐ แต่งให้บ่อยน้องพี่ดีที่สุด
เพราะคือจุดสำคัญกว่าการสอน
ยิ่งจะคิดเขียนงานกานท์บวร
ถ้านิ่งนอนที่ไหนใครจะเป็น

๐ เขียนเยอะเยอะเขียนไว้มันไม่เสีย
ไม่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงแจ้งให้เห็น
เพียงเขียนกลอนรู้ไว้ใจเย็นเย็น
ลองเคี่ยวเข็ญความเก่งเบ่งบานมา

๐ เพียงแต่เราปล่อยอารมณ์จะสมจิต
มิยึดติดคำใดเอาไว้หนา
หากเช่นนั้นจะเวียนเศียรทุกครา
เพราะรอท่าแก้คำแค่คำเดียว

๐ การเล่นคำมีมากอยู่หลากหลาย
แต่ความหมายต่างกันพลันเฉลียว
หากงงงันเปิดตำราอย่าช้าเชียว
อย่าได้เที่ยวใช้คำนอกตำรา

๐ สื่อกฎเกณฑ์ความหมายจะได้รู้
มิให้ใครหยามหลู่สู่ภาษา
สรรพนามครั้งใดใช้ทุกครา
ทั้งขึ้นหน้าลงท้ายต้องคล้ายกัน

๐ เพราะบางคนขึ้นฉันลงท้ายผม
ใส่ผสมเขียนมาช่างน่าขัน
ควรสังเกตให้ดีชี้ให้ครัน
เวลาสรรค์งานได้ไม่อายคน

๐ เวลาแต่งคิดเรื่องให้หลากหลาย
แต่งบรรยายเรื่องราวเคล้าเหตุผล
ควรสร้างงานเป็นเอกเฉกของตน
อย่าไปสนลอกใครนั้นไม่ดี

๐ หากได้ดูผลงานของท่านอื่น
มาปรับฟื้นงานตนจะถูกที่
ดูเป็นแนวพัฒนาอย่ารอรี
จะทวีฝีมือระบือไกล

๐ ถ้าหากย่ำรอยเท้าเก่ากับที่
เหมือนชีวีมิก้าวเข้าใจไหม
แต่งก็วนเรื่องก็วนทนอ่านไป
เดี๋ยวก็ได้ปิดฉากจากบทกลอน

๐ ด้วยจะเป็นกวีนี้ควรคิด
เพียงอยู่ติดเรื่องฝันนั้นไว้ก่อน
หากกวีขาดฝันพลันม้วยมรณ์
แต่งทุกตอนจะกร่อยด้อยค่าลง

๐ เหมือนครูกลอนสุนทรภู่ดูเป็นหลัก
คิดผูกยักษ์รักคนชนใหลหลง
แนวกวีมีวิญญาณงานบรรจง
เยี่ยมที่ตรงคิดได้แล้วร่ายกานท์

๐ แต่งไปเถอะมานะจะสนุก
น้องจะสุขในทิพย์หยิบความหวาน
หนึ่งในร้อยน้อยใครได้พบพาน
แต่ผู้จารงานกลอนพบก่อนใคร?"

..ระนาด..ที่ไหลอย่างสายน้ำ..                      ..สื่อทำนอง..ท่องห้วงทิพย์..

[ณัฐชรี]

เขียนตรงตาม...ความรู้สึก...ที่นึกคิด
เขียนด้วยจิต...ด้วยใจ...ด้วยไฟฝัน
เขียนด้วยรัก...และศรัทธา...ค่าอนันต์
เขียนแบ่งปัน...สารสอด...ถ่ายทอดความ

เขียนสิ่งที่...เคยเห็น...และไม่เห็น
เขียนสิ่งที่...มีประเด็น...ไม่มองข้าม
เขียนสิ่งที่...มีรส...ถ้อยงดงาม
เขียนสิ่งที่...มีในนาม..."จริงและจินต์"

เขียนให้เป็น...ตัวตน...ของคนเขียน
เขียนเหมือนเป็น...นักเรียน...ฝึกเขียนศิลป์
เขียนเรื่องราว...ด้วยมือ...ชื่อกวิน
เขียนแผ่นดิน...เขียนด้วยรัก...อักษรา

พระนคร

[ทอฝัน]

...เขียนด้วยจิต...สำนึก...ระลึกค่า
จินตนา...พากลอน...อักษรสรร
เผยตัวตน...บนกานท์...หว่านรำพัน
เพื่อแบ่งปัน...จรรโลง...จึงโยงใย

...มิได้หมาย...พลิกฟ้า...ฝ่าพายุ
เพียงปะทุ...ไฟฝัน...อันยิ่งใหญ่
ปลุกวิญญาณ...เพื่อนพี่...กวีไทย
ฝากรอยไว้...ในบรรณ...วรรณกรรม
...........................//ทอฝัน

[ข้าพเจ้า]

 

[ระนาดเอก]

เขียนตรงตาม...ความรู้สึก...ที่นึกคิด
เขียนด้วยจิต...ด้วยใจ...ด้วยไฟฝัน
เขียนด้วยรัก...และศรัทธา...ค่าอนันต์
เขียนแบ่งปัน...สารสอด...ถ่ายทอดความ

เขียนสิ่งที่...เคยเห็น...และไม่เห็น
เขียนสิ่งที่...มีประเด็น...ไม่มองข้าม
เขียนสิ่งที่...มีรส...ถ้อยงดงาม
เขียนสิ่งที่...มีในนาม..."จริงและจินต์"

เขียนให้เป็น...ตัวตน...ของคนเขียน
เขียนเหมือนเป็น...นักเรียน...ฝึกเขียนศิลป์
เขียนเรื่องราว...ด้วยมือ...ชื่อกวิน
เขียนแผ่นดิน...เขียนด้วยรัก...อักษรา

พระนคร

๐ เขียนทุกถ้อย..ร้อยความ..ด้วยงามคิด
เขียนถึงมิตร..ชิดชวน..ใจครวญหา
เขียนถึงผอง..น้องพี่..ด้วยปรีดา
เขียนพื้นดิน..ถิ่นฟ้า..ดาราราย

๐ เขียนบรรเลง..เพลงกานต์..ที่หวานล้ำ
เขียนลำนำ..พร่ำไป..อย่างใจหมาย
เขียนเป็นพจน์..บทกลอน..เพื่อผ่อนคลาย
เขียนระบาย..ร่ายฝัน..อย่างบรรจง

๐ เขียนจากใจ..ใยรัก..ตระหนักซึ้ง
เขียนรำพึง..ถึงใคร..ที่ใหลหลง
เขียนเว้าวอน..อ้อนใจ..ใฝ่พะวง
ด้วยรักอัน..มั่นคง..แห่งวงวรรณฯ


หทัยชนก....

๐ เขียนเหมือนเอาหัวใจใส่ดินสอ
เขียนจากช่อหัวใจเปี่ยมไฟฝัน
เขียนทุกสิ่งร่างพจน์บทอนันต์
เขียนยืนยันว่ารักอักษรา

๐ เขียนแบบนั่งในห้วงบ่วงจินตะ
เขียนขณะกลิ่นพยอมหอมลอยหา
เขียนไปพร้อมกับยิ้มพิมพ์ตรึงตรา
เขียนฝากไว้ในหล้าคู่ฟ้าดิน

๐ เขียนให้ลมที่โบกลดโลกร้อน
เขียนแล้วนอนรำพึงถึงทั่วถิ่น
เขียนให้กับคนไกลใจโบยบิน
เขียนแทนลิ้นเจรจาภาษารัก

๐ เขียนรสทิพย์ที่ไกลใครสัมผัส
เขียนบ่งชัดมือร่างอย่างแน่นหนัก
เขียนถึงนกเจื้อยแจ้วแว่วร้องทัก
เขียนสมัครหัวใจได้รักเธอ

๐ เขียนถึงสาวที่ผ่านหวานจรดขั้ว
เขียนด้วยหัวใจรักอยากเสนอ
เขียนรังสรรค์แทนสร้อยร้อยปรนเปรอ
เขียนยามเผลอหัวใจไร้ควบคุม

๐ เขียนถึงฝันเมื่อคืนชื่นสุขสันต์
เขียนว่าฉันยามนี้มีไฟสุม
เขียนเข้าข้างตนเองเพลงรักรุม
เขียนถึงมุมส่วนตน..คนมีรัก..

ระนาดเอก

 

[กามนิต]

ชื่นเหลือเมื่ออ่านงานชั้นหนึ่ง
ตราตรึงกลกลอนสลอนสลัก
ล้ำเลิศเพริศพรายแยบคายนัก
เป็นหลักเป็นฐานแห่งงานกลอน

ควรผู้พึ่งเริ่มได้เติมรู้
แบบครูคงไว้ก้าวได้ก่อน
คล่องเดินค่อยโลดกระโดดจร
อัมพร-บาดาล, ก็ผ่านสบาย ฯ

กามนิต, ๑ มิ.ย.๕๕
   

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


เมื่อได้อ่านกานท์กลอนอักษรหวาน
ดุจสายธารซ่านเย็นกระเซ็นสาย
ส่งชำระสระสนานสำราญกาย
ร้อนสลายคลายห่างจนจางจร


จะนำผลยลความเมื่อยามเห็น
ตระหนักเป็นเช่นอาจารย์งานอักษร
หมั่นเตือนซ้ำย้ำฤทัยให้สังวร
ยามจดกานท์จารกลอนนิวรณ์เตือน...


 

บูรพาท่าพระจันทร์

ป.ล.ขอขอบคุณ คุณกามนิต ที่นำบทกลอนดี ๆ
ซึ่งมีความไพเราะงดงามทั้งฉันทลักษณ์และภาษา
ของรุ่นพี่ ๆ มาให้อ่านครับ