ระรินเรื่อย เอื่อยเอื่อย เรื่อยรินผ่าน
คือสายธาร ใสใส ธารสายสี
ต่างเดินไป ค่อยค่อย ไปเดินดี
น้ำสายนี้ รินริน นี้สายใจ
ใครผ่านเห็น เรื่อยเรื่อย เห็นผ่านจิต
ต่างต้องพิศ นิ่งนิ่ง พิชญ์ต้องไหว
เพราะว่าคือ ธารทาน คือว่าใคร
ล้วนสดใส พราวพราว ใสสดนันท์
แต่เพราะว่า ร้ายร้าย ว่าเพาะเร้น
ล้วนแต่เป็น พรางพราง เป็นแต่หวั่น
เพราะสายน้ำ ซ่อนซ่อน น้ำสายทัณฑ์
แต่แต่งสรรค์ เคียงเคียง สรรค์แต่งลง
คล้ายกาลกล เร้นเร้น กลกาลฝัน
เวียนคืนวัน ผ่านผ่าน วันคืนหลง
ขึ้นเรื่อยเรื่อย กลางกลาง เรื่อยเรื่อยลง
ความมั่นคง ไม่ไม่ คงมั่นยืน... ^^
(ไม่มีกลบทนะ แบบว่าคิดขึ้นมาเอง)
