ช่วยแปลกลอนสุนทรภู่ด้วยนะคะ ด่วน!!!!!
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 05:14:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ช่วยแปลกลอนสุนทรภู่ด้วยนะคะ ด่วน!!!!!  (อ่าน 62131 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
30 พฤษภาคม 2010, 07:48:PM
noodeekitty
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1



« เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2010, 07:48:PM »
ชุมชนชุมชน

       พงศ์กษัตริย์ทัศนานางเงือกน้อย            ดูแช่มช้อยโฉมเฉลาทั้งเผ้าผม
ประไพพักตร์ลักษณ์ล้ำล้วนขำคม         ทั้งเนื้อนมนวลเปล่งออกเต่งทรวง
ขนงเนตรเกศกรอ่อนสะอาด              ดังสุรางค์นางนาฏในวังหลวง
พระเพลินพิศคิดหมายเสียดายดวง        แล้วหนักหน่วงนึกที่จะหนีไป
จึงตรัสว่าตาเงือกมาคอยรับ              ช่างสมกับวาจาจะหาไหน
เราล่อลวงนางผีเสื้อก็เชื่อใจ              เดี๋ยวนี้ไปแรมทางกลางอรัญ
ช่วยเมตตาพาตรงไปส่งที่                พระโยคีมีเวทวิเศษขยัน
กลางคงคาปลาร้ายก็หลายพรรณ         จะป้องกันภัยพาลประการใด
       เงือกผู้เฒ่าเคารพอภิวาท                      ขอรองบาทบริรักษ์จนตักษัย             
เสด็จขึ้นทรงบ่าจะพาไป                 พระหน่อไทให้ขี่ภริยา
อันอำนาจชาติเชื้อผีเสื้อน้ำ               ปลาไม่กล้ำกรายกลัวทั่วทิศา
ด้วยกลิ่นอายคล้ายท่านผู้มารดา          เมื่อจับข้าข้าจึงอ่อนหย่อนกำลัง
สัตว์ในน้ำจำแพ้ต่อผีเสื้อ                เปรียบเหมือนเนื้อเห็นพยัคฆ์ให้ชักหลัง
อย่าเกรงภัยในชลที่วนวัง               ขึ้นนั่งยังบ่าข้าจะพาไป         
       พงศ์กษัตริย์ตรัสชวนสินสมุทร      สอนให้บุตรขอสมาอัชฌาสัย
พระทรงบ่าเงือกน้ำงามวิไล              พระหน่อไทขอสมาขึ้นบ่านาง
เงือกประครองสององค์ลงจากฝั่ง         มีกำลังลีลาศค่อยวาดหาง
ค่อยฟูฟ่องล่องน้ำไปท่ามกลาง           ลูกสาวนางเงือกงามตามลีลา
       พระโฉมยงองค์มณีนาถ             เพลินประพาสพิศดูหมู่มัจฉา
เหล่าฉลามล้วนฉลามตามกันมา          ค่อยเคลื่อนคลาคล้ายคล้ายในสายชล
ฉนากอยู่คู่ฉนากไม่จากคู่                ขึ้นฟ่องฟูพ่นฟองละอองฝน
ฝูงพิมพาพาฝูงเข้าแฝงวน                บ้างผุดพ่นฟองละอองฝน
กระโห้เรียงเคียงกระโห้ขึ้นโบกหาง      ลอยสล้างกลางกระแสแลสลอน
มังกรเกี่ยวเลี้ยวลอดกอดมังกร           ประชุมซ่อนแฝงชลขึ้นวนเวียน
ฝูงม้าน้ำทำท่าเหมือนม้าเผ่น             ขั้นลอยเล่นเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน
ตะเพียนทองท่องน้ำนำตะเพียน          ดาษเดียรดูเพลินจนเกินมา

                                                        ขอบคุณมากค่ะ
บันทึกการเข้า
30 พฤษภาคม 2010, 09:50:PM
สายใย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,699


ช่างเขาเฮอะ


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2010, 09:50:PM »
ชุมชนชุมชน

 
 พงศ์กษัตริย์ทัศนานางเงือกน้อย            ดูแช่มช้อยโฉมเฉลาทั้งเผ้าผม
ประไพพักตร์ลักษณ์ล้ำล้วนขำคม         ทั้งเนื้อนมนวลเปล่งออกเต่งทรวง

ผู้เป็นเชื้อสายกษัตริย์(คือพระอภัยมณี)ได้มองเห็นนางเงือกน้อย ที่มีมีกิริยามารยาทนุ่มนวลน่ารัก
มีความสวยงามตั้งแต่เส้นผมตลอดจนรูปร่างหน้าตา  ผิวพรรณรวมถึงทรวงอกที่เปล่งปลั่งเต่งตึง

ขนงเนตรเกศกรอ่อนสะอาด              ดังสุรางค์นางนาฏในวังหลวง
พระเพลินพิศคิดหมายเสียดายดวง        แล้วหนักหน่วงนึกที่จะหนีไป
มีคิ้ว ตา ผม มือ สะอาดอ่อนช้อย คล้ายนางละครในวังหลวง พระ(อภัยฯ)เพ่งมองเพลินจนนึกเสียดายโฉมนาง ทำให้เกิดความคิดที่จะหนีเพิ่มขึ้น

จึงตรัสว่าตาเงือกมาคอยรับ              ช่างสมกับวาจาจะหาไหน
เราล่อลวงนางผีเสื้อก็เชื่อใจ              เดี๋ยวนี้ไปแรมทางกลางอรัญ
จึงกล่าวว่า ตาเงือกมารอรับตรงตามคำพูด เราได้หลอกให้นางผีเสื้อหลงเชื่อ
จนเดี๋ยวนี้ออกไปค้างแรมในป่าแล้ว

ช่วยเมตตาพาตรงไปส่งที่                พระโยคีมีเวทวิเศษขยัน
กลางคงคาปลาร้ายก็หลายพรรณ         จะป้องกันภัยพาลประการใด
ช่วยพาไปส่งยังที่อยู่ของพระฤๅษีที่มีวิชาอาคมเก่งกล้าด้วย
แล้วกลางทางในน้ำจะมีหนทางป้องกันอันตรายจากปลาร้ายต่าง ๆ ได้อย่างไร

เงือกผู้เฒ่าเคารพอภิวาท                      ขอรองบาทบริรักษ์จนตักษัย             
เสด็จขึ้นทรงบ่าจะพาไป                 พระหน่อไทให้ขี่ภริยา
เงือกผู้พ่อไหว้แล้วตอบว่า ขอรับใช้จนตัวตาย ขอให้ขึ้นนั่งบนบ่าจะพาไปเอง ส่วนลูก(คือสินสมุทร)ก็จะให้ขึ้นหลังภรรยาของตนไป

อันอำนาจชาติเชื้อผีเสื้อน้ำ               ปลาไม่กล้ำกรายกลัวทั่วทิศา
ด้วยกลิ่นอายคล้ายท่านผู้มารดา          เมื่อจับข้าข้าจึงอ่อนหย่อนกำลัง
สินสมุทรนั้นมีอำนาจกลิ่นอายของแม่คือนางผีเสื้อน้ำ ซึ่งเป็นที่เกรงกลัวของปลาทั้งหลาย แม้เมื่อเงือกโดนจับตัวยังอ่อนแรงไป

สัตว์ในน้ำจำแพ้ต่อผีเสื้อ                เปรียบเหมือนเนื้อเห็นพยัคฆ์ให้ชักหลัง
อย่าเกรงภัยในชลที่วนวัง               ขึ้นนั่งยังบ่าข้าจะพาไป         
 สัตว์น้ำนั้นจะแพ้ต่อผีเสื้อสมุทร เปรียบเหมือนพวกกวางที่จะวิ่งหนีเมื่อเห็นเสือ
จึงไมต้องกลัวอันตรายในห้วงน้ำใด ทั้งสิ้น และขอให้พระอภัยขึ้นนั่งบนบ่าจะได้พาหนีไป
 
    พงศ์กษัตริย์ตรัสชวนสินสมุทร      สอนให้บุตรขอสมาอัชฌาสัย
พระทรงบ่าเงือกน้ำงามวิไล              พระหน่อไทขอสมาขึ้นบ่านาง
พระอภัยฯจึงกล่าวชวนสินสมุทร และสอนให้สินสมุทรรู้จักพูดขอโทษ
แล้วพระอภัยขึ้นบ่าเงือกส่วนสินสมุทรก็กล่าวขอโทษก่อนขึ้นขี่บ่านางเงือกผู้ภรรยา

เงือกประครองสององค์ลงจากฝั่ง         มีกำลังลีลาศค่อยวาดหาง
ค่อยฟูฟ่องล่องน้ำไปท่ามกลาง           ลูกสาวนางเงือกงามตามลีลา
แล้วเงือกก็ประคองทั้งสอง ลงจากฝั่ง พาว่ายลอยไปกลางน้ำ โดยมี ลูกสาวเงือกว่ายตามมา

....ขอแค่นี้ก่อน นะครับ .. ปวดขี้อ่ะ.


ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s