ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ชื่อบทกลอน: อย่ารักกันแค่วันวาเลนไทน์
ชื่อผู้แต่ง: Mayawin


วาเลนไทน์มาบรรจบได้พบรัก
ซึ่งยากนักจะไปคว้ามาจากไหน
เพียงกุหลาบหนึ่งช่อพอส่งไป
เราก็ได้ความรักมาทักทาย

โอ้หนุ่มสาวไยเป็นกันเช่นนี้
ง่ายดายดีจริงหนอขอขยาย
หากความรักเป็นเช่นวาเลนไทน์
ฉากสุดท้ายแห่งรักก็มักตรม

เพียงหนึ่งวันหนึ่งปีมีรักแลก
เที่ยวแจมแจกใจกายคล้ายขนม
หลงระเริงเริงร่าพากันชม
ความเหมาะสมครั้งนี้อยู่ที่ใด

อยากขอถามหนุ่มสาวและเฒ่าแก่
หากรักแท้วันอื่นชื่นได้ไหม
วาเลนไทน์สำคัญมากนักหรือไง
จนใครใครต่างก็เห็นว่าเป็นดี

ทุกทุกวันหากมีรักปักใจให้
หรือมิใช่วันแห่งรักเป็นสักขี
ช่วยตรึกตรองลองแลถ่องแท้ที
วาเลนไทน์นั้นมีได้ทุกวัน

วาเลนไทน์มาบรรจบได้พบรัก
ควรตระหนักแนวทางที่สร้างสรรค์
เพียงกุหลาบช่อหนึ่งซึ่งส่งพลัน
ความหมายนั้นคือมั่นคงอย่าหลงทาง

       โดย Mayawin

กลอนที่่เสร็จสิ้นการประกวดไปแล้วครับ  ไม่อยากจะปล่อยไว้กับกองประกวดแบบนั้นก็เลยนำกลับมาโพสต์ใหม่

[Music]

 

  (((..รัก..)))  



เอ่ยไม่ยากสักนิด..แต่พิษสง
 อยู่ที่หลงเสียจน..ต้องขวนขวาย
 ต้องได้กลับมาครอง..หมายปองกาย
 จนทำลายคุณธรรมเหมือนกรรมบัง

 บางคนเอ่ยเพื่อลวง..หวังควงเล่น
 บางคนเน้นรักเหลือ..ไว้เผื่อหวัง
 บางคนพูดกลอกกลิ้งไม่จริงจัง
 มีผลยัง..ผู้รับ..อีกนับเนือง

[ปากะญอ]

รักทุกวันมีให้ไม่เคยหน่าย
รักมากมายส่งมาว่าเสนอ
รักมากล้นปนคำนำบำเรอ
รักนะเออเธอที่รักขอพักใจ

จะวันนี้หรือวันไหนใจก็รัก
พันหมื่นสักร้อยกาลทานหวั่นไหว
จะมั่นคงตรงต่อทอฤทัย
ถึงห่างไกลวันไหน-ไหนก็รักเธอ....

ปล....ความรักอยู่รอบตัวเราเสมอ
เพียงแต่ว่าเราจะรักษาความรักให้มันอยู่กับเราได้นานแค่ไหน...เท่านั้นเอง...

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

จริงนะจ๊ะรักทุกวัน..อย่าพลันหน่าย
รักมากมายส่งใจให้เสมอ
รักจนล้นจนใจอยากพบเจอ 
รักแต่เธอเพ้อพร่ำอยู่ร่ำไป

จะวันนี้หรือวันไหนใจก็รัก
จะขอภักดิ์ปักใจมิไปไหน
จะมั่งคงจงรักด้วยหัวใจ
จะขอใกล้ไม่ไกลหัวใจคุณ

พระอาทิตย์อัสดง

ปล. "จะวันนี้หรือวันไหนใจก็รัก"  ขอยืมมาใช้หน่อยนะค่ะ คุณปากะญอ

[คนเผาถ่าน]

ก็เป็นเพียงธรรมดาของวันหนึ่ง
ที่คนซึ่งมีรักมักเพ้อฝัน
แท้จริงแล้วมิใช่วันสำคัญ
จะรักมั่นแค่วันนี้ ดีหรือไร

วันแห่งรักหลายคนปรารถนา
ได้รักมาว่าสมอารมณ์ไหม
พอล่วงเลยพ้นผ่านนานเพียงใด
หลายคนได้ความช้ำทนกล้ำกลืน

เพียงรักกันวันละนิดจิตแจ่มใส
มีรักให้ทุกวันมั่นมิฝืน
คงจะได้รักแท้อันยั่งยืน
ใช่หยิบยื่นเพียงวันวาเลนไทน์

คนเผาถ่าน

ปล. ไม่ได้แต่งกลอนเสียนานรู้สึกว่ามันยากๆยังไงก็ไม่รู้
ถ้าไม่เพราะก็ขออภัยด้วยครับ...ท่านผู้ชม

[พรายม่าน]

รักในวันบุญ

เก็บแคขาวน้ำเต้าหนุ่มมะรุมฝัก
ปลากดปลักดักจากหนองตาปล้องใต้
ให้แม่แปลงแต่งแกงส้มผสมไพล
วันพระใหญ่ไหนจะมีได้ถี่นัก

เนื้อเค็มตากฟากข้างบนเหนือก้นเส้า
ย่างไฟเผาเขม่ารมแกล้มต้มผัก
ข้าวหอมใหม่หุงร้อนร้อนอย่าอ่อนนัก
ถาดเคลือบสีทัพพีตัก มาพักเตรียม

คนบ้านเหนือเมื่อปีกลายคงทายถูก
ซิ่นไหมหูกเสื้อลูกไม้ไสบเขียม
ขนมต้มส้มปลาทูหมูกระเทียม
ลงสำรับขับทำเนียม ทะนนไทย

บุญจะส่งลงบาตรใส่หรือไม่หนอ
หรือต้องรอวิสาขะวันพระใหม่
แต่เห็นยิ้มพริ้มประกายก็คลายใจ
วันพระไหนให้นานกัป ก็นับรอ

พรายม่าน
สันทราย
๑๔.๐๒.๕๔

[คนเผาถ่าน]

<a href="http://www.youtube.com/v/soc4ePq_2_w&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/soc4ePq_2_w&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

หนึ่งปี..ที่ทรมาน

วันวาเลนไทน์..จะนึกถึงเพลงนี้เลย
@ เป็นตัวอย่างว่าอย่ารักกันแค่วันวาเลนไทน์ @
คนไม่เอาถ่าน