อ่านบทกลอน ของเธอ แล้วเผลอใจ
แอบหวั่นไหว ภายใน ให้ปัดเป๋
ถ้อยวจี หวานซึ้ง จึงรวนเร
เกรงจบเห่ มีสาวอื่น ยื่นรักจอง
หากเจาะจง ลงชื่อไว้ ได้ไหมนี่
ใช่ตัวน้อง ไหมพี่ ชี้ถูกต้อง
แม้คือคน หนึ่งนั้น ที่ฉันปอง
คงได้ครอง รักแท้ แน่นิรันด์
ฉันรอคน หนึ่งนาน จนมานท้อ
แต่ขอรอ เรื่อยไป ด้วยใจฝัน
หากว่าเธอ คือเขา เฝ้าผูกพัน
สัญญานั้น นั่นหรือ คืออะไร?
"ดิน"
เพียงเธอเผยกลอนงามความเป็นมิตร
ก็รู้ฤทธิ์นิยามความหวานไหว
ยิ่งรู้เธอเฝ้าง้อรอรักใคร
ยิ่งอยากให้เป็นฉันนั้นเสียจริง
กลอนที่ฉันลอบส่งไม่ลงชื่อ
ด้วยการสื่อถ้อยความเกรงหยามหญิง
ตัวฉันคนไร้หลักให้พักพิง
ย่อมประวิงหวั่นหวาดกลัวพลาดพลั้ง
คนน่ารักอย่างเธอฉันเผลอไผล
อยากมอบใจขี้อ้อนให้สอนสั่ง
หากรักกันคงดีและจีรัง
จะได้นั่งเขียนกลอนอ้อนกันเพลิน
แต่ฉันมามือเปล่า เขา-เธอรัก
ต้องจำหักใจตัดอย่างขัดเขิน
เจ้าของสัญญาใจ..ใคร?ขอเชิญ
เปิดทางเดินให้หน่อยคอยนานแล้ว.
