ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ข้าพเจ้า]

ใจกระด้าง

ก่อนเคยเขียนกลอนเล่นหลายหลายบท
วันนี้หมดน้ำยามาต่อแต่ง
สาเหตุใดไม่รู้ยังคลางแคลง
ไร้เรี่ยวแรงแห่งไฟใจวังเวง

ค้นหากลอนเคยร้อยเรียบเรียงกล่าว
ทุกเรื่องราวยังอยู่ดีมีเป็นเข่ง
ทั้งกลอนรักหนักรสขมคมนักเลง
ล้วนเลบงฝังฝากจากมือเรา

จนวันที่พบเธอละเมอรัก
แล้วอกหักฟกช้ำพร่ำเพราะเศร้า
เกิดเป็นแผลยับเยินเกินบรรเทา
พิษรักเผากว่าจะหายก็หลายเดือน

พอขยับจับปากกามาขีดเขียน
เริ่มวิงเวียนเพียรนึกรู้สึกเจื่อน
จนจืดจางร้างคำจำเลอะเลือน
ดูเหมือนเหมือนตัวอารมณ์จมเหวไป

ครั้นจะหวานปานอ้อยกลับกร่อยหมด
อยากเพ้อพจน์แบบอื่นฝืนไม่ไหว
ทุกเช้าค่ำซ้ำซากจากข้างใน
พบเพียงใจแข็งกระด้างอย่างเดิมเดิม

 

ก้านกล้วย
๑๑/๐๙/๒๕๕๔

[Music]

เป็นช่วงหนึ่ง.ของอารมณ์.ที่ตรมเศร้า
พอมาถึง.วันที่เก้า.เราก็เพิ่ม
มันเป็นโศกนาฏกรรม.ที่ซ้ำเติม
อยากจะเจิม.เจือจาง.บางอารมณ์

จำต้องรอ.กลอนใหม่.ในวันพรุ่ง
พอฟ้ารุ่ง.จำเพาะ.ความเหมาะสม
อารมณ์หลาก.ลดเลี้ยว.ค่อยเกลียวกลม
มาพร่างพรม.เขียนกลอน.ขจรจาย

จะคอยอยู่.เป็นเพื่อน.เขียนเตือนว่า
"ดินรักฟ้า-ปลารักน้ำ"ในความหมาย
ฉันรักเธอ.เช่นกัน .จนวันวาย
ทุกเม็ดทราย.เป็นถ้อยพจน์.ให้จดจำ

เขียนมาใหม่.อีกหน.เมื่อฝนหยุด
เมื่อสิ้นสุด.ความโศก.วิโยคซ้ำ
สรรพสิ่ง.นิ่งสลด.เหมือนหมดกรรม
เราร่วมทำ.สิ่งดีดี.อีกทีนึง

(เฉา.ในอารมณ์เช่นกันค่ะ)