แหงนมองท้องฟ้ายามอรุณสาดแสง
มันคือความเจ็บปวดรวดร้าว
จมปลักบนความใฝ่ฝัน
ทุกอย่างคือความงดงาม
แม้นส่องร่างกระทบกระจกร้าว
ถาโถมด้วยคลื่นลมแห่งความหวัง
ทว่าคืนวันเดินทางอนันตกาล
ปุถุชนถือคนเมายา
กรีดแขนตัวตนอีกสักครั้ง
หากความมืดดำยังคงปกคลุม
...
สกินเฮด
30/3/53
Slit
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
